ไป๋ปิงแก้สายเอี๊ยมกระโปรงเผยให้เห็นผิวขาวผ่อง สิ่งที่แทบจะทำให้ร้องขอชีวิตที่สุดก็คือมืออันนุ่มนวลและละเอียดอ่อนของเธอกำลังฉีกเสื้อผ้าออก พร้อมกับหอบไปด้วย เธอดูเหมือนเมามาก
เยี่ยชิวไม่เคยเห็นไป๋ปิงในลักษณะนี้มาก่อน และเขารู้สึกได้ชัดเจนว่าร่างกายของเขากำลังมีปฏิกิริยาตอบสนองบางอย่าง
“รีบออกไปจากที่นี่ดีกว่า ถ้าอยู่นานกว่านี้ กลัวจะมีเรื่อง”
เยี่ยชิวก็เป็นผู้ชายธรรมดาทั่วไป เขากลัวว่าเขาจะทนไม่ไหวและทำสิ่งที่เขาไม่ควรทำกับไป๋ปิง
“พี่ปิง พี่ปิง…”
เยี่ยชิวเรียกไป๋ปิงเบาๆ เพื่อบอกลาเธอ
จู่ๆ ไป๋ปิงก็รีบวิ่งเข้ามาโอบรอบคอของเยี่ยชิว จากนั้นก็ยื่นปากสีแดงขึ้นมา
นี่มันรุกเกินไปแล้ว!
เยี่ยชิวรู้สึกงงเล็กน้อย
ไป๋ปิงหอมแก้มเยี่ยชิว พร้อมกับพูดว่า "อืมหื้ม เร็วเข้า..."
เสียงมีเซ็กซี่มาก
น้ำเสียงนี้แตกต่างกับท่าทางทรงเกียรติของไป๋ปิงตอนปกติอย่างสิ้นเชิง
“หรือว่าท่าทางเธอตอนอยู่โรงพยาบาล เธอแสร้งทำ?”
“นี่คือด้านที่แท้จริงของเธอต่างหาก?”
“ไม่สิ หัวหน้าไป๋ไม่ได้เป็นคนนิสัยแบบนี้”
เยี่ยชิวรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงผลักไป๋ปิงออกไปแล้วมองใกล้ ๆ จากนั้นก็พบว่าใบหน้าของไป๋ปิงแดงเหมือนดอกกุหลาบ ผิวบริเวณลำคอและหลังก็มีสีชมพูระเรื่อ ดวงตาของเธอดูพร่ามัวเต็มไปด้วยความรู้สึกโหยหา
“ไม่ใช่แล้ว นี่ไม่ได้เมาเพราะดื่มเหล้า”
เยี่ยชิวรีบคว้าข้อมือของไป๋ปิงและวัดชีพจรเธอ
ไม่นานเยี่ยชิวก็รู้เหตุผล
ไป๋ปิงถูกวางยา
ชั่วขณะหนึ่งสีหน้าของเยี่ยชิวดูไม่สู้ดีเท่าไหร่
“ผู้หญิงโง่เขลา ไปดื่มเหล้าที่บาร์คนเดียว แถมยังแต่งตัวแบบนี้อีก ถ้าไม่วางยาคุณแล้วจะวางยาใครได้อีก”
ฟิ้ว!
เยี่ยชิวจิ้มไปที่คอของไป๋ปิงอย่างรวดเร็ว ไป๋ปิงก็เอียงหัว จากนั้นก็ล้มลงบนโซฟาและหมดสติ
จากนั้น เยี่ยชิวก็หยิบเข็มทองคำออกมาและจิ้มเข้าไปที่ร่างกายของ ไป๋ปิงอย่างรวดเร็วสองครั้ง
จากนั้นเขาก็วางมือข้างหนึ่งบนหลังของไป๋ปิง และถ่ายทอดพลังภายในของเขาเข้าไปในร่างกายของไป๋ปิง
เขาทำติดต่อกันห้านาที
จากนั้นเยี่ยชิวก็ดึงมือของเขากลับมา
ในขณะนั้นเอง ก็มีเสียงกรนเบาๆ ออกมาจากจมูกไป๋ปิง
เยี่ยชิวถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“โชคดีที่คุณได้พบผม ถ้าวันนี้เป็นคนอื่น ความบริสุทธิ์ของคุณคงหายไป”
เยี่ยชิวเหลือบมองไป๋ปิง
ภายใต้แสงไฟ ผิวของไป๋ปิงขาวราวกับหยก รูปร่างของเธอก็สมบูรณ์แบบ ที่ที่ควรใหญ่ก็ใหญ่ ที่ที่ควรโค้งเว้าก็โค้งเว้าได้รูป ประกอบกับขาที่เพรียวบางและแข็งแรงเธอยิ่งทำให้มีเสน่ห์เต็มสิบ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนเธอไม่เรียบร้อยแบบนี้ เธอยิ่งมีเสน่ห์ที่แตกต่างออกไป
ดวงตาของเยี่ยชิวขยับไปมา และทันใดนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าเสื้อและถ่ายรูปไป๋ปิงไม่กี่ภาพ
ขณะที่ถ่ายรูป เขาก็หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า "หัวหน้าไป๋ ตอนนี้ท่าทางแบบนี้คุณดูดีมาก ผมอยากจะเก็บภาพไว้ชื่นชมสักหน่อย"
ถ่ายไปทั้งหมด 20-30 รูป ไม่ว่ามุมไหนเขาก็มีหมด
เยี่ยชิวตรวจสอบอย่างรอบคอบก่อนที่จะวางโทรศัพท์ลงในกระเป๋าของเขาด้วยความพึงพอใจ
"อืม~"
จู่ๆ ไป๋ปิงก็พลิกตัวกลับไป และหันหลังให้กับเยี่ยชิว
ทันใดนั้นเอง เส้นรูปตัว S ที่มีสัดส่วนสมบูรณ์แบบก็ปรากฏขึ้น สัดส่วนรูปร่างนั่นทำให้เลือดของเยี่ยชิวเดือดพล่านอีกครั้ง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้แสงไฟ ผิวหนังแผ่นหลังของไป๋ปิงเปล่งประกายราวกับหยกขาวเนื้อแกะ
เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปสัมผัส
ลื่นจังเลย!
เหมือนกับผ้าไหม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...