ฉันรีบดึงมือกลับ แต่หลังจากดึงมือกลับมาไม่ถึงสามวินาที ก็ถูกพี่เลย์กระชากไปอีกครั้ง ไอ้คนบ้า!! มันเจ็บนะ เอาแต่กระชาก
“ฉันถาม ตอบยากนักหรือไง!!”
ฉันรวบรวมความกล้าแล้วถามออกไป “แล้วทำไมพี่เลย์ถึงไม่สวมแหวนล่ะคะ ?”
“……” คนที่ถูกตั้งคำถามถึงกับเงียบ ทีตัวเองไม่มีความผิดอย่างนั้นเหรอ
“มันเรื่องของฉัน”
คำตอบของพี่เลย์ทำให้ฉันรู้ว่าเขามันเห็นแก่ตัวมากขนาดไหน
“ถ้าพี่เลย์บอกแบบนั้น ไอริสก็ขอใช้คำตอบเดียวกับพี่เลย์แล้วกันค่ะ” ฉันเว้นคำพูดก่อนจะมองหน้าพี่เลย์ด้วยสายตาที่จริงจัง แล้วพูดต่อ “มันเรื่องของไอริสค่ะ”
พี่เลย์ขบกรามแน่นเมื่อจบคำพูดของฉัน พรึ่บ!! สิ่งที่ไม่คิดก็เกิดขึ้นเมื่อพี่เลย์ดึงผ้าห่มออก
“อร๊าย พะ พี่เลย์” ฉันกรี๊ดออกมาเสียงหลง รีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเองเอาไว้ แล้วหนีบขาเข้าหากัน เพราะในตอนนี้ร่างกายของฉันไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าอยู่เลยสักชิ้น
จู่ๆ พี่เลย์ก็คร่อมขึ้นมาบนร่างของฉัน โดยไม่ทันได้ตั้งตัว เขาก็เปลือยเปล่าไม่ต่างจากฉัน
“ไม่พอใจเหรอคะ ไอริสก็ตอบแบบพี่เลย์ไง” ฉันยังทำใจดีสู้เสือพูดออกไป พลางใช้มือดันแผงอกแกร่งเอาไว้
พี่เลย์ใช้สายตาไล่มองใบหน้าของฉันอย่างพิจารณา “เธอก็แค่งอนที่ฉันไม่สวมแหวนหมั้นสินะ”
คนด้านบนบอกอย่างเข้าข้างตัวเอง แถมยังกระตุกยิ้มมุมปาก แล้วก้มหน้าใช้สายตามองหน้าอกของฉัน เขาชักจะได้ใจขึ้นทุกวัน
“เปล่าค่ะ ไอริสไม่ได้งอน และไม่เคยคิดจะงอนด้วยค่ะ”
“แน่ใจ ?”
“ก็เป็นแค่สถานะที่ไม่ได้ผูกมัดด้วยความรู้สึกไม่ใช่เหรอคะ แบบนั้นแหวนหมั้นก็คงไม่ได้จำเป็น…”
พอฉันพูดแบบนี้มันก็ทำให้พี่เลย์ไม่สบอารมณ์อีกครั้ง เขาเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักแล้วควานมือหาอะไรบางอย่าง ก่อนจะชูเจ้าสิ่งนั้นมาตรงหน้าของฉัน มันคือ ‘แหวนหมั้น’
“พูดมาสิว่าต้องการสวมมัน”
“ไอริสเคยบอกไปแล้ว ว่าไอริสไม่มีสิทธิ์ไปบังคับให้พี่เลย์ทำในสิ่งที่ไม่ต้องการ”
“เธอจะไม่อยากมีสิทธิ์ในตัวฉันมากขนาดนั้น ? หึ!!”
