ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 48

การที่ได้เห็นวินนี่เฟรดหน้าแดงและสีหน้าตกใจของเธอทำให้ไทร์หลุดขำออกมา

"นายกล้ามาแกล้งฉันได้ยังไง?" วินนี่เฟรดแสร้งทำเป็นโมโห และทุบเข้าไปที่ไทร์ด้วยกำปั้นของเธอ กำปั้นของเธอนั้นบางเบาราวกับเธอแค่หยอกเล่น

"เธอกล้าดียังไงถึงมาตบตีสามีของเธอ? นี่เป็นการต่อต้านรึเปล่า?" ไทร์หยุดรถอยู่ข้างถนน และจับมือของวินนี่เฟรด

ดวงตาของพวกเขาประสานกัน และใบหน้าของทั้งสองก็อยู่ห่างกันไม่กี่เซนติเมตร บรรยากาศในรถรู้สึกเงียบสงัด

จากการตอบสนอง ไทร์โน้มเอนริมฝีปากของเขาเข้าใกล้วินนี่เฟรด

มีเสียงประจุไฟฟ้ากระทบกันลามไปทั่วทั้ร่างกายของวินนี่เฟรด

เธอเร่งรีบชักมือของเธอกลับมาและนั่งตัวตรงในที่นั่งผู้โดยสารทำให้ขาของเธอเหยียดตรง หน้าอกของเธอพองขึ้นและยุบลงอย่างหนัก หัวใจที่เต้นแรงของเธอเกือบจะกระโจนขึ้นไปอยู่ในลำคอของเธอ

ไทร์ยิ้มเขาไม่คิดอะไรกับการปฏิเสธของวินนี่เฟรด

"บริษัทใหม่ของเราจะมีชื่อเรียกว่า ออทัมน์ฟิลด์!"

วินนี่เฟรดหันมาในอาการตกใจ ขณะเธอจ้องไปที่ไทร์ "ออทัมน์ฟิลด์?"

"ใช่" ไทร์พยักหน้า ในความเป็นจริงเขาได้คิดชื่อไว้ก่อนหน้านี้แล้ว

"เครื่องแต่งกาย ออทัมน์ฟิลด์! ออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ป ทุ่งนาในสายลมฤดูใบไม้ร่วงที่สุกงอมเต็มที่จนเปลี่ยนเป็นสีเหลือง มันเหมือนกับมนุษย์ที่ไม่มีความหวั่นกลัวหลังจากประสบกับความเปลี่ยนแปลง!"

ทันใดนั้น วินนี่เฟรดก็น้ำตาไหล ความหมายเป็นเพียงแค่ผิวเผิน สิ่งที่สำคัญคือชื่อนี้เป็นตัวแทนของเธอและแบลร์ในแต่ละคำ

ฤดูใบไม้ร่วง และ ทุ่งนา นั่นคือทุกอย่างของไทร์!

***

สามวันต่อมา ออทัมน์ฟิลด์ ก็ถูกก่อตั้งขึ้นมาอย่างเป็นทางการ

ในฐานะประธานออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ป วินนี่เฟรดได้ส่งคำเชิญไปให้กับเจ้าของโรงงานในท้องถิ่น ออทัมน์ฟิล์กรุ๊ป จะเป็นเจ้าภาพงานเฉลิมฉลองเปิดตัวในโรงงาน และจัดเตรียมการกินเลี้ยงไว้ที่นั่นโดยคาดหวังว่าเจ้าของบรรษัทท้องถิ่นจะมาร่วมงาน!

จากนั้น ในห้องนั่งเล่นของคฤหาสน์ตระกูลซี จอร์จนั้นถือบัตรคำเชิญอยู่ในมือของเขา รู้สึกสะเทือนอารมณ์อย่างรุนแรง เขาไม่เคยคาดคิดว่าวินนี่เฟรดจะเริ่มสร้างบริษัทจริง ๆ สำหรับซีกรุ๊ปของเขา นี่ไม่ใช่เรื่องที่ดี

"นังแพศยาวินนี่เฟรดพยายามจะอวดเบ่งงั้นรึ?" เสียงลึกลับของไอลิสก็ดังแทรกขึ้นมาอีกครั้ง น้ำเสียงของเธอเปี่ยมไปด้วยความโกรธเกรี้ยว "นังอกตัญญูคนนี้เริ่มก่อตั้งบริษัทขึ้นมาเพื่อจะต่อต้านเรา ถ้าหากเรารู้ว่าเธอเป็นคนแบบนี้ เราคงได้ไล่ตะเพิดเธอออกไปจากตระกูลซีตั้งแต่หกปีก่อนแล้ว"

สมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูซีก็โกรธเกรี้ยวด้วยเช่นกัน พวกเขารู้สึกถูกข่มขู่โดยการก่อตั้งของ ออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ป

"ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าวินนี่เฟรดจะกลายเป็นแบบนี้"

พวกผู้อาวุโส แจ็คสันและลิเลียนก็ยังขบกัดฟันของพวกเขาด้วย

"เธอกล้าดียังไงถึงส่งคำเชิญมาให้เรา ฉันอยากจะตบเธอจนตายจริง ๆ!"

หัวของจอร์จปวดร้าวจากเสียงดังรบกวนทั่วทั้งห้องนั่งเล่น เขาตะคอก "ทุกคน หุบปาก!"

เป็นเวลาสิบโมงในตอนเช้า ออทัมน์ ฟีลด์กรุ๊ปก็เตรียมพร้อมสมบูรณ์ ด้วยการนำของวินนี่เฟรดและผู้จัดการระดับสูง ตามหลังมาด้วยโจเซฟและเกรแฮม พวกเขารออยู่ที่ประตูทางเข้าบริษัท ด้านในเจคอบและเฮเลนนั้นได้เป็นคนดูแลจัดการสิ่งต่าง ๆ อย่างอื่น

"เธอกังวลรึเปล่า?" ไทร์ ถามอย่างใจเย็นเมื่อเขาเห็นวินนี่เฟรดยืนกำข้อมือแน่นอยู่ข้าง ๆ เขา

"ใช่" วินนี่เฟรดสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ "ฉันกังวลมาก เหมือนใจฉันมันจะหลุดออกมา"

ไทร์ยิ้ม "มันมีอะไรที่น่าเป็นกังวลงั้นเหรอ?"

"ฉันกังวลว่าจะมีคนมาร่วมงานเฉลิมฉลองเปิดตัวไม่มากในวันนี้ ไทร์ ถ้าหากว่าหนึ่งในสามของยี่สิบโต๊ะ ไม่สามารถเติมคนให้เต็มได้ มันจะน่าอับอายไหม? นี่คือความผิดของนายทั้งหมด ตอนแรกฉันประเมินไว้แค่สิบโต๊ะ แต่เธอก็ยังยืนยันว่ายี่สิบโต๊ะ มันจะมีคนมาร่วมงานมากมายขนาดนั้นได้ยังไง?"

ไทร์พูดไม่ออก วินนี่เฟรดเธอเป็นกังวลมากกับเรื่องแค่นี้เองเหรอ?

อย่างไรก็ตามหากไม่มีใครมาร่วมงานเลยสักคนในงานเลี้ยงเฉลิมฉลองในโอกาสที่ยิ่งใหญ่อย่างการเปิดตัวเช่นนี้ มันก็คงจะน่าอับอายจริง ๆ ไม่ใช่แค่เพียงขายขี้หน้า แต่มันจะส่งผลเสียกับการดำเนินกิจการของบริษัทในอนาคต ก็คงจะโทษวินนี่เฟรดในความปรหม่าของเธอไม่ได้

"ใจเย็น งานเฉลิมฉลองเปิดตัวออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ปของเรา จะต้องเต็มไปด้วยบรรดาคนที่มีชื่อเสียงและมันจะต้องสร้างความตกตะลึงไปทั่วทั้งเมือง!"

"ทำไมนายไม่เริ่มเหาะเหินเดินอากาศไปเลยล่ะ?" วินนี่เฟรดหมดคำพูด นายคิดว่านี่คอนเสิร์ตหรือยังไง? นายหมายความว่ายังไง 'เต็มไปด้วยบรรดาคนมีชื่อเสียง'?

วินนี่เฟรดก็ยังไม่ล่วงรู้ถึงความน่าเกรงขามของไทร์กับเครือข่ายที่มีอยู่ในเมืองคานห์

จากนั้น บนถนนแปดเลนด้านนอกของบริษัท รถยนต์สามคันก็ขับเบียดเสียดเข้ามา

แขกชุดแรกของงานเฉลิมฉลองเปิดตัวบริษัทนั้นได้มาถึงแล้ว!