ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 15

พี่เลย์เดินนำฉันไปยังชั้นสองของบ้าน และเปิดประตูห้องห้องหนึ่งก่อนจะหยุดเมื่อได้ยินเสียงของฉันท้วงขึ้น แล้วหันมามองฉันที่ยืนอยู่ทางด้านหลังของตัวเอง

“ถ้ามีอะไรจะคุยก็คุยตรงนี้ก็ได้ค่ะ ไม่เห็นต้องเข้าไปคุยในห้องเลย”

“ระวังตัวจังนะ” พี่เลย์ปล่อยมือออกจากลูกบิดประตูก่อนจะปิดมันไว้เหมือนเดิมแล้วเดินมาทางฉัน ทำให้ฉันรีบถอยหลังหนีเขาทันที

“คิดว่าฉันดูไม่ออกหรือไงว่าที่ผ่านมาเธอพยายามหลบหน้าฉัน”

“สรุป มะ มีอะไรจะคุยเหรอคะ” ฉันเม้มปากแน่น จู่ๆ หัวใจดวงน้อยมันก็พลันเต้นรัวขึ้นมาอีกครั้ง

“คิดจะหมั้นกับคนที่พ่อเธอบังคับ ?”

“ไอริสตอบไปแล้วไงคะ”

“ฉันอยากได้ยินเธอพูดต่อหน้าฉัน” น้ำเสียงและสีหน้าของพี่เลย์ทำเอาฉันต้องลอบกลืนน้ำลายหลายต่อหลายครั้ง

“ทะ ทำไมล่ะคะ”

พี่เลย์พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เมื่อได้ยินคำพูดของฉัน “บางครั้งเธอก็ดูเหมือนซื่อบื้อ แต่บางครั้งเธอก็ดูฉลาดทันคน”

ไม่พูดเปล่าพี่เลย์ยังเดินมาใกล้ฉันเรื่อยๆ

“พะ พูดเฉยๆ ก็ได้นี่คะ ไม่เห็นต้องเดินมาใกล้ขนาดนี้เลย” ตอนนี้ฉันถอยนี้จนแผ่นหลังมันชนกับราวบันไดแล้ว

“เรื่องถอนหมั้น ฉันอยากให้เธอคิดอีกครั้ง” พี่เลย์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ไม่ใช่ว่าฉันพิศวาสอะไรเธอหรอกนะ ไม่ต้องคิดไปไกล”

คำพูดของพี่เลย์สร้างความงุนงงให้กับฉันที่ได้ยินไม่น้อย ฉันมองคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่ แล้วทำไมถึงพูดออกมาแบบนั้น

“ไอริสตัดสินใจดีแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ….”

“อ๋อ!! หรือว่าเธออยากลองกับคนอื่นดู ?”

“หมายความว่ายังไงคะ ?” ฉันขมวดคิ้วเป็นปมอย่างไม่เข้าใจในความหมายของคำพูดที่พี่เลย์ต้องการจะสื่อ

“หึ!!” จู่ๆ พี่เลย์ก็หัวเราะในลำคอ “ถ้าอย่างนั้นเธอก็ควรลองกับฉันก่อนนะ เผื่อจะติดใจ”

“…..”

“สนุกดี ตอนแรกบังคับให้ฉันหมั้น ตอนนี้อยากยกเลิกก็ยกเลิกง่ายๆ”

“อะไรกันคะ”

“อยากจะเปลี่ยนเอาใครมาหมั้นก็ได้ ดีจริงๆ” พี่เลย์เขาเป็นอะไรของเขากัน ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ คำพูดที่พูดออกมายิ่งทำให้ฉันงุนงงไปกันใหญ่

“เอาเป็นว่าไอริสตัดสินใจแล้ว….”

“เธอคงไม่อยากให้เฮียรู้ว่าเธอกับฉันเกือบจะ….” สายตาที่พี่เลย์มองอยู่มันทำให้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าว และคิดถึงเหตุการณ์ในตอนนั้นอีกครั้ง

“อย่าเรื่องนั้นบอกเฮียเด็ดขาดนะคะ”

พี่เลย์พ่นลมหายใจออกมาหนักๆ มือหนาคว้ามาโอบเอวของฉันโดยไม่ทันได้ตั้งตัว “ฉันไม่ชอบการถูกปฏิเสธสักเท่าไหร่”

“พี่เลย์ปล่อยนะ!!” ฉันพยายามดิ้นและใช้มือดันแผงอกแกร่งเอาไว้ไม่ให้พี่เลย์เข้ามาใกล้ไปมากกว่านี้ “ไอริสไม่อยากหมั้นกับพี่เลย์ ไอริสจะหมั้นกับคนที่พ่อบังคับ”

ฉันตัดสินใจพูดออกไปเพื่อให้พี่เลย์ยอมปล่อยสักที แต่กลับกันพอได้ยินฉันบอกไปแบบนั้นยิ่งทำให้พี่เลย์กอดรัดแน่นขึ้น

“เชื่อเถอะว่าหมั้นกับฉันดีกว่าไอ้เวรนั่นเยอะ เธอคงไม่อยากเสี่ยงกับคนที่ไม่เคยเจอหน้า ?”

“แต่พี่เลย์ก็ไม่เต็มใจไม่ใช่เหรอคะ แล้วตอนนี้จะมาพูดแบบนี้ทำไม”

“ใช่ฉันไม่เต็มใจ แต่ฉันติดใจ….” สายตาร้ายกาจก้มลงมองเรือนร่างของฉัน

“เฮียเคยพูดไว้ว่าห้ามพี่เลย์แตะเนื้อต้องตัวไอริส”

“หึ!! แล้วเธอกล้าพูดไหมว่าฉันทำอะไรเธอบ้าง ?”

ฉันเม้มปากแน่น ใช่!! ฉันไม่กล้าบอกเฮียเรื่องนี้

“ถ้าเธอถอนหมั้นตอนนี้ฉันจะบอกเฮียคานส์” พี่เลย์ก้มหน้าลงมากระซิบ “จากที่มันเป็นแค่แผน เธอกับฉันคงได้หมั้นกันจริงๆ แน่ถ้าเฮียรู้เรื่องนั้น”

“ไม่ได้นะคะ” ฉันรีบพูดค้านขึ้นมาทันที

“งั้นเธอก็ลงไปบอกกับเฮียซะว่าจะไม่ยกเลิกงานหมั้น”

“…..” นี่มันอะไรกัน ฉันทั้งงงทั้งสับสนไปหมด

“เคยบังคับฉันยังไง ตอนนี้ถึงทีฉันบ้างคงไม่ว่ากัน” พูดจบพี่เลย์ก็ปล่อยมือออกจากตัวของฉัน

พี่เลย์มองฉันครู่หนึ่งก่อนจะเดินลงบันไดไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรต่อ ส่วนฉันก็กำลังใช้ความคิด ฉันไม่อยากหมั้นกับพี่เลย์ และก็ไม่อยากหมั้นกับคนที่พ่อกับคับ คำขู่ของพี่เลย์มันทำให้ฉันต้องคิดหนักอีกครั้ง

“เฮ้อ” ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินลงบันไดกลับไปยังห้องรับแขก

“คุยอะไรกันไปซะนานเชียว ?” พอมาถึงเฮียก็ถามขึ้นมาทันที

“แค่ปรับความเข้าใจนิดหน่อยน่ะเฮีย” พี่เลย์ตอบพลางเหล่ตามองมาทางฉัน

“ทำไมไม่รับสายแตมเลยคะ” เธอใช้มือมากอดแขนของผมเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ ซึ่งผมไม่ชอบการกระทำแบบนี้ของเธอ

“อย่าทำเหมือนตัวเองเป็นเมีย ทั้งที่ยังไม่เคยขึ้นเตียงกับฉัน”

ผมพูดด้วยสีหน้าจริงจังและบอกเธอทางสายตาว่าไม่ชอบใจที่เธอมาเกาะแกะแบบนี้

น่าเบื่อชะมัด!!!

“ทะ ทำไมล่ะคะ แตมพร้อมถ้าพี่เลย์ต้องการ….”

“ฉันไม่ต้องการ” พูดจบผมก็แกะมือของเธอที่กำลังเกาะแขนผมออก

“ทำตัวห่างเหินกับแตมจังเลยนะคะ”

“จะไปไหนก็ไป ฉันต้องการความเป็นส่วนตัว” ผมบอกอย่างขอไปที ผู้หญิงอะไรน่าเบื่อชะมัด ไม่มีความดึงดูดให้สนใจเลยสักนิด

“ไปดื่มที่โต๊ะด้วยกันกับแตมสักแก้วหน่อยไหมคะ” ผมถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ นี่ฟังที่ผมพูดไม่รู้เรื่องหรือไงวะ

“วันนี้ไอริสมาด้วยนะคะ อยู่ที่โต๊ะ”

“ว่าไงนะ ?” ผมถึงกับต้องถามทวนอีกครั้งเพราะไม่แน่ใจว่าเมื่อกี้ได้ยินอะไรผิดไปหรือเปล่า

“ไอริสคนที่พี่เลย์เคยบอกว่าเป็นน้องสาวไงคะ เธอเป็นคนชวนแตมมา แถมตอนนี้ยังดื่มจนเมาไม่ได้สติ”

“ดื่ม เมา ?” ผมขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่น่าเชื่อจากปากของผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ไอริสเธอไม่ใช่ผู้หญิงชอบดื่ม ข้อนี้ผมรู้ดี แล้วเธอจะเมาได้ยังไง

“ไม่เชื่อก็ตามแตมมาสิคะ”

ผมใช้ความคิดสักพักก่อนจะพยักหน้า จากนั้นก็เดินตามเธอไปที่โต๊ะ แต่เมื่อมาถึงกลับไม่เจอใคร

“เธอหลอกฉัน!!” ผมพูดอย่างหัวเสียทันทีเมื่อคิดว่าตัวเองเสียท่าโดนหลอกให้มาที่โต๊ะ

“แตมเปล่าโกหกนะคะ ไอริสมาดื่มกับแตมแต่ตอนนี้หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้” เธอมองซ้ายขวาเพื่อหาว่าไอริสอยู่ตรงไหน

“ทำไมไอริสถึงมาที่คลับ แถมยังดื่มจนเมา ?”

“ไม่รู้สิคะ เห็นบอกว่ามีเรื่องเครียดชวนเมล เมลก็ไม่ว่าง เลยมาชวนแตม”

“ตายแล้ว!!หายไปไหนเนี่ยยิ่งเมาๆ อยู่ด้วย”

ผมใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างหัวเสีย เมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้หญิงตรงหน้าบอก