ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 16

ผมกวาดสายตามองไปรอบๆ คลับ วันนี้คนเยอะเป็นพิเศษเพราะเป็นวันศุกร์ แล้วแบบนี้จะหายัยบื้อนั่นเจอได้ยังไง

ไปไหนวะ!!!

“พี่เลย์ พี่เลย์จะไปไหนคะ”

“ไม่ต้องตามฉันมา!!” ผมหันไปบอกเธอ “ถือว่าฉันเตือนเธอแล้วนะ”

พูดจบผมก็รีบเดินแหวกฝูงผู้คนที่แออัดเพื่อมองหาไอริส มันใช่เรื่องไหมวะ!! จริงๆ ผมไม่ต้องสนใจเธอเลยด้วยซ้ำ แค่เดินกลับโต๊ะไปนั่งดื่ม มันไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิด

“ไอ้เลย์ๆ ทางนี้” เสียงไอ้เตตะโกนเรียกผม ทำให้ผมหันไปมองทางด้านหลังของตัวเอง

ภาพที่เห็นทำให้ผมถึงกับกัดฟันกรอดอย่างหงุดหงิด ไอ้เตกำลังประคองไอริสที่เมาจนขาดสติ เธอเอาแต่เลื้อยตัวไปมาอยู่ไม่นิ่ง

หมับ!! ผมรีบเดินตรงไปหาไอ้เตก่อนจะกระชากแขนผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นว่าที่คู่หมั้นของผมอย่างแรง

“ดื่มอะไรเมาขนาดนี้ฮะ!!” ผมตวาดถามเธอเสียงดังแข่งกับเสียงเพลงในคลับ

“อื้อ~” เธอท้วงในลำคอก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามองผม แล้วทำหน้าเหมือนกับว่ากำลังสงสัยอะไรอยู่สักอย่าง ก่อนจะดิ้นแล้วแหกปาก “อยากเต้นๆๆ ปล่อยยย~”

“ดีนะกูไปดึงตัวออกมาจากไอ้พวกโรคจิตกลุ่มนั้นก่อน ไม่คิดว่าเมาแล้วจะปล่อยเนื้อปล่อยตัวขนาดนี้” ไอ้เตพูด

“เธอทำอะไร ?” ผมถามไอ้เต

“ก็ไปเต้นยั่วไอ้พวกนั้นไง เกือบโดนลากไปแล้วไหมล่ะ”

“ยืนนิ่งๆ” ผมบอกไอริสเสียงแข็งเพราะเธอเอาแต่ส่ายเอวไปมาแถมยังเอาก้นมาถูตรงเป้ากางเกงของผม

“มึงพาน้องมันกลับเหอะไอ้เลย์ สภาพแบบนี้คงดื่มต่อไม่ได้”

ผมพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ทำไมต้องเป็นผมวะ ดื่มได้ดูแลตัวเองไม่ได้หรือไง แม่ง!!!

“เลิกแรดแล้วตามฉันมานี่” ผมตะเบ็งเสียงบอกไอริส ก่อนจะออกแรงกระชากร่างของเธอให้เดินตามออกมาด้านนอกคลับ

“ไม่เอา ไม่เอาไม่ปายย ปล่อยยย!!” ไอริสเธอโวยวายเสียงดังเมื่อถูกผมลากตัวออกมาด้านนอกคลับ

ทำไมเมาแล้วเป็นคนละคนกับตอนไม่เมาขนาดนี้วะ นี่สินะที่เขาเรียกว่าน้ำเปลี่ยนนิสัย ผมล่ะเชื่อแล้วจริงๆ เมื่อได้เห็นกับตาตัวเอง

“รู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป ?” ผมพยายามเรียกสติเธอ แต่เหมือนว่าตอนนี้สติของเธอมันไปไกลกู่ไม่กลับแล้ว

“ยุ่ง!! ชีวิตของไอริส” เธอจ้องหน้าผมตาเขม็งแล้วพยายามแกะมือผมออก

“หึ!! เมาแล้วปากเก่งใช้ได้”

“ใครไม่เป็นไอริสไม่เข้าใจหรอก อึก! คนใจร้าย” เธอพูดพร้อมกับสะอึกไปด้วย แถมยังทำท่าเหวี่ยงใส่ผมอีกต่างหาก

ไม่รู้ว่าพล่ามบ้าอะไร

“โทรศัพท์อยู่ไหน โทรบอกให้เฮียมารับ”

“ไม่เอา ไม่เอา ไม่บอกเฮีย” เธอรีบส่ายหน้ารัวๆ แล้วพูดเสียงยานๆ เพราะความเมา

“จะไม่บอกได้ยังไง แล้วมายังไง ใครมาส่ง แล้วจะกลับยังไง ?”

“ถามเยอะจาง อื้อออ” ไอริสเธอยกมือข้างที่ว่างอยู่ขึ้นมากุมหัวตัวเอง แล้วจู่ๆ ก็ซบหน้าลงมาบนแผงอกของผม ก่อนจะเงยขึ้นมองตาแป๋ว “ขอทวนคำถามอีกรอบหน่อยน้า”

ผมพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ แล้วดันหน้าเธอออก อย่างหงุดหงิด “โทรศัพท์ไปบอกเฮียคานส์ให้ส่งคนมารับกลับบ้าน”

“ม๊ายยเอา ไม่กลับบ้าน”