ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 31

ร่างของฉันถูกพี่เลย์ฉุดกระชากลากขึ้นมาบนห้องโดยที่ตัวฉันเองไม่ได้เต็มใจ

“ไอริสบอกแล้วไงว่าจะไปเรียน!!” ฉันตวาดเสียงดังอย่างเหลืออดเมื่อถูกคนใจร้ายอย่างพี่เลย์บีบข้อมืออย่างแรง จนเกิดรอยแดงเถือกเป็นรอยนิ้วมือของเขา

“ฉันไปส่งเธอแน่แต่ไม่ใช่ตอนนี้ไอริส”

“ปล่อย!! ไอริสเจ็บนะ คนบ้าเอาแต่บีบอยู่ได้มันเจ็บ!!” ฉันบอกออกไปเสียงดังอีกครั้ง ดีหน่อยที่ครั้งนี้พี่เลย์ยอมปล่อยมือของฉันเป็นอิสระ

หลังจากที่ปล่อยมือพี่เลย์ก็ยกมือขึ้นเท้าเอว เขาใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มตัวเองแถมยังมองหน้าฉันตาเขม็ง

“อย่าคิดว่าฉันไม่เห็นที่เธอขึ้นรถไปกับมันเมื่อวาน” มันที่เอ่ยถึงคงไม่พ้นคุณจอแดน

“…ค่ะ” ฉันไม่ได้คิดแก้ตัวอะไรเพราะเมื่อวานฉันขึ้นรถไปกับคุณจอแดนจริงๆ แต่ที่ตัดสินใจขึ้นไปแบบนั้นก็เป็นเพราะใครกันล่ะ

“นัดกับมันไว้สินะ”

ฉันขมวดคิ้วงุนงงเมื่อจู่ๆ ก็ถูกถามมาแบบนี้ “นัดอะไรคะ ?”

“ที่เธอรีบลงจากรถ แล้วจู่ๆ ไอ้เวรนั่นมันด็โผล่มา คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ”

“ไอริสเห็นว่าพี่เลย์มีนัด….”

“เธอก็เลยนัดให้มันมารับ ?” ยังพูดไม่ทันจบก็ถูกพี่เลย์ขัดไว้ซะก่อน

“ไอริสว่าเรื่องนี้เราไม่จำเป็นต้องเอามาพูดกันก็ได้นี่คะ” ฉันบอกปัดๆ ไป ไม่อยากจะพูดถึงจริงๆ เพราะดูเหมือนว่ายิ่งพูดอารมณ์ของพี่เลย์ก็ยิ่งเดือดดาล

เขาเป็นอะไรของเขากัน !!

“ทำไม!! ฉันพูดถึงมันไม่ได้หรือไง” เห็นไหม เขาหงุดหงิดขึ้นเสียงดังใส่หน้าฉันอีกแล้ว

“แล้วที่พี่เลย์ให้ผู้หญิงคนนั้นขึ้นมาบนรถล่ะคะ”

“มันเรื่องของฉัน”

“ถ้าอย่างนั้นก็เรื่องของไอริสเหมือนกันค่ะ” จริงๆ ฉันไม่ใช่คนที่จะหงุดหงิดหรืออารมณ์เสียกับอะไรง่ายๆ แต่บ่อยครั้งที่อยู่กับพี่เลย์ เขาทำให้ฉันหมดความอดทน

“เรื่องของเธอ ?” ไม่พูดเปล่า พี่เลย์ก้าวขาเดินมาใกล้ๆ ฉันเรื่อยๆ

“ยะ อย่าเข้ามาใกล้นะ” ฉันบอกพร้อมกับถอยหลังหนี

“ทำไม ถ้าฉันเข้าใกล้เธอแล้วจะเกิดอะไรขึ้น”

สุดท้ายแผ่นหลังของฉันก็ชนเข้ากับผนังห้อง ตรงหน้าคือพี่เลย์ที่ในตอนนี้อยู่ใกล้กับฉันเอามากๆ

ฉันกำลังจะเบี่ยงตัวออกไปทางซ้าย แต่พี่เลย์รู้ทัน เขายกแขนขึ้นมาดักทางเอาไว้ ทั้งซ้ายและขวา

“พูดมาสิว่าไม่อยากให้ฉันยุ่งกับผู้หญิงคนไหน…”

“…..”

“พูดมาสิว่าอยากให้ฉันยุ่งเกี่ยวกับเธอแค่คนเดียว”

ตึกตัก! ตึกตัก! จู่ๆ หัวใจดวงน้อยของฉันมันก็เต้นรัวราวกับว่ากำลังมีคนมาจับมันเขย่าแรงๆ เมื่อเผลอสบตากับเขามันก็ทำให้ฉันเสียอาการแทบจะทุกครั้ง ทำให้ฉันรีบก้มหน้าลง

ทำไมสายตาเย็นชาคู่นั้นถึงได้มีอิทธิพลต่อความรู้สึกของฉันได้มากขนาดนี้กัน

มือหนาจับปลายคางของฉันให้เงยขึ้นมองตัวเองอีกครั้ง สายตาของพี่เลย์จ้องมองริมฝีปากของฉันราวกับว่าอยากจะกลืนกินมัน

“ตอบคำถามของฉันสิไอริส…”

“….ไอริสห้ามความต้องการของใครไม่ได้หรอกค่ะ”

“แปลว่าเธอให้ฉันเป็นอิสระในเรื่องผู้หญิง ?”

“……” เป็นคำถามที่ฉันไม่สามารถตอบได้จริงๆ ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนั้นแล้ว ทุกครั้งที่เห็นว่าพี่เลย์อยู่กับผู้หญิงคนอื่นมันทำให้หงุดหงิดเอามากๆ

ถึงฉันไม่เคยห้าม แต่ก็ไม่ได้แปลว่าฉันยินดี

สิ้นสุดคำพูด ริมฝีปากหนาก็กดจูบลงมาบนริมฝีปากของฉันทันที ฉันไม่ได้ดิ้นพล่านหรือทุบมือรัวๆ ไปที่แผงอกของพี่เลย์ แต่กลับยืนตัวแข็งทื่อปล่อยให้เขาจูบ

ในตอนนี้สมองของฉันมันเต็มไปด้วยความสับสน ฉันไม่รู้ว่าผู้ชายตรงหน้าจะคิดเหมือนกันหรือเปล่า หรือมีแค่ฉันที่ฟุ้งซ่านอยู่คนเดียว