สองเดือนต่อมา...ช่อเอื้องพยายามจะปรึกษาเรื่องไปเรียนแลกเปลี่ยนกับ แม่ทัพ แต่ช่วงหลังๆ เขามักจะงานยุ่งตลอด และเธอเองก็เรียนหนักมาก จนกระทั่งวันสุดท้ายของเทอมหนึ่ง วันที่ผลสอบชิงทุนไปเรียนแลกเปลี่ยนออกอย่างเป็นทางการ
กรี๊ดดดด แฮปปี้กับเอ็นจอยกรีดร้องและกระโดดโลดเต้นไปมาด้วยสีหน้าที่ดีอกดีใจ ราวกับถูกลอตเตอรี่รางวัลใหญ่ยังไงอย่างงั้น
“มะ...มีอะไรเหรอ?” ช่อเอื้องที่กำลังเหม่อลอยหันไปถามอย่างมึนงง
“เอื้อง! เธอสอบชิงทุนได้” เอ็นจอยบอกพร้อมกับส่งมือถือไปให้กับเพื่อนสาวดูอย่างไม่หายตื่นเต้น
“เพื่อนฉันเก่งสุดๆ ไปเลย” แฮปปี้ยังคงเต้นต่อเหมือนกับคนบ้า
“แล้วพวกเธอล่ะ” ช่อเอื้องรีบดึงแขนของเพื่อนสาวทั้งสองให้นั่งลง เพราะตอนนี้ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องต่างพากันหันมามองที่โต๊ะของเธอเป็นสายตาเดียว
“พวกเราไม่ผ่าน แต่จะขอทุนจากทางบ้านไปเอง” เอ็นจอยบอกถึงแผนสำรองที่วางไว้กับฝาแฝด
“ใช่! ว่าแต่สอบได้แบบนี้ เธอต้องไปนะเอื้อง” แฮปปี้ฉีกยิ้มกว้างอย่างดีใจที่จะได้ไปใช้ชีวิตในต่างแดนกับเพื่อนรัก
“เอ่อ...” คนที่ยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับแม่ทัพ เริ่มจะหนักใจขึ้นมานิดๆ
“อะไรกัน! จนป่านนี้แล้วยังลังเลอีก” เอ็นจอยขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย
“นั่นสิ! อย่าบอกนะว่าเธอยังไม่ได้คุยเรื่องนี้กับคนที่บ้าน” แฮปปี้จ้องมองใบหน้าของเพื่อนสาวนิ่ง
“เราว่าจะบอกวันนี้แหละ” ช่อเอื้องบอกยิ้มๆ
“รีบเลยนะเอื้อง! อีกสองอาทิตย์พวกเราก็ต้องบินไปเตรียมตัวกันแล้ว” เอ็นจอยบอกอย่างสังหรณ์ใจแปลกๆ ว่าเพื่อนสาวจะสละทุนไปเรียนแลกเปลี่ยน
“อืม! เรากลับก่อนนะ” ช่อเอื้องบอกพร้อมกับหยิบไอแพดใส่ลงในกระเป๋า แล้วเดินไปที่รถทันที ทิ้งให้สองฝาแฝดมองตามอย่างมึนงง
รีสอร์ตอินธิรากรณ์...
แม่ทัพที่นั่งอ่านเอกสารซึ่งถูกส่งมาเมื่อสองชั่วโมงก่อนด้วยสายตาแดงก่ำ ลุกเดินไปหยิบบรั่นดีในตู้โชว์มาเปิดดื่มเพื่อดับความร้อนรุ่มในใจ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเขาทั้งรักทั้งซื่อสัตย์และทำดีกับนางฟ้าคนสวยสารพัด แต่ทำไมเธอถึง...แอบไปสอบชิงทุนแลกเปลี่ยนมาโดยไม่ยอมบอกเขาแม้แต่คำเดียว
คลิก!
ช่อเอื้องที่เปิดประตูเดินเข้ามาในบ้าน ก็เห็นเจ้าชายของเธอยืนจ้องมองมาด้วยสายตาดุดัน
“นี่อะไร!” แม่ทัพที่พอได้ยินเสียงรถของสาวเจ้าแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน พลัน! อารมณ์โกรธที่ถูกกดไว้ ก็ระเบิดออกมาทันที
“คะ...คือว่า...เอื้องกำลังจะบอกพี่ทัพวันนี้ค่ะ” ช่อเอื้องจ้องมองเอกสารที่หล่นลงบนพื้นห้องอย่างตกใจ ไม่คิดว่ามันจะถูกส่งมาเร็วขนาดนี้ ทั้งที่ผลประกาศก็เพิ่งจะออก
“แล้วก่อนหน้าที่จะไปสอบชิงทุนล่ะ ทำไมถึงไม่บอก” แม่ทัพถามอย่าง ไม่พอใจ
“เอื้องไม่คิดว่าตัวเองจะได้ค่ะ ก็เลย...”
“งั้นก็โทรไปยกเลิกทุนซะ” แม่ทัพยื่นคำขาด
“...” ช่อเอื้องยืนก้มหน้าน้ำตาคลอ
“ไม่ได้ยินที่ฉันสั่งหรือไง!” คนที่โกรธจนสั่นตวาดเสียงดังลั่น หลังเห็นสาวเจ้ายังคงนิ่งอยู่กับที่
“ฮึก...เอื้องทำไม่ได้ค่ะ” เธอส่ายหน้าปฏิเสธทั้งน้ำตา
“แปลว่าเธอจะไปใช่ไหม?” แม่ทัพถามย้ำเจตนา พร้อมกับจ้องมองคนตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก)