ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 81

Talk เลย์

ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้ นอกจากยืนมองไอริสเดินจากไป ดูท่าเธอคงจะเกลียดผมมาก ไม่ว่าผมจะทำอะไรมันก็ผิดไปหมด ทั้งที่ผมพยายามทำตัวดี แสดงให้เธอเห็นว่าผมอยากขอโทษกับเรื่องราวที่ผ่านมามากขนาดไหน

ผมรู้สึกผิด และไม่อยากเสียเธอไปให้ใครจริงๆ

ผมก้มมองตัวเองที่เสื้อผ้าเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ ก่อนจะเดินไปเก็บเศษจานที่ตกกระจายอยู่เต็มพื้นจากการกระทำของไอริส ไม่คิดว่าผมจะได้เห็นเธอทำแบบนี้ ผู้หญิงที่น่ารักเรียบร้อย แต่ในตอนนี้เธอกลับแสดงอาการก้าวร้าวออกมาเพียงเพราะไม่อยากให้ผมไปยุ่งวุ่นวายกับเธออีก

แต่ถึงอย่างนั้นผมก็คงจะไม่ถอดใจง่ายๆ

ผมเก็บเศษจานไปพร้อมกับความรู้สึกที่มันจุกแน่น ผมใช้เวลานานหลายชั่วโมงเพื่อจัดสถานที่ตรงนี้ เพราะอยากให้ไอริสประทับใจ ผมหวังว่าเธอจะยอมนั่งกินข้าวด้วยกัน และพูดคุย ถึงเธอจะไม่ยกโทษให้ในตอนนี้ แต่ผมก็อยากให้เธอรับฟัง และเชื่อว่าผมจะไม่ทำตัวเลวๆ แบบนั้นอีก แต่ไอริสเธอปฏิเสธและต่อต้านผมทุกทาง

มันก็สมควร การที่ผมนอกใจเธอมันก็นักหนาจนเกินจะให้อภัย ไหนจะเรื่องลูก

ผมสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ พยายามเตือนตัวเองให้เข้มแข็ง พักหลังมานี้ผมกลับเป็นคนที่อ่อนไหวง่าย เพียงคำพูดแค่ไม่กี่คำของไอริสก็ทำให้น้ำตาของผมมันตกใน เธอมีอิทธิพลมากต่อความรู้สึกของผม

“กูว่าแล้วแผนมึงต้องล่ม” เสียงไอ้ลีโอท้วงขึ้น มันเดินมาพร้อมกับพายและลูกน้อยของมัน

“เข้าไปรอในห้องก่อนนะ เดี๋ยวฉันตามไป ขออบรมไอ้น้องชายคนนี้สักหน่อย”

“อย่าว่าอะไรพี่เลย์เลยค่ะ พี่ลีโอควรเข้าใจพี่เลย์นะคะ”

“ฉันไม่ว่าอะไรมันหรอก แค่จะพูดให้มันมีหัวคิดขึ้นมาบ้าง”

พายเธออุ้มลูกเดินเข้าไปในห้องพัก ส่วนไอ้ลีโอก็เดินมาตบบ่าผมเบาๆ จากนั้นมันก็ขมวดคิ้ว แล้วถาม “ทำไมมึงตัวเปียก”

“กูไปเล่นน้ำมา”

“อย่างมึงเนี่ยนะเล่นน้ำ มึงว่ายน้ำไม่เป็นไม่ใช่หรือไง”

ฟังดูตลกมากใช่ไหมล่ะครับ แต่ที่ไอ้ลีโอมันพูดมาคือเรื่องจริง ผมว่ายน้ำไม่เป็น พยายามจะหัดแล้วแต่สุดท้ายผมก็ทำไม่ได้ เวลามาเที่ยวทะเลผมมักจะดูเพื่อนๆ เล่นน้ำกันมากกว่าที่จะลงไปเล่นเอง

“กูแค่อยากหัดว่ายน้ำ”

“ตอนกลางคืนเนี่ยนะ”

“เออ! ยุ่งอะไรนักหนา ไปอยู่กับลูกกับเมียมึงนู่น”

“มึงลงไปในทะเลทำไม มึงคิดบ้าอะไรอยู่”

“เรื่องของกู”

“มึงจะทำอะไรทำไมไม่คิดถึงแม่บ้างวะไอ้เลย์ !!”

“แล้วมึงจะให้กูทำยังไง ไอริสบอกให้กูไปตาย เธอไล่กูเหมือนหมาตัวหนึ่ง” ผมบอกไอ้ลีโอด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา

“มึงก็เลยจะยอมตาย ?” ไอ้ลีโอถอนหายใจออกมาหนักๆ แล้วพูดต่อ “ไอ้เลย์ มึงควรใจเย็นๆ กว่านี้”

“…..” ผมเงียบและก้มหน้าลงเก็บเศษจานต่อ

“มึงก็รู้ว่าต่อให้มึงพูดอะไรไปตอนนี้ไอริสคงไม่รับฟัง มึงแค่ต้องหยุดพูดถึงเรื่องที่ผ่านมา หยุดขอโทษ แล้วทำให้เธอเห็นว่ามึงเปลี่ยนไปแล้ว”

“กูจะพยายาม”

“ไม่ใช่พยายาม มึงต้องทำให้ได้ไอ้เลย์ ถ้ามึงอยากเอาชนะใจไอริสอีกครั้ง”

“กูยังมีหวังอยู่เหรอวะ” ผมถามคำนี้ออกไปด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดในใจ สายตาของไอริสมันทำให้ผมรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังมองผมเหมือนเป็นตัวอะไรสักอย่าง

ถึงปากผมจะบอกว่าไม่ยอมแพ้ แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่รู้สึกอะไรเลยเวลาที่ถูกมองด้วยสายตาแบบนั้น

“มันขึ้นอยู่กับมึง ว่าจะเอาชนะใจไอริสได้อีกครั้งหรือเปล่า แต่เท่าที่กูเห็นมันแทบไม่มีโอกาสเลยด้วยซ้ำ”

“กูจะไปอาบน้ำ”