อาคารแปดสิบเอ็ด
ห้องประชุม
ผู้บังคับบัญชาเห็นเยี่ยชิวผ่านวิดีโอโดยใช้วิธีการอันดังสนั่นเพื่อเอาชนะนินจาทั้งเก้าอย่างรวดเร็ว พวกเขาตกใจ แต่ก็ประทับใจ
“ฆ่าได้ดี!”
“นี่คือวิธีที่ควรจัดการกับปีศาจตัวน้อย ไม่จำเป็นต้องแสดงความเมตตา!”
“ถ้านักรบของเราทั้งหมดมีพลังเท่ากับเยี่ยชิว นั่นคงจะเยี่ยมมาก!”
“หลานชายอย่างเยี่ยชิวเก่งที่สุด ขอแสดงความยินดีด้วยผู้อาวุโสเยี่ย คุณมีหลานชายที่ดีมาก”
ผู้อาวุโสเยี่ยยิ้ม “ฉันไม่เพียงแค่มีหลานชายที่ดีเพียงคนเดียว แต่ฉันมีลูกชายที่ดีสามคนด้วย”
เหล่านายพลเฒ่า “……”
ผู้อาวุโสเยี่ยจ้องมองไปที่วิดีโอ แต่ยังคงเต็มไปด้วยความกังวล
แม้ว่าเยี่ยชิวจะสังหารนินจาไปแล้วเก้าคน แต่ก็ยังมีคนแก่และชายหนุ่มเหลืออยู่เพื่อจัดการ เห็นได้ชัดว่าการฝึกฝนของพวกเขาแข็งแกร่งกว่านินจาทั้งเก้าอย่างแน่นอน
ผู้อาวุโสเยี่ยสวดภาวนาในใจอย่างเงียบๆ “พระเจ้าแห่งสวรรค์ โปรดปกป้องชิวเอ๋อร์ และให้เขากลับมาอย่างปลอดภัย”
……
ในป่าทึบ
เยี่ยชิวก็ค่อนข้างประหลาดใจเช่นกัน
เขาไม่ได้คาดหวังที่จะฆ่านินจาเก้าคนในขั้นรากฐานได้อย่างง่ายดาย
เขาคิดว่าชายชราและชายหนุ่มจะเข้ามาขัดขวางเพื่อหยุดเขา แต่ทั้งสองดูเหมือนจะเป็นเหมือนคนที่ยืนดู ไม่เคยเคลื่อนไหวเลย
แต่วิธีนี้ก็ดี สามารถจัดการของนินจาได้ ตอนนี้เขามุ่งความสนใจไปที่การจัดการกับชายชราและชายหนุ่มได้แล้ว
“คุณสองคน มาตายเถอะ”
เยี่ยชิวกวักมือเรียกชายชราและชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยความท้าทายอย่างยั่วยุ
“คุณไม่ใช่ผู้ฝึกเซียนด้วยซ้ำ คุณต้องกล้าแค่ไหนถึงจะเย่อหยิ่งต่อหน้าเรา? เยี่ยชิว ฉันขอแนะนำคุณอีกครั้ง หากคุณไม่ต้องการทนทุกข์ทรมาน ก็ยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง” ชายชรากล่าว
เยี่ยชิวเยาะเย้ย “ผู้อาวุโส หยุดฝันเถอะ ฉันจะไม่ยอมแพ้”
“ถ้าคุณไม่ยอมรับข้อตกลง อย่าโทษพวกเราเลย” ชายชราพูดพร้อมกับก้าวไปข้างหน้า
ขณะที่กำลังจะเคลื่อนไหว
ทันใดนั้น ชายหนุ่มก็แวบขึ้นมาต่อหน้าชายชรา
“คนไร้ประโยชน์นี้ ไม่ใช่แม้แต่ผู้ฝึกเซียน คุณไม่จำเป็นต้องดำเนินการใดๆ”
“มีคำพูดโบราณในจีน เหตุใดจึงใช้ค้อนขนาดใหญ่ฆ่าไก่”
“ฉันจะจัดการเด็กคนนี้”
“ตอนนี้คุณพักผ่อนก่อน เมื่อเยี่ยหวู่ซวงมาถึง จากนั้นคุณก็สามารถลงมือได้”
ชายชราพยักหน้าเล็กน้อย “ระวังตัวด้วย”
“ฉันสามารถตบเขาให้ตายได้ด้วยมือเดียว ไม่ต้องระวัง” ชายหนุ่มหัวเราะ โดยไม่ได้จริงจังกับเยี่ยชิวเลย
“คุณเข้าใจฉันผิด ฉันอยากจะพูดว่า เมื่อคุณลงมือระวังหน่อย อย่าเผลอทำเขาตาย” ชายชราเตือนชายหนุ่ม “ตราบใดที่เราจับเขาได้ เยี่ยหวู่ซวงก็จะมาที่นี่”
“เมื่อเยี่ยหวู่ซวงมาถึง เราจะฆ่าทั้งพ่อและลูก”
ชายหนุ่มยิ้ม “ไม่ต้องกังวล ฉันจะจัดการมันอย่างเหมาะสม”
หลังจากพูดอย่างนั้น ชายหนุ่มก็เดินไปหาเยี่ยชิว
เขาอยู่ห่างจากเยี่ยชิวเพียงไม่กี่เมตร ชายหนุ่มก็หยุดตามทางแล้วกำหมัดขวา
“จากการโจมตีครั้งก่อนของคุณ ฉันบอกได้เลยว่าคุณมีหมัดที่แข็งแกร่ง แต่ฉันสงสัยว่า คุณจะทนต่อหมัดเล็กๆ จากฉันได้ไหม?”
ชายหนุ่มพูดต่อ “แต่อย่ากังวล ฉันจะไม่ฆ่าคุณ อย่างน้อยก็จนกว่าเยี่ยหวู่ซวงจะมาถึงที่นี่”
“แต่คุณฆ่าพวกเราไปหลายคนแล้ว เป็นที่ยอมรับไม่ได้ที่จะปล่อยคุณไปโดยไม่มีบทเรียน”
“งั้นฉันจะทุบตีจนคุณร้องไห้”
น้ำเสียงของเยี่ยชิวดูไม่เป็นมิตรมาก “หยุดพูดเรื่องไร้สาระ ระวังตัวด้วย ไม่งั้นฉันจะต่อยคุณเป็นชิ้นๆ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า...…” ชายหนุ่มหัวเราะอย่างดุร้าย “ถ้าคุณต่อยฉันเป็นชิ้นๆ ได้จริง ฉันจะไม่ตำหนิคุณหากฉันตาย ฉันจะพูดกับคุณด้วยซ้ำว่า คุณเจ๋งมาก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...