ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 96

แต่เขาไม่เห็นด้วย? เขายอมแพ้หยวนซื่อมาตลอดไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงไม่ยินยอม?

มู่หรงเจี๋ยถามจื่ออานว่า “เขาไม่เต็มใจที่จะลงนามในการปล่อยตัวพระชายาของเขา เจ้าคิดว่าอะไรคือเหตุผล?”

จื่ออานพูดด้วยใบหน้าเศร้าหมอง “เขาสามารถหย่ากับพระชายาของเขาได้เท่านั้น ไม่สามารถลงนามในการปล่อยตัวพระชายาของเขาได้ จริง ๆ แล้ว เรื่องก็เกิดขึ้นหลังจากนางเอาหนังสือหย่าออกมาที่ประตูของเสนาบดี”

มู่หรงเจี๋ยปล่อยเธอไป และพูดอย่างเย็นชาว่า “เรื่องที่เกิดขึ้นในสมัยนั้นยังไม่ได้รับการศึกษา ภาพวาดนี้มอบให้กับท่านพี่ และข้าต้องการคืนเจ้าของเดิม”

“องค์ชายอาน...” จื่ออานลังเล แต่ก็ยังไม่พูดอะไร

“ท่านพี่ทำเพื่อเสด็จแม่ของเจ้า พระองค์ตัวคนเดียว นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีผลกระทบต่อเสด็จของเจ้ามากแค่ไหน” มู่หรงเจี๋ยกล่าว

เฮ้ อีกทั้งยังมีเรื่องที่เจ้ารักนางและนางรักเขา

เสียงของฮองเฮาดังขึ้นอีกครั้ง ด้วยความเย็นชาอย่างไม่มีตัวตน “เรื่องครอบครัวของเจ้า เปิ่นกงจะไม่ถาม เนื่องจากเจ้าไม่เต็มใจที่จะลงนามในจดหมายเพื่อปล่อยพระชายาของเจ้า ดังนั้นจงกลับไปใช้ชีวิตให้ดี”

หลิงหลงฟูเหรินถามด้วยความสงสัย “ฮองเฮา เแล้วเรื่องภาพวาดนี้ล่ะเพคะ จะไม่รับผิดชอบเหรอ?”

ฮองเฮาแปลกใจเล็กน้อย ทำไมมีผู้หญิงโง่ ๆ แบบนี้ในโลกนี้ได้? ตอนนี้เธอไม่เข้าใจเหรอ? ไม่มีการสมรู้ร่วมคิดเลย

มหาเสนาบดีเซี่ยดุอย่างโกรธจัดว่า “หุบปากของเจ้าซะ!”

หลิงหลงฟุเหรินตะโกนใส่เขา รู้สึกขุ่นเคือง แต่ไม่กล้าพูดอะไรอีก เพียงแค่คุกเข่าลงบนพื้นด้วยตาสีแดงก่ำ

“ทั้งหมดกลับไปเถอะ!” ฮองเฮาพูดอย่างเย็นชา

นางสนมเหมยพาพวกเขาออกไปด้านนอก หยวนซื่อเป็นผู้นำออกจากห้องโถง แต่หลิงหลงฟูเหรินต้องได้รับการสนับสนุนจากมหาเสนาบดีเซี่ยก่อน เธอถึงจะออกไปได้