วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1148

เกิดเรื่องใหญ่แล้ว?

เมื่อเทพแห่งสงครามได้ยินคำพูดเหล่านั้นก็รู้สึกตึงเครียดขึ้นมาในทันที

ปกติแล้วเมื่อผู้อาวุโสถังเจอสถานการณ์ต่างๆมักจะมีท่าทีสงบเสมือนเมฆที่มีน้ำหนักเบา ไม่เคยมีครั้งไหนที่เขาดูวิตกกังวลมากเท่านี้มาก่อน

เห็นได้ชัดว่าเหตการณ์นี้ไม่ธรรมดา

เทะแห่งสงครามยังไม่ทันจะได้ถามอะไร ผู้อาวุโสถังก็ชิงวางสายไปเสียก่อน

“ถังเฟย ส่งฉันไปที่ตึกปาอีที” เทพแห่งสงครามพูดออกมา

ถังเฟยจึงถามขึ้นว่า “แล้วเรื่องของเยี่ยชิวล่ะ?”

“อย่าเพิ่งเอาเรื่องของตระกูลไป๋ไปบอกเยี่ยชิว รอให้เขามาถึงปักกิ่งก่อน แล้วฉันจะบอกเขาเอง” เทพแห่งสงครามพูดจบก็โทรหาเยี่ยชิวทันที

เยี่ยชิวรับสายของเทพแห่งสงครามในขณะที่เขากำลังเดินทางไปโรงพยาบาล

เยี่ยชิวไม่ได้ไปทำงานที่โรงพยาบาลมาสักพักแล้ว ล่าสุดนี้ไป๋ปิงได้เข้ามาจัดงานประชุมวิชาการทางการแพทย์ที่ปักกิ่ง ดังนั้นเยี่ยชิวจึงตั้งใจจะเข้าไปดูแผนกแพทย์แผนจีนสักหน่อย

เขาเพิ่งจะขับรถเข้าลานจอดรถของโรงพยาบาล ยังไม่ทันได้ลงจากรถก็กดรับสายของเทพแห่งสงครามเสียก่อน

“เยี่ยชิว นายวางมือจากทุกอย่างที่กำลังทำ แล้วเข้าปักกิ่งทันที” เทพแห่งสงครามพูด

เยี่ยชิวรีบถามทันทีว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ?”

“ตอนนี้ยังไม่ชัดเจน ผู้อาวุโสถังสั่งให้นายรีบเข้าปักกิ่งด่วน ตอนนี้นายรีบไปที่เขตทหารเจียงโจว เครื่องยินจะรอนายอยู่ที่นั่น” เทพแห่งสงครามพูดต่อว่า “หลังจากเข้ามาปักกิ่งแล้วก็รีบตรงมาที่ตึกปาอีทันที”

“ครับ!”

เยี่ยชิววางสาย เขากำลังจะสตาร์ทรถอีกครั้ง ทันใดนั้นก็มีเงาสีขาวปรากฏขึ้นที่หน้ารถ

พระศาสดา!

พระศาสดายังคงแต่งกายเช่นเดิม เธอสวมชุดยาวสีขาว ศีรษะปิดด้วยผ้าคลุมสีขาว สวมจี้คริสตัลสีม่วงที่คอ และเรียวเท้าก็เล็กงดงาม

ผู้หญิงคนนี้มาได้อย่างไรกัน?

เยี่ยชิวขมวดคิ้ว เขาเปิดประตูรถลงไปถาม “ทำไมคุณยังคิดไม่เลิกอีก ตามมายังเจียงโจวเลย?”

"ฉันขอย้ำอีกครั้ง ฉันจะไม่ตอบรับขอของคุณ"

"คุณกลับไปที่วาติกันเถอะ!"

พระศาสดามองไปที่เยี่ยชิว ดวงตาสีน้ำเงินเข้มวับวาวด้วยเสน่ห์อันน่าหลงใหล ริมฝีปากเบาๆ เปิดออกพูดว่า "ฉันมาหาคุณ ไม่ใช่เพื่อเรื่องนั้น แต่เพื่อบอกคุณว่า คุณมีอันตรายถึงชีวิตอยู่ในไม่ช้า ควรระวังไว้บ้าง"

เยี่ยชิวมองไปที่พระศาสดาด้วยความประหลาดใจ "คุณมาหาฉัน เพียงเพื่อเตือนฉันเท่านั้นเหรอ?"

“ใช่” พระศาสดาพยักหน้าเล็กน้อย

“งั้นก็ขอบคุณ ลาก่อน” เยี่ยชิวโบกมือแล้วกลับเข้าไปในรถ เขาเปลี่ยนทิศทางทันที มุ่งหน้าไปยังเขตทหารเจียงโจวทันที

เมื่อเขาออกตัวไปแล้ว สีหน้าของพระศาสดาก็เปลี่ยนเป็นสีซีดเซียวในทันที หยดเลือดสีแดงเข้มไหลลงมาตามมุมปากของเธอ

เธอมองไปที่รถที่ไกลออกไป พูดเบาๆว่า

"เพียงแค่คำนวณดวงชะตาของคุณเท่านั้น ไม่คิดว่ามันจะทำให้กำลังภายในของฉันได้รับบาดเจ็บ"

"ดูเหมือนครั้งนี้ฉันช่วยคุณไม่ได้แล้ว"

"การผ่านพ้นความยากลำบากของชีวิตและความตาย ขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง"

“เยี่ยชิว ขอให้โชคดี!”

พอเธอพูดจบ ร่างกายของเธอก็หายไปจากที่เดิมอย่างรวดเร็ว

ในระหว่างทางที่เยี่ยชิวไปเขตทหาร เขาได้โทรศัพท์หาผู้อาวุโสเยี่ยอีกครั้ง เพราะเขาคิดว่าผู้อาวุโสเยี่ยอาจจะรู้ว่าเกินอะไรขึ้นกันแน่

ใครจะไปคิดว่า หลังจากที่โทรติดแล้ว คนที่รับสายกลับไม่ใช่ผู้อาวุโสเยี่ย แต่เป็นอิงจื่อที่รับสายแทน

“พี่ ผู้อาวุโสเยี่ยล่ะ?” เยี่ยชิวถาม

อิงจื่อตอบว่า “ผู้อาวุโสเยี่ยถูกผู้อาวุโสถังเรียกไปแล้ว”

เยี่ยชิวถามขึ้นมาอีกว่า “พี่ชาย คุณรู้ไหมว่าผู้อาวุโสถังเรียกผู้อาวุโสเยี่ยไปมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”

อิงจื่อตอบกลับว่า “ไม่แน่ใจเหมือนกัน ฉันเห็นผู้อาวุโสเยี่ยรีบออกไปด้วยท่าทางรีบร้อน คงจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว”

"โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณมาก"

เยี่ยชิววางสาย สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังทันที

“ผู้อาวถโสถังเรียกทั้งเทพแห่งสงครามและผู้อาวุโสเยี่ยไป แล้วยังรีบให้ฉันเข้าปักกิ่งอีก แท้จริงแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

เยี่ยชิวมาถึงเขตทหารแล้ว จากนั้นเขาก็ ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธบินตรงไปปักกิ่งทันที

ในเช้าวันนั้น เวลา 10:40 น.

เฮลิคอปเตอร์ลงจอดที่สนามบินที่ใกล้กับตึกปาอีที่สุด ขณะที่เยี่ยชิวพึ่งจะลงจากเครื่องบิน ก็มีชายวัยกลางคนที่มีสายตาคมกริบเดินเร็วมาหาเยี่ยชิวทันที