วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1020

เมื่อเยี่ยชิวลงจากรถ รถที่อยู่ข้างหลังเขาก็หยุดและมีชาวต่างชาติสองคนก็ลงจากรถ

มีเจตนาฆ่าออกมาจากร่างกายของเขาสองคน

เยี่ยชิวเหลือบมองชาวต่างชาติสองคนนั้นแล้วถามอย่างใจเย็นว่า：“นักฆ่า?”

“ฮ่าฮ่า สายตาไม่เลวเลยนิเจ้าหนู แต่น่าเสียดายที่นายต้องตายซะแล้ว”

สองพี่น้องสมิธพูดขึ้นว่า：“มีคนจ่ายเงินเพื่อซื้อชีวิตของนาย”

เยี่ยชิวถามขึ้น：“เป็นสวี่หมิงฮุยใช่ไหม?”

สองพี่น้องสมิธใช้สายตามองหน้ากัน คิดไม่ถึงเลยว่าเยี่ยชิวจะรู้ได้เร็วขนาดนี้ว่าใครเป็นคนจ่ายพวกเขามา

เพียงการกระทำเล็กๆนี้ ก็เป็นการพิสูจน์แล้วว่าเยี่ยชิวนั้นทายถูก

จริงๆแล้วเมื่อสักครู่นี้เยี่ยชิวแค่พูดแบบโยนหินถามทางเฉยๆ เพราะช่วงนี้เขาเองก็ไม่ได้ไปไม่ลงรอยกับใครยกเว้นสวี่หมิงฮุย

และเยี่ยชิวก็ยังคิดไม่ถึงอีกว่านักฆ่าสองคนนี้จะไม่มีทักษะการแสดงเอาซะเลย แค่ถามเพียงคำเดียวก็ทำให้คนจ้างถูกเปิดเผยซะแล้ว

“คิดไม่ถึงเลยว่าสวี่หมิงฮุยจะจ้างนักฆ่าขยะมาข้าฉัน เขานี้โง่จริงๆ”

ในตาของสองพี่น้องสมิธเต็มไปด้วยความโกรธ

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาพวกเขานั้นเดินทางไปทั่วโลกและสังหารนักการเมืองนานาชาติและนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงระดับโลกไปมากมาย ตอนนี้พวกเขากลับถูกเยี่ยชิวเรียกว่าขยะ เป็นเรื่องที่พวกเขายอมไม่ได้

“ปากดีไม่เบาเลยนิเจ้าหนู ถึงขนาดกล้าเรียกพวกฉันว่าขยะ นายคงไม่รู้สินะว่าพวกเราเป็นใคร”

“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ พวกเราเป็นนักฆ่าที่ติดลำดับหนึ่งในสิบนักฆ่าที่เก่งกาจที่สุกของโลก”

“เจ้าหนู ยอมรับความตายซะเถอะ！”

เมื่อพูดจบ

สองพี่น้องสมิธต่างก็หยิบกริชออกมาและเตรียมเดินไปหาเยี่ยชิว

ทันใดนั้น พลังแห่งดาบที่สองก็พุ่งออกมา

อย่างรวดเร็วและอย่างไม่น่าเชื่อ

สองพี่น้องสมิธนั้นยังไม่ทันได้ตอบโต้ บนหน้าออกช่วงบริเวณหัวใจของพวกเขานั้นก็ได้กลายเป็นรูไปซะแล้ว

“นี้.....”

สิบวินาทีต่อมา ทั้งสองพี่น้อองก็ล้มลงกับพื้น

และสิ้นลมหายใจ

“ขยะอย่างพวกนายน่ะหรอจะมาฆ่าฉัน เป็นไปไม่หรอก หาที่ตายจริงๆ”

เมื่อเยี่ยชิวพูดจบ เขาก็หยิบผงที่ใช้สำหรับโรยศพออกมาแล้วโรยลงบนศพทั้งสองพี่น้องสมิธ

หลังจากนั้นไม่นานก็มีกลิ่นฉุนรอยออกมา ร่างของสองพี่น้องสมิธก็กลายเป็นแอ่งน้ำอย่างรวดเร็ว

เยี่ยชิวเดินกลับไปขึ้นรถ และขับรถออกไปที่โรงแรม

และทั้งสองคนก็มีอะไรกันทั้งคืน

กลางดึก

เยี่ยชิวก็ฉวยโอกาสตอนนี้ฉินหวั่นหลับแอบออกมาจากโรงแรม

……

เวลานี้แต่อีกโรงแรมหนึ่ง

ภายในห้องประธานาธิบดี

สวี่หมิงฮุยนั้นนอนไม่หลับ เขายังคงรอข่าวดีจากพี่น้องสมิธอยู่

รอแล้วรออีก

รออีกรอแล้ว……

แต่ก็ยังไม่มีข่าวคาวอะไรเลย

ในเวลานี้ นางแบบสาวที่บอดี้การ์ดของเขาหามาให้ก็เดินออกมาจากห้องนอน ทำเสียงเล็กเสียงน้องว่า：“เจ้านาย คุณจะนอนตอนไหนหรอคะ?”

“ฉันอาบน้ำรอมาสามรอบแล้วน้า”

“เร็วๆหน่อยได้ไหมคะ～”

สวี่หมิงฮุยตะโกนเรียกบอดี้การ์ดแล้วสั่ง：“อีกสักพักติดต่อสองพี่น้องสมิธ ดูสิว่าพวกนั้นทำอะไรอยู่ ทำไมยังไม่ส่งข่าวมาอีก”

“ถ้าพวกมันทำสำเร็จล่ะก็ อย่าลืมมารายงานฉันด้วย”

“อ่อ อีกเรื่องหนึ่ง ถ้าทุกอย่างราบรื่น นายก็เอาเงินที่เหลือให้พวกมันด้วย”

“ระดับพี่น้องสมิธไม่เคยทำพลาด ไม่แน่ในอนาคตข้างหน้าอาจจะได้เรียกใช้อีก”

บอดี้การ์ดพยักหน้า：“ฉันเข้าใจแล้วเจ้านาย ท่านพักผ่อนเถอะ ถ้ามีข่าวอะไรฉันจะมารายงาน”

“อืม”สวี่หมิงฮุยพูดจบก็เดินเข้าห้องนอนไป

ไม่นาน สวี่หมิงฮุยกับนางแบบสาวก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอย่างเมามันส์

นางแบบสาวคนนี้เป็นงานมาก เธอนอนอ้าขาบนเตียงและใช้น้ำเสียงยั่วยวน ทำให้สวี่หมิงฮุยนั้นยุ่งมากและก็ถึงใจในเวลาเดียวกัน