ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 35

“ผู้หญิงคนนั้นพูดอะไรกับเธอ” หลังจากที่เงียบไปพักใหญ่ เป็นพี่เลย์ที่เอ่ยถามขึ้นมาก่อน

เขาใช้คำว่า ‘ผู้หญิงคนนั้น’ แทนที่จะพูดชื่อพี่แตมไปตรงๆ

“….เปล่าค่ะ”

พอฉันตอบพี่เลย์ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เขาเงียบแล้วก็ขับรถต่อไป คงมีแค่ฉันที่กำลังคิดฟุ้งซ่านอยู่ตอนนี้

ฉันอยากจะรู้ว่าระหว่างพี่เลย์กับพี่แตมมันเลยเถิดไปถึงขั้นไหนแล้ว ทำไมพี่แตมถึงได้แสดงท่าทางแบบนั้นกับฉัน

“…พี่เลย์คะ” ในที่สุดฉันก็รวบรวมความกล้าที่จะถามสิ่งที่ค้างคาใจ

พี่เลย์ละสายตาออกจากถนนหันมามองฉัน “ว่า ?”

“คือ…พี่เลย์กับพี่แตม มะ มีอะไรกันหรือยังคะ ไอริสหมายถึงเคยทำอะไรที่มันเลยเถิดด้วยกันหรือเปล่า”

“หึ!! หมายถึงแบบที่ฉันกับเธอทำด้วยกันบ่อยๆ ?”

ฉันจิกเล็บลงบนแขนตัวเองแน่น เมื่อได้ยินคำที่พี่เลย์จงใจพ่นมันออกมา แล้วเงียบไม่ตอบอะไรทั้งนั้น

“ฉันไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้น อย่างมากก็แค่นัวเนีย แต่ไม่ถึงขั้นสอดใส่” พี่เลย์พูดออกมาตรงๆ แต่เขาจะพูดความจริงหรือเปล่านะ

“ถามทำไม ?” พี่เลย์ขมวดคิ้วเป็นปมถามฉัน

“ปะ เปล่าค่ะ ไอริสก็แค่อยากรู้”

ฉันอยากจะถามอีกเรื่องนะว่าทำไมพี่เลย์ถึงไม่ใส่แหวนหมั้น แต่ไม่เอาดีกว่า ในเมื่อเราไม่ได้ผูกมัดกันทางใจ ฉันก็ไม่ควรจะไปวุ่นวายอะไรทั้งนั้น

แค่คำถามเมื่อกี้มันก็ดูวุ่นวายมากพอแล้ว

#บ้านของฉัน

หลังจากที่ฉันลงจากรถ พี่เลย์ก็รีบขับรถออกไปจากบ้าน ฉันมองตามรถที่พี่เลย์ขับไปจนสุดสายตา

จู่ๆ มันก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวว่า เขาจะไปหาใครหรือเปล่า ใครที่ฉันว่า ก็หมายถึงผู้หญิงที่เขาเลี้ยงเอาไว้นั่นแหละ

ฉันไม่รู้เลยว่าพี่เลย์มีใครบ้าง ไม่รู้ว่าในตอนนี้เขามีผู้หญิงที่พัวพันอยู่กี่คน ฉันไม่รู้อะไรเลยจริงๆ

วันนี้ฉันต้องอยู่ที่บ้านคนเดียวเพราะเฮียไปอังกฤษ ไปพร้อมคุณพ่อแล้วก็คุณจอแดน เห็นว่าต้องไปคุยธุรกิจที่นั่นด้วย เพราะคุณจอแดนสนใจธุรกิจที่เฮียทำอยู่ ถึงเฮียจะดูไม่ชอบหน้าคุณจอแดนเท่าไหร่ แต่ก็ยังดีที่เฮียให้เรื่องงานสำคัญที่สุด

#ตกดึก

ฉันกำลังนั่งเหม่อลอยอยู่บนเตียง พลางหมุนแหวนบนนิ้วของตัวเองไปมา

ในเมื่อพี่เลย์ไม่ได้ใส่ใจที่จะสวมแหวนหมั้น แล้วทำไมฉันต้องสวมมันด้วยล่ะ จริงไหม

คิดได้แบบนั้นฉันจึงตัดสินใจถอดแหวนออกจากนิ้ว แล้วเอาเก็บไว้ในลิ้นชัก ก่อนจะลุกขึ้นไปปิดไฟเตรียมจะนอน

แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้เอนหัวลงหมอน เสียงโทรศัพท์มันก็ดังขึ้น เมื่อหยิบมาดูเบอร์ที่โทรเข้ามามันก็ทำให้ฉันต้องตกใจสุดขีด เพราะเป็นเบอร์ของพี่เลย์

