เจ้าของร้านหยิบแว่นตามาสวมเพื่อจะดูจำนวนเงินที่โอนเข้า ทันทีที่เห็นตัวเลขก็ร้องขึ้นอย่างตกใจ จึงรีบเอ่ยเรียก
“พ่อหนุ่ม! เดี๋ยวก่อน”
“ไว้จะแวะมาอุดหนุนใหม่นะครับ” แม่ทัพดึงแขนของสาวเจ้ามากอดเอว แล้วรีบขับรถออกไปทันที
“มีอะไรเหรอ?” ภรรยาเดินมาถามสามีอย่างเต็มไปด้วยความสงสัย
“ก็พ่อหนุ่มคนนั้นน่ะสิ โอนเงินมาตั้งให้ห้าหมื่นบาทแน่ะ” เจ้าของร้านบอกด้วยสีหน้าตื่นๆ
“ตายจริง!” ผู้เป็นภรรยาอุทานอย่างตกใจ เพราะอีกฝ่ายโอนเงินเกินมาถึงสามหมื่นแปดพันบาท
“รับๆ ไปเถอะน่า พ่อหนุ่มคนเมื่อกี้น่ะ เป็นเจ้าของค่ายมวยดีดีที” อาแปะที่อยู่ร้านข้างๆ เดินเข้ามาบอกพร้อมกับนั่งลงที่โต๊ะ
“ถึงว่า...หน้าคุ้นๆ” เจ้าของร้านพูดอย่างนึกขึ้นได้
“งั้น...ฉันขอเส้นเล็กเนื้อสด-เปื่อย พิเศษนะ” อาแปะที่ได้ยินการสนทนาทั้งหมด บอกด้วยสีหน้ายิ้มๆ ที่วันนี้ได้กินก๋วยเตี๋ยวฟรี
“จัดให้ครับ” เจ้าของร้านตะโกนบอกภรรยา ก่อนจะเดินไปหยิบปากกาและกระดาษมาเขียนป้าย ‘เจ้าของค่ายมวยดีดีทีสุดหล่อ เหมาร้าน เชิญทุกท่านแวะทานก๋วยเตี๋ยวฟรีได้ครับ’
จากนั้นก็นำออกไปแขวนที่หน้าร้าน พร้อมกับถ่ายรูปโพสต์ลงเฟซบุ๊ก แจ้งให้กับลูกค้าที่กดติดตามทราบอย่างอารมณ์ดี
ช่อเอื้องที่ขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายชอปเปอร์เสร็จ ยังไม่ทันได้กล่าวลาเจ้าของร้าน เจ้าชายมาดดุก็ขับรถออกมาซะก่อน
“พี่ทัพมีอะไรหรือเปล่าคะ” เธอถามอย่างรู้สึกแปลกๆ
“ไม่มีอะไรครับ เราไปไหนกันต่อดี?” แม่ทัพบอกก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างรู้สึกขบขันกับสีหน้าของเจ้าของร้านเมื่อครู่
“...” ช่อเอื้องกลอกตาที่อีกฝ่ายไม่ยอมบอก
“ที่รักครับ...เราจะไปไหนต่อดี?” แม่ทัพอมยิ้มที่สาวเจ้าเงียบ จึงถามขึ้น อีกครั้ง
“ไปทางนี้ค่ะ...บลาๆๆ” ช่อเอื้องบอกเส้นทางที่บิดาเคยพาไปขี่รถเล่นยังสถานที่ต่างๆ
แม่ทัพขับรถพาสาวเจ้าเที่ยวเพลินจนกระทั่ง...เวลา 16:03 น. ก็เริ่มรู้สึกหิวขึ้นนิดๆ
“ไปไหนต่อดีครับ?”
“หนูไม่รู้ว่าพี่ทัพจะอยากไปหรือเปล่า” ช่อเอื้องบอกอย่างไม่มั่นใจเท่าไหร่
“แหม...เราไปมาด้วยกันทั้งวันแล้วยังจะพูดแบบนี้อีก” แม่ทัพต่อว่าสาว ขี้เกรงใจอย่างเคืองๆ
ช่อเอื้องหัวเราะก่อนจะถามความเห็นของอีกฝ่าย “ไปกินหมูกระทะรสเด็ดที่หน้ารามไหมคะ?”
“ร้านที่หนูไปกินกับพ่อชัยเหรอครับ” แม่ทัพถามยิ้มๆ
“ใช่ค่ะ” ช่อเอื้องยิ้มรับอย่างเขินๆ
“โอเคครับ” แม่ทัพขานรับก่อนจะเลี้ยวรถเข้าสู่ถนนรามคำแหง แล้วขับตรงไปยังร้านหมูกระทะรสเด็ดตามที่นางฟ้าคนสวยบอกอย่างเอาใจ
รสเด็ดบุฟเฟ่ต์...เวลา 16:40 น.
แม่ทัพจอดรถเสร็จก็หันไปมองบรรยากาศรอบๆ ร้าน “ดีจัง! ที่คนยังไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่”
“ค่ะ พี่ทัพโอเคไหมคะ?” ช่อเอื้องถามยิ้มๆ
“สบายมากครับ ไปตักของกันเร็ว” แม่ทัพฉีกยิ้มพร้อมกับชูสองนิ้วให้อย่างอารมณ์ดี เมื่อเห็นรอยยิ้มของสาวตรงหน้า ซึ่งดูจะมีความสุขเป็นพิเศษที่ได้มาในสถานที่แห่งความทรงจำ
“ค่ะ” ช่อเอื้องพยักหน้ารับแล้วเดินตามเจ้าชายมาดดุเข้าไปในร้านด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
ยี่สิบนาทีต่อมา...หลังจากที่ลุกไปตักของเสร็จ หนุ่มสาวก็พากันนั่งทานหมูกระทะด้วยกันอย่างมีความสุข
“อร่อยนะเนี่ย” แม่ทัพเอ่ยชมอย่างติดใจ
“ใช่ไหมคะ ราคาก็เบาๆ ด้วยค่ะ” ช่อเอื้องอมยิ้มที่เห็นเจ้าชายของเธอดูจะแฮปปี้กับเมนูต่างๆ
“ใช่ครับ ว่าแต่...พี่ขอชวนพ่อชัยดื่มเบียร์ด้วยได้ไหมครับ” แม่ทัพเอ่ยด้วยสายตากรุ้มกริ่ม รู้สึกคอแห้งขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก)