วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1066

“ท่านพ่อ——”

เยี่ยชิวส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจ

เยี่ยหวู่เว่ยกับผู้อาวุโสเยี่ยที่นั่งอยู่ข้างก็เมื่อได้ยินเสียงเยี่ยชิวก็รีบหันกลับมาดู เมื่อเห็นผมของเยี่ยหวู่ซวงเปลี่ยนเป็นสีขาว พวกเขาก็ตกใจมาก ：“หวู่ซวง เป็นอย่างไรบ้าง?”

เยี่ยหวู่ซวงยิ้มและพูดว่า：“ไม่เป็นไร ข้า...”

ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบเขาก็กระอักเลือดออกมา

“ท่านพ่อ！”

เยี่ยชิวรีบกดฝ่ามือของเขาบนไหล่ของเยี่ยหวู่ซวง และถ่ายทอดพลังชี่แท้โดยกำเนิดไปยันภายในร่างกายของเยี่ยหวู่ซวง

แต่ทว่า อาการของเยี่ยหวู่ซวงนั้นไม่ดีขึ้น และยังคงมีเลือดไหลออกมาจากปากของเขามากขึ้นเรื่อยๆ

“หวู่เว่ย หยุดรถ”ผู้อาวุโสเยี่ยสั่งขึ้น

“อย่าหยุดรถ”เยี่ยหวู่ซวงพูดขึ้นอย่างหนักแน่น：“กลับบ้าน”

เยี่ยหวู่เว่ยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเหยียบคันเร่งให้สุด รถของพวกเขาตอนนี้นั้นเร็วเหมือนลูกศรที่ถูกยิงออกไป

“ชิวเอ๋อร์ ข้า…” ยังไม่ทันที่เยี่ยหวู่ซวงจะพูดจบ เขาก็หมดสติไปเสียก่อน

เยี่ยชิวรีบจับชีพจรของเยี่ยหวู่ซวงอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เขาตรวจสอบ หัวใจของเขาก็จมดิ่งลงสู่ก้นบึ้ง

“เยี่ยชิว หวู่ซวงเป็นยังไงบ้าง?” ผู้อายุโสเยี่ยถามขึ้นถาม

เยี่ยชิวตอบกลับว่า：“อาการบาดเจ็บภายในของท่านพ่อนั้นรุนแรงมาก มีภาวะเลือดหยุดนิ่งในอวัยวะภายใน และเส้นลมปราณได้รับความเสียหายในหลายจุด และ...”

“แล้วอะไรล่ะ?” ผู้อายุโสเยี่ยถาม

“แล้วยิ่งกว่านั้น พลังชีวิตของท่านพ่อก็หายไปอย่างรวดเร็ว มีแนวโน้มมากที่จะ...”

เมื่อเยี่ยชิวพูดมาถึงตรงนี้ น้ำเสียงของเขาก็เริ่มสะอึกสะอื้นและเขาก็ไม่พูดอะไรอีก

ผู้อายุโสเยี่ยเข้าใจความหมายที่เยี่ยชิวจะสื่อออกมา จึงหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาทันทีและพูดว่า：“ข้าจะโทรหาผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์จากสำนักงานสาธารณสุขและขอให้พวกเขารักษาหวู่ซวง"”

“ไม่ต้องโทรหาพวหเขาหรอก ถ้าข้ายังรักษาท่านพ่อไม่ได้พวกเขาก็มาไม่มีประโยชน์”

ในขณะที่เยี่ยชิวกำลังพูดอยู่นั้น เขาก็หยิบเข็มทองคำที่มีความยาวเจ็ดนิ้วออกมา และแท่งไปที่จุดไป๋ฮุ่ยบนศีรษะของเยี่ยหวู่ซวง

“ปึก！”

เข็มทองคำสั่นอย่างรวดเร็วและส่งเสียงดังออกมา

มืออีกข้างของเยี่ยชิวนั้นก็พรางจับชีพจรของเยี่ยหวู่ซวง และเขาก็ถ่ายทอดพลังชี่แท้โดยกำเนิดให้แก่เยี่ยหวู่ซวง เพื่อช่วยเขารักษาอาการบาดเจ็บภายในของเขา

เวลาผ่านไปสักพัก

“เป็นยังไงบ้าง เยี่ยชิว?”ผู้อายุโสเยี่ยถามขึ้นอีกครั้ง

“อาการบาดเจ็บภายในของท่านพ่อตอนนี้ได้รับการรักษาค่อนข้างโอเคแล้ว และเส้นลมปราณก็ได้รับการซ่อมแซมมากเช่นกัน แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไร้ประโยชน์”เยี่ยชิวพูดต่อ：“ท่านพ่อน่าจะไปรับพลังตีกลับ”

“พลังตีกลับ?”ผู้อาวุโสเยี่ยตกใจเป็นอย่างมาก：“ทำไมถึงตีกลับล่ะ?”

“ถ้าข้าจำไม่ผิดล่ะก็ น่าจะเกิดจากการที่ท่านพ่อใช้วิชาดาบที่สร้างขึ้นเองเมื่อเขาต่อสู้กับผู้คุ้มกัน”เยี่ยชิวพูด：“วิชาดาบนั้นทรงพลังมากจนท่านพ่อสามารถใช้มันข้ามพรมแดนและยังสังหารผู้คุ้มกันเมืองที่มีฝีมือสูงมาก”

“แม้ว่าผู้คุ้มกันจะตายแล้ว แต่ท่านพ่อก็โดนพลังตีกลับเช่นกัน”

“จริงๆแล้ว ตอนที่ผู้กันเมืองเสียชีวิต ท่านพ่อก็คงทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว แต่เขาก็ยังอดทนมาจนถึงตอนนี้”

เมื่อพูดออกมาเช่นนี้ เยี่ยชิวก็เริ่มสะอึดสะอื้นขึ้นมาอีกครั้ง

หลังจากนั้นเขาก็รีบควักเข็มทองคำอีกสองเล่มออกมา และเจาะขมับของเยี่ยหวู่ซวงที่หน้าผากทั้งสองข้างของเขา

เข็มทองส่งเสียงพึมพำและสั่นอีกครั้ง

จากนั้นเยี่ยชิวก็จับชีพจรของเยี่ยหวู่ซวงอีกครั้ง และก็พบว่าลมหายใจของเขานั้นยังคงไม่ดีขึ้น

เยี่ยชิวไม่มีเวลาคิดมาก เขาีบหยิบเข็มทองคำเจ็ดเล่มออกมาแล้วแทงไปที่รอบหัวใจของเยี่ยหวู่ซวง

ด้านหลังของรถ

เยี่ยหวู่ตี้สังเกตเห็นว่าจู่ๆ รถของพวกผู้อาวุโสเยี่ยที่อยู่ข้างหน้าก็เร่งความเร็วมากขึ้นและรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ เขาเร่งความเร็วและตามทันในไม่ช้า และรถทั้งสองคันก็ขับเคียงข้างกัน

เยี่ยหวู่ตี้กดเปิดกระจกรถลงแล้วตะโกนถามว่า: “พี่รองทำไมถึงขับเร็วขนาดนี้?”

“หวู่ซวงได้รับบาดเจ็บสาหัส” เย่หวู่เว่ยพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

อะไรนะ?

ทันใดนั้นสีหน้าของเยี่ยหวู่ตี้ก็เปลี่ยนสีทันที