อุ้มท้องหนีรัก นิยาย บท 1
สรุปบท ตอนที่ 1: อุ้มท้องหนีรัก
สรุปตอน ตอนที่ 1 – จากเรื่อง อุ้มท้องหนีรัก โดย เนื้อนวล
ตอน ตอนที่ 1 ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง อุ้มท้องหนีรัก โดยนักเขียน เนื้อนวล เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เสียงเคาะประตูห้องเช่าดังขึ้นหนึ่งครั้ง...
“สักครู่นะคะ”
พลอยแพรวาที่เพิ่งเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ลูกเสร็จรีบเช็ดไม้เช็ดมือด้วยความรีบร้อน
“รอแม่แปบนะคะไพลิน”
หญิงสาวพูดกับลูกสาววัยเก้าเดือนกว่าที่นอนอยู่บนเบาะนุ่มที่ปูเอาไว้บนพื้นห้องด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะลุกขึ้นและเดินตรงไปยังประตูห้องเช่า เพราะคิดว่าเป็นป้าสำลี คนที่หล่อนจ้างเลี้ยงลูกสาว
หล่อนกุมลูกบิดประตู และดึงให้มันเปิดกว้างออก และก็ต้องช็อกตาค้าง เมื่อบุคคลที่อยู่หลังบานประตูไม่ใช่ป้าสำลี แต่กลับเป็นคนที่หล่อนพยายามหนีมาตลอด
คริสเตียโน่ ลาร์กอส มหาเศรษฐีหนุ่มรูปงามผู้ทรงอิทธิพลอันดับต้นๆ ในลาสเวกัส เขาเป็นเจ้าของคาสิโนยักษ์ใหญ่ รวมถึงโรงแรมหรูในหลายประเทศ หากเอ่ยชื่อเขาออกมา ไม่มีใครที่จะไม่รู้จัก
ความทรงจำในอดีตเมื่อต้นปีก่อนผุดขึ้นมาในสมองอีกครั้งราวกับดอกเห็ดหน้าฝน
ในอดีตหล่อนคือสาวใช้ในบ้านของเศรษฐีคนหนึ่ง แต่ค่ำคืนหนึ่งที่ไม่มีใครอยู่บ้าน หล่อนได้เก็บบัตรเชิญงานเลี้ยงหรูหราได้จากถังขยะในห้องของอรนภา ซึ่งเป็นลูกสาวคนสวยของบ้าน และคงเพราะโชคชะตาเล่นกล ทำให้หล่อนกล้าบ้าบิ่นพอที่จะปลอมแปลงตัวเป็นอรนภาและไปร่วมงานเลี้ยงในค่ำคืนนั้น
มันเป็นเรื่องที่ผิดมหันต์ เพราะหลังจากค่ำคืนอันหลอกลวงจบสิ้นลง หล่อนก็พบว่าตัวเองตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนภายในโรงแรมที่จัดงานนั่นเอง โดยมีผู้ชายหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรนอนหลับอยู่ข้างๆ
เนื้อตัวที่เปลือยเปล่า และความเจ็บลึกที่ซอกขา ทำให้หล่อนรู้ว่าเมื่อคืนนี้ตนเองต้องแลกด้วยอะไรกับงานเลี้ยงหรูหราของเหล่าคนมีเงิน
หล่อนจำได้ว่าตัวเองร้องไห้ออกมา ขณะหันไปมองผู้ชายที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างกาย จดจำรายละเอียดบนใบหน้าหล่อเหลาของเขาเอาไว้ ก่อนจะหนีจากมา
“สวัสดี พลอยแพรวา”
คำทักทายนุ่มนวลของบุรุษผู้มีรูปโฉมราวกับเทพบุตรชั้นฟ้าช่วยดึงหล่อนกำลังมาจากห้วงอดีต
“...”
ดวงตากลมโตเบิกกว้าง และเต็มไปด้วยความขลาดกลัว เมื่อพบว่าคริสเตียโน่ ไม่ได้มาเพียงลำพัง แต่เขามีผู้ชายตัวใหญ่ในชุดสูทสีดำ สวมแว่นตากันแดด ยืนอยู่ด้านหลังห้าคน
เขา... มาได้ยังไงกัน...?
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ หลังจากคืนนั้น...”
คริสเตียโน่จงใจละทิ้งคำท้ายประโยคเอาไว้ เพราะมั่นใจว่าผู้หญิงตรงหน้าจะเข้าใจความหมายเป็นอย่างดี
“เอ่อ... คุณจำคนผิดแล้วล่ะค่ะ”
หล่อนกำลังจะกระชากประตูปิด แต่เขาเอามือใหญ่มายื้อเอาไว้ ก่อนจะก้าวเข้ามาข้างใน โดยมีผู้ชายอีกห้าคนจะเดินตามเข้ามา
“พวกนายรอข้างนอก”
“ครับท่าน”
เขาก้าวเข้ามา และปิดประตูเสียงดัง ในขณะที่หล่อนถดถอยหนีด้วยความตื่นกลัว
“ฉัน... จะแจ้งตำรวจ”
“ข้อหา?”
“ก็... คุณบุกรุก...”
“เอาไว้ไปพล่ามต่อบนเครื่องบินก็แล้วกันนะ พลอยแพรวา”
“อ๊ะ... คุณ... คิดจะทำอะไรคะ”
“ผมเหรอ...”
เขายิ้มหยัน ขณะสาวเท้าก้าวเข้ามาหาหล่อนด้วยท่าทางคุกคาม
“ผมก็แค่มารับคุณกับลูกของเรากลับบ้าน”
“ก็... บอกแล้วไงคะว่าเราสองคนแค่นอนด้วยกันคืนเดียว และนี่มันก็ผ่านมาเกือบสองปีแล้วด้วย”
“เรานอนด้วยกันคืนเดียว แต่ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว คุณอยากให้ผมพูดออกมาไหมว่าเรานอนกันกี่ครั้งและกี่ท่า ในคืนนั้น...”
พวงแก้มนวลแดงปลั่ง ความอับอายระคนอดสูไหลท่วมท้นหัวใจ
“ฉัน... ลืมมันไปหมดแล้วค่ะ”
หล่อนรีบเดินไปอุ้มไพลินขึ้นมากอดแนบอก ในขณะที่เขาก้าวเข้ามาประชิดตัว
“แต่ผมไม่เคยลืมเลย... ผมยังจดจำทุกอย่างระหว่างเราในค่ำคืนนั้นได้อย่างแม่นยำ”
ดวงตาสีฟ้าจัดทอดมองมา หล่อนเอียงหน้าหนีเมื่อมือใหญ่สีแทนยื่นมาสัมผัสกับพวงแก้ม ไอร้อนจากปลายนิ้วยาวทำให้กายสาวสั่นสะท้าน
“ขอร้องล่ะค่ะ ฉันมีครอบครัวใหม่แล้วจริงๆ คุณอย่ามาทำลายครอบครัวที่แสนสงบสุขของฉันกับสามีและลูกเลยค่ะ”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อุ้มท้องหนีรัก