“เจ้าสีฟ้านี่บริษัทอะไรบลู”
เดือนเพ็ญถามลูกสาวเพราะไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับแวดวงนี้มากนัก
“น่าจะสยามพาณิชย์นะแม่”
คุ้นๆว่าโลโก้บริษัทนั้นสีฟ้า
“อืมก็ดังนี่ เจ้านั้นก็น่าสนใจนะ”
“บลูไม่รู้จักใครที่ขายประกันอยู่บริษัทนั้นเลยแม่ แต่ที่พิริยะอีแนทตี้กับเจ๊พราวขายอยู่แล้ว อย่างน้อยก็ยังมีคนแนะนำ แม่รู้ไหมว่าอีแนทมันชอบมาเล่าให้บลูฟังว่า เจ้าของบริษัทหล่อมาก วันไหนที่มีเทรนที่บริษัทนะอีแนทมันระริกระรี้มาก”
นึกถึงเพื่อนสนิทชายใจหญิงที่โตมาด้วยกันก็อดขำไม่ได้
“หล่อก็น่าสนนะบลู หล่อๆรวยๆถ้าได้มาเป็นผัวนี่สบายไปทั้งชาติเลย”
บารมีเอ่ยปากแนะนำลูกสาว
เคยมีหมอดูทักตั้งแต่ลูกสาวคนนี้คลอดออกมาใหม่ๆแล้วว่า บุรฉัตรจะเกิดมาเพื่อคำ้จุนพ่อแม่ วาสนาดีมากจะพาพ่อแม่สบาย
และหมอดูยังบอกอีกว่า ลูกคนนี้เป็นเด็กมีบุญวาสนาจะได้ผัวดี เขาเลยหาชื่อดีดีเพราะๆมาตั้งให้ลูก ชื่อที่เป็นมงคลเป็นชื่อที่สูงส่ง
หลังจากเปิดตำราดูหลายเล่ม ‘บุรฉัตร’เลยเป็นชื่อที่ถูกเลือกมา
ชื่อนี้แปลว่าร่มเงาของประเทศ
ขนาดเป็นร่มเงาให้ประเทศได้ ร่มเงาของครอบครัวเล็กๆอย่างครอบครัวของเขาคงเป็นได้สบายมาก
เขาเชื่อมากว่าคำทำนายของหมอดูจะเป็นจริง เพราะตั้งแต่ลูกคนนี้เกิด เขาเอาวันและเดือนเกิดของลูกไปซื้อหวยก็ถูกเลยทันที ทั้งลอตเตอรี่และหวยใต้ดิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Virgin Blue ซ่อนเสน่หา