“…..” ฉันเงียบไม่ตอบอะไร ก่อนจะเบนสายตามองไปทางอื่นแทน
“แค่หมั้น แต่ไม่ต้องผูกมัด อ่า! น่าสนุกดี”
พี่เลย์เอาแหวนเก็บไว้ที่เดิม ก่อนจะหยัดตัวตรง เขาใช้มือจับเรียวขาของฉันให้ชันขึ้น “ทะ ทำอะไรคะ”
“เมื่อคืนฉันจำไม่ได้ว่าทำอะไรไปบ้าง ขอทบทวนหน่อยแล้วกัน”
“พะ พี่เลย์ อย่านะ อ๊ะ~”
ฉันใช้มือดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ แต่คงไม่ทันแล้ว ในตอนนี้พี่เลย์ได้สอดใส่ท่อนเอ็นของตัวเองเข้ามาในตัวของฉันเรียบร้อยแล้ว
“อย่าดิ้น” พี่เลย์บอกเสียงแข็ง อีกทั้งยังมองฉันด้วยสายตาที่ดุดัน เพราะฉันเอาแต่ดิ้น
หลังจากมีอะไรกันเสร็จฉันก็รีบลุกขึ้นจากเตียงไปอาบน้ำ และเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนในห้องน้ำเลยเพราะว่าไม่ไว้ใจพี่เลย์ กลัวว่าเขาจะทำอะไรบ้าๆ อีก
หลังจากอาบน้ำเสร็จพี่เลย์ก็เดินสวนเข้าไปในห้องน้ำ แต่! เขาวางโทรศัพท์เอาไว้ แถมยังลืมล็อกหน้าจอ
ด้วยความสงสัยฉันจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ จู่ๆ หัวใจดวงน้อยมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาเมื่อได้อ่านข้อความในแชตที่พี่เลย์เปิดค้างเอาไว้อยู่
ฉันค่อยๆ โทรศัพท์ของพี่เลย์ขึ้นมาแล้วอ่านแชตที่เขาคุยกับผู้หญิงถึงได้รู้ว่า ขะ เขานัดให้ผู้หญิงคนนี้มาหาที่คอนโด
ไม่รู้ว่านี่เป็นการตั้งใจหรือเปล่า พี่เลย์ตั้งใจทำให้ฉันเห็นใช่ไหม อย่างเขาคงไม่มีทางพลาดลืมล็อกหน้าจอโทรศัพท์แน่ๆ
ฉันเดินออกมานั่งรอตรงโซฟากลางห้อง สมองเอาแต่คิดถึงเรื่องที่พี่เลย์นัดกับผู้หญิงคนนั้นวนๆ ซ้ำๆ อยู่ในหัว ไม่รู้ตัวเลยว่าในตอนนี้ฉันเผลอจิกเล็บลงบนแขนของตัวเองจนเกิดรอย
พี่เลย์เดินออกมาจากห้อง เขาสวมใส่กางเกงยีนส์สีดำพร้อมกับเสื้อคอกลมสีขาว ไม่ว่าเขาจะหยิบชุดไหนมาสวมใส่เขาก็ดูดีไปหมดจริงๆ
“ลุกขึ้น! ฉันจะไปส่ง”
“รีบเหรอคะ ?” ฉันเอ่ยถามโดยที่ไม่ได้ลุกขึ้นตามคำสั่งของพี่เลย์ ก่อนจะถามต่อ “แชตนั่น พี่เลย์ตั้งใจเปิดไว้ให้ไอริสเห็นใช่ไหม”
พี่เลย์พ่นหายใจออกมา พลางมองหน้าฉันแล้วพูด “สนใจ ?”
ฉันมองหน้าพี่เลย์เงียบๆ อยู่นานหลายนาที โดยไม่ได้ตอบคำถามนั้น พยายามรวบความความกล้าเพื่อจะถามคำถามที่ฉันสงสัย ถึงจะกลัวกับคำตอบ แต่ถึงยังไงเรื่องแบบนั้นฉันก็ควรจะรู้บ้าง
“….ในตอนนี้พี่เลย์มีผู้หญิงกี่คนเหรอคะ”
“จะอยากรู้ไปทำไม ?” พี่เลย์ถามกลับอย่างไม่พอใจสักเท่าไหร่เมื่อถูกฉันตั้งคำถามไปแบบนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+