ฉันส่งข้อความไปบอกเฮียคานส์ไว้ก่อนว่าจะแวะมาทำแผลให้พี่เลย์ที่คอนโดก่อนจะกลับบ้าน พร้อมกับบอกเหตุผลร่ายยาวเพื่อให้เฮียเข้าใจ ขืนบอกไปสั้นๆ ฉันเจอเฮียดุแน่ๆ
ณ คอนโดพี่เลย์
พอเข้ามาในห้องพี่เลย์ก็ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาด้วยท่าทางหงุดหงิด ส่วนฉันก็มองหากล่องที่ใส่อุปกรณ์ทำแผล แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ
“กล่องปฐมพยาบาลอยู่ไหนเหรอคะ ?”
พี่เลย์ไม่ตอบอะไรแค่ชี้นิ้วบอก ทำให้ฉันมองเห็นกล่องปฐมพยาบาลที่มองหาอยู่นาน
ฉันรีบเดินไปหยิบกล่องมา ก่อนจะถือมาวางตรงหน้าพี่เลย์แล้วรีบเปิดมันออกควานหาอุปกรณ์ล้างแผล
กริ๊ง~ เสียงโทรศัพท์ของพี่เลย์ดังขึ้น พี่เลย์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดรับสาย
( ว่าไงเฮีย ) ฉันรู้ได้ทันทีว่าคนที่โทรมาหาพี่เลย์ต้องเป็นเฮียคานส์แน่ๆ
( เออเฮียรู้แล้ว ย้ำมากเดี๋ยวก็ทำจริงๆ แม่ง!!) ในขณะที่พูดโต้ตอบพี่เลย์มองใบหน้าของฉันอยู่แทบจะตลอดเวลา
พี่เลย์กดวางสาย ก่อนจะมองฉันสายตาดุดัน
“เฮียว่าไงบ้างคะ”
“ยุ่งฉิบ!! เธอแม่งชอบหาเรื่องให้ฉันตลอดเวลาจริงๆ”
“อะ ไอริสยังไม่ได้หาเรื่องอะไรเลยนะคะ” ฉันเม้มปากแน่น อะไรอีก ทำไมต้องบ่นฉันด้วย
“จะทำแผลก็รีบๆ ทำ”
ฉันลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเทน้ำยาล้างแผลใส่สำลี แล้วค่อยๆ ขยับตัวไปใกล้ๆ กับพี่เลย์
“ก้มหน้าลงมาหน่อยได้ไหมคะ” พี่เลย์ไม่พูดอะไรแต่เขาก็ยอมก้มหน้าลงมาเล็กน้อย
ฉันใช้สำลีแตะลงไปบนรอยแผลที่พี่เลย์โดนขวดฟาดบริเวณหน้าเนินหน้าผาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+