ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 171

อึก! แบลร์กลืนยาเม็ดสีดำเข้าไป เธอส่ายหน้าราวกับพยายามจะอาเจียนยาออกมา แต่มันก็ไร้ประโยชน์

“พวกแกกำลังทำอะไร? ไอ้พวกฆาตกร!” เฮเลนไม่สามารถหลุดพ้นจากเงื้อมมือของผู้ชายเหล่านั้นได้ เธอจึงหันไปตะโกนเพื่อพยายามดึงความสนใจของสาธารณชนด้วยความหวังว่าจะมีคนมาช่วยพวกเขา

พวกเขาอยู่ไม่ไกลจากประตูโรงเรียนอนุบาล เสียงกรีดร้องของเฮเลนได้รับความสนใจจากผู้ปกครองและครูหลายคน ในชั่วพริบตา หลายคนก็รีบวิ่งเข้ามา

“หุบปากซะ!” ชาร์ล็อทตบเข้าที่ใบหน้าของเฮเลน

อย่างไรก็ตาม เฮเลนเพิกเฉยต่อการคุกคามของเธอและยังคงกรีดร้อง “พวกแกกำลังพยายามจะทำอะไร? นี่คือการลักพาตัวเหรอ?”

ทันใดนั้น กลุ่มครูและผู้ปกครองได้เรียกผู้รักษาความปลอดภัยที่อยู่หน้าประตูโรงเรียนอนุบาลทันที เมื่อเห็นสิ่งนี้ ชาร์ล็อทกับลูกน้องของเธอก็รีบกลับไปที่รถและขับออกไปทันที ในขณะนั้น เฮเลนรีบวิ่งเข้าไปหาแบลร์

“แบลร์ ผู้หญิงคนนั้นเธอกินอะไร? เร็วเข้า รีบคายมันออกมา”

แบลร์เริ่มอาเจียนออกมา แต่เพราะยาได้ละลายเข้าไปในร่างกายของเธอแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะคายออกมาอีกต่อไป

แค่ก แค่ก! ในที่สุด แบลร์ก็พ่นเลือดสีแดงเข้มออกมาจากปากและจากนั้นเธอก็หมดสติไป ฉากนี้ทำให้เฮเลนตกใจมาก

“แบลร์! แบลร์! อย่าทำให้ยายตกใจ แบลร์ ตื่น!…ใครก็ได้! ส่งหลานสาวของฉันไปโรงพยาบาลที ได้โปรด!”

ไทร์โทรหาเฮเลนในขณะที่กำลังขับรถ แต่สายแรกไม่มีการตอบรับ และเมื่อปลายสายมีผู้รับสาย ไทร์ก็ได้ยินเสียงเฮเลนร้องไห้จากอีกฝั่ง “แบลร์กำลังตกอยู่ในอันตราย ไทร์ แบลร์กำลังตกอยู่ในอันตราย! ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเธอเป็นเพื่อนของนาย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับแบลร์ ฉันจะไม่ยกโทษให้นายแม้ว่าฉันจะต้องตายก็ตาม!”

จิตใจของไทร์ระเบิดออกทันที โทรศัพท์ในมือหล่นลงอย่างแรง ความกลัวที่เลวร้ายที่สุดของเขาได้เกิดขึ้นแล้ว ใครจะรู้ว่าพลูโตจะชั่วร้ายพอที่จะทำอะไรเช่นนี้กับเด็กสาววัยห้าขวบได้

ถึงตอนนี้ ไทร์ลืมไปแล้วว่าความโกรธเป็นยังไง ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความกลัว แบลร์ไม่สามารถตกอยู่ในอันตรายได้ เธอไม่สามารถ!

ไทร์เหยียบคันเร่งด้วยความเร็วสูง พระอาทิตย์กำลังแผดเผาอยู่บนท้องฟ้า และอุณหภูมิในวันนี้อยู่ที่ประมาณสามสิบกว่าองศา แต่ไทร์รู้สึกเหมือนอยู่ในหลุมน้ำแข็ง

ในตอนนี้ ที่โรงพยาบาล วินนี่เฟรดและเจคอบก็อยู่ที่นั่นแล้ว ภายในห้องวินิจฉัยโรค แพทย์สองสามคนกำลังทำการล้างกระเพาะให้แบลร์และทำการวินิจฉัย

เป็นเวลากว่าหนึ่งชั่วโมงแล้วที่แบลร์ถูกส่งตัวมายังโรงพยาบาล เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่หมดสติและยังไม่มีท่าทีว่าจะตื่น ริมฝีปากของเธอเปลี่ยนเป็นสีเข้ม แม้แต่แพทย์ที่นี่ก็ยังไม่เคยเห็นอาการแบบนี้มาก่อน ถึงตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่สามารถวิเคราะห์ได้

ที่ประตู วินนี่เฟรดและเฮเลนต่างก็กังวลในขณะที่รอ เฮเลนรู้สึกว่าตัวเองแทบจะทรุดตัวลง แม้ว่าเธอจะชอบเรียกแบลร์ว่า 'สัมภาระส่วนเกิน' แต่เธอก็รักหลานสาวของเธออย่างสุดซึ้งภายในใจ ถ้าคราวนี้มีอะไรเกิดขึ้นกับแบลร์ เฮเลนก็ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่เช่นกัน

“แบลร์เป็นยังไงบ้าง?” ไทร์วิ่งเข้ามาและถามทันทีเมื่อเขามาถึง

เสียงของวินนี่เฟรดสั่นเทาในขณะที่เธอตอบ “แบลร์หมดสติและริมฝีปากของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีดำ หมอบอกว่าพวกเขาไม่รู้ว่าแบลร์กินอะไรเข้าไป เธอถูกวางยาพิษ แต่ไม่ทราบแน่ชัดว่าพิษนั้นคืออะไร โรงพยาบาลกำลังติดต่อผู้เชี่ยวชาญเพื่อขอคำปรึกษา ไทร์ มันเกิดอะไรขึ้น? ใครกันที่โหดร้ายจนสามารถทำสิ่งนี้กับแบลร์ได้?”