“ไอ่หนู แกกล้าที่จะท้าทายฉัน งั้นแกก็จะต้องตายเท่านั้น”
พระนาการ์ ยืนอยู่บนยอดหอคอยและพูดด้วยสีหน้าไม่แยแส
เยี่ยชิวยังคงเงียบไม่พูดอะไร หยิบสมุนไพรที่มีอายุร้อยปีออกมาจากถุงเฉียนคุนหลายชิ้น บดมันเป็นชิ้น ๆ แล้วกลืนทั้งหมดลงไป
ในไม่ช้า พลังงานยาสมุนไพรจำนวนมหาศาลก็กระจายไปยังเส้นลมปราณ และเยี่ยชิวใช้ชี่แท้โดยกำเนิดเพื่อซ่อมแซมอาการบาดเจ็บอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นไม่นาน
"ฆ่า!"
เยี่นชิว คำราม ถือดาบจักรพรรดิ และลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
"ตาย!"
พระนาการ์ ทรงนำพลังอันศักดิ์สิทธิ์อันมหาศาลติดตัวมาด้วย เปรียบเสมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ที่โฉบลงมาจากท้องฟ้า คลื่นแห่งการทำลายล้างปกคลุมท้องฟ้า
"บูม!"
ทันใดนั้น สายฟ้าก็ผ่าลงมาจากฟ้าเข้าใส่พระนาการ์
เยียชิว ใช้คาถาห้าสายฟ้า
แม้ว่าคาถาสายฟ้าจะทรงพลัง แต่พระนาการ์ ก็เป็นผู้ฝึกฝนเซียนในระดับกลาง หลังจากถูกสายฟ้าผ่าแล้วก็ไม่ได้รับอาการบาดเจ็บใดๆ
ถึงขั้นที่ไม่สามารถหยุดเขาได้แม้แต่นิดเดียว
พระนาการ์ยังคงพุ่งลงมาต่อ
“วิชาดาบไร้เทียมทาน!”
เยี่ยชิว ใช้วิชาดาบที่ เยี่ยหวู่ซวงสอนให้เขาอีกครั้ง ในชั่วพริบตา จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง และทันใดนั้น เขาก็ฟันไปที่ พระนาการ์
"ไปให้พ้น!"
ไม้กายสิทธิ์ในมือของ พระนาการ์ ก็กระแทกลงบนหัวของเยี่ยชิว
เมื่อเห็นว่าไม้กายสิทธิ์กำลังจะฟาดลงบนหัวของเยีย่ชิว ทันใดนั้น พระนาการ์ ก็รู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาถูกมัดด้วยเชือก และร่างกายของเขาก็แข็งทื่อ
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ในวินาทีนี้ที่พระนาการ์ สับสน ดาบจักรวรรดิก็ตกลงมาที่เขา
พัฟ!
เลือดกระเซ็น
รอยดาบยาวยี่สิบเซนติเมตรปรากฏบนหน้าอกของพระนาการ์ กระดูกถูกเปิดเผยให้เห็น และเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส
เยี่ยชิว แอบคิดว่ามันน่าเสียดาย
การใช้ดาบเมื่อดี้นั้นเขาโจมตีมุ่งเป้าไปที่หัวใจของพระนาการ์ แต่คาถาตรึงการเคลื่อนไหวนั้นหยุดได้ไม่ถึงสองวินาที ดังนั้นพระนาการ์ จึงหลีกเลี่ยงการโจมตีที่รุนแรงไปได้
เยี่ยชิว ปลดปล่อย ดรรชนีกระบี่หกชีพจรอีกครั้ง
ซิ่วซิ่วซิ่ว——
เสียงพลังงานดาบคำรามออกมา
พระนาการ์ไม่ได้เอาดรรชนีกระบี่หกชีพจรไว้ในสายตาเลย เขาโบกไม้กายสิทธิ์และทำลายพลังดาบ
เยีย่ชิว ยังคงใช้ดรรชนีกระบี่หกชีพจร ต่อ
ทันใดนั้น พลังงานดาบก็กระจายอยู่ทุกหนทุกแห่งในอากาศ เหมือนกับตาข่ายดาบสุญญากาศที่ปกคลุมพระนาการ์ไว้
“มันไม่มีประโยชน์หรอก ท่านี้ของแกมันอ่อนแอเกินไปและไม่เป็นอันตรายต่อฉัน…”
พัฟ!
ก่อนที่ พระนาการ์ จะพูดจบ ก็มีเลือดอุ่นๆพุ่งไปที่ทั่วใบหน้าของเขา
จากนั้น พระนาการ์จึงเข้าใจว่าจุดประสงค์ของเยี่ยชิวในการใช้ดรรชนีกระบี่หกชีพจร อย่างต่อเนื่องนั้นไม่ใช่ที่จะฆ่าเขาเลย แต่เพื่อที่ฆ่างูเหลือมสีทอง
“ฆ่าสัตว์เลี้ยงที่รักของฉัน แกอยากตายใช่ไหม!”
พระนาการ์โกรธมากและโบกไม้กายสิทธิ์อย่างรุนแรง ทันใดนั้น ภาพติดตาก็ปรากฏอยู่ทุกหนทุกแห่งในท้องฟ้า
ภาพติดตาเหล่านี้กลายเป็นกรงที่ไม่มีใครเทียบได้ ปกคลุมเยี่ยชิวจากท้องฟ้า
พลังชี่มังกรทั้งสิบแปดนั้นก็ล้อมรอบอยู่ด้านหลังของพระนาการ์ และแสงศักดิ์สิทธิ์ก็ลอยไปมาราวกับเทพเจ้า ซึ่งทำให้คนที่เห็นนั้นตกตะลึง
เยี่ยชิวไม่ได้กลัว และใช้วิชาดาบอักษรหญ้า
"บูม!"
วิชาดาบอักษรหญ้าขั้นที่หนึ่งและสองถูกนำออกมาใช้ติดต่อกัน เจตนาดาบอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งสูงขึ้นและปะทะกันอย่างรุนแรงกับภาพติดตามของไม้กายสิทธิ์
ทันใดนั้นทั่วพื้นที่ก็คำราม
"อ้า!"
พระนาการ์ ตะคอกอย่างเย็นชาเมื่อเขาเห็นเยี่ยชิวสกัดกั้นการโจมตีของเขา และทันใดนั้นก็ชกหมัดออกไปที่เยี่ยชิว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...