ฉันลังเลอยู่นานว่าจะกดรับสายเขาดีไหม จนกระทั่งสายตัดไป แต่ห่างจากนั้นเพียงไม่กี่วินาทีเบอร์ของพี่เลย์ก็โทรเข้ามาอีกครั้ง ฉันจึงตัดสินใจกดรับสาย

( ชักช้าชะมัด )

พอกดรับสายเสียงของพี่เลย์ก็พูดขึ้นมาอย่างหงุดหงิด เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มเล็ดลอดให้ได้ยินผ่านปลายสาย ทำให้ฉันต้องเอาโทรศัพท์ออกห่างจากหู แถมพี่เลย์ยังพูดน้ำเสียงที่เหมือนคนเมาอีกด้วย

( เสียงดังจังเลยค่ะ ไอริสไม่ค่อยได้ยินเลย )

( แป๊บ ห้ามวางสาย )

ถึงเสียงเพลงจะดังแค่ไหน แต่ฉันก็ได้ยินที่พี่เลย์สั่งชัดเจน ไม่รู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ เพราะเงียบไปเลย

( มารับฉันที่คลับxx ) ตอนนี้ไม่ได้ยินเสียงเพลงแล้ว

( ฮะ!! ปะ ไปรับยังไงคะ ไอริสขับรถไม่เป็น )

( ก็ให้คนขับรถมาส่งสิวะ มันยากตรงไหน ) พี่เลย์กระชากเสียงบอกอย่างไม่สบอารมณ์

( แล้วรถของพี่เลย์ล่ะคะ )

( ถามมากจังวะ ไม่ได้เอามา!!)

( ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่โทรไปบอกคนขับรถที่บ้านของพี่เลย์เองล่ะคะ จะโทรมาบอกไอริสทำไม )

( ฉันต้องการให้เธอมารับ ทำไมต้องโทรไปบอกที่บ้าน บื้อ!!)

“ไม่ค่ะ เดี๋ยวไอริสขึ้นไปส่งพี่เลย์ที่ห้องเสร็จแล้วก็จะกลับบ้าน”

“ไม่ให้กลับ!!” พี่เลย์ยืนเอนไปมา แต่ถึงจะเมาขนาดไหนก็ยังจ้องหน้าฉันตาเขม็งได้

ฉันเดินกลับไปที่รถ “พี่โจ้กลับไปเลยนะคะ เดี๋ยวคืนนี้ไอริสนอนที่คอนโดพี่เลย์”

“ครับคุณหนู”

หลังจากที่บอกพี่โจ้แล้ว ฉันเดินกลับมาหาพี่เลย์ที่ตอนนี้เขานั่งลงไปกับพื้น

“ไปค่ะ ขึ้นห้อง”

“อื้ม”

พี่เลย์จะรู้ไหมว่านี่มันคือเวลานอนของฉัน แต่กลับต้องมาแบกเขาขึ้นห้องแบบนี้

พอเข้ามาในห้องได้ ฉันก็รีบพาพี่เลย์ไปนอนบนเตียง แต่!! ถูกแขนแกร่งคว้าเอวเอาไว้ ทำให้ฉันล้มทับไปบนแผงอกของพี่เลย์ที่นอนราบอยู่บนเตียง

“อื้อ พี่เลย์ปล่อยค่ะ” ฉันดิ้นๆ ไปมา

พรึ่บ!! จู่ๆ พี่เลย์ก็พลิกตัวขึ้นมาอยู่ด้านบน คร่อมร่างของฉันเอาไว้

ใบหน้าคมคายค่อยๆ โน้มลงมาใกล้ๆ ทำให้ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น

พี่เลย์กระซิบบอก “ทำให้ฉันหน่อยสิ”

“ทะ ทำอะไรคะ”

“ก็เหมือนกับพี่ฉันเคยทำกับเธอ”

“…..” ตึกตัก!! ตึกตัก!! หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวๆ เลยในตอนนี้

“ถอดกางเกงให้ฉัน ถอดเสื้อให้ฉัน จากนั้นก็ถอดของเธอด้วย…”

“พะ พี่เลย์เมามากแล้ว ไอริสว่านอนดีกว่านะคะ”

“….ทำตามที่ฉันบอกสิไอริส” พี่เลย์เอ่ยบอกเสียงกระเส่า ริมฝีปากหนางับลงมาที่ใบหูของฉัน พร้อมกับพ่นลมหายใจร้อนผ่าวกระทบลงมาบริเวณซอกคอ