วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1169

ความแข็งแกร่งของชายชรานั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง

แม้ว่าเขาจะอายุมากแล้ว แต่เมื่อเขาโจมตีก็เหมือนสายฟ้าที่ฟาดฟันด้วยพลังที่รวดเร็วและดุร้าย

“เพี๊ยะ!”

ฝ่ามือของชายชราลงมาจากด้านบน ทิ้งรอยฝ่ามือขนาดใหญ่ที่มีลักษณะคล้ายหินโม่ เปล่งพลังอันยิ่งใหญ่ออกมา

ไม่อาจหยุดยั้งได้

เยี่ยชิวรีบใช้ยันต์สายฟ้าเพื่อหลบไปด้านข้าง

“ปัง!”

ฝ่ามือของชายชราตกลงบนพื้นด้วยเสียงคำรามดังสนั่น ทำให้เกิดหลุมลึกที่มีรอยแตกกระจายไปทุกทิศทาง

“ไอ้หนู หยุดต่อต้านได้แล้ว ต่อหน้าฉัน ไม่ว่าคุณจะใช้อะไรก็ตาม มันก็ไร้ผล”

ชายชราพูดจบแล้วกระทืบเท้าขวา

ทันใดนั้น เท้าขวาก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วในดวงตาของ เยี่ยชิว โดยขยายออกไปหลายเมตร

เยี่ยชิวเปลี่ยนตำแหน่งอย่างรวดเร็ว และหลบอีกครั้ง

“บูม!”

ชายชรากระทืบพื้น ทิ้งรอยเท้าขนาดใหญ่ไว้

“บูม!”

ชายชราใช้ฝ่ามืออีกครั้ง ปล่อยกระแสลมอันน่าสะพรึงกลัวราวกับแม่น้ำที่พลุ่งพล่าน

“ผู้เฒ่าคนนี้เป็นมหาอำนาจในขั้นราชาอย่างแน่นอน”

เยี่ยชิวกัดฟัน เปลี่ยนทิศทางอีกครั้ง และหลบอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม พลังของชายชรานั้นยิ่งใหญ่เกินไป แม้ว่าเยี่ยชิวจะหลีกเลี่ยงการถูกโจมตีโดยตรง แต่เขาก็ยังคงถูกกวาดล้างด้วยแรงที่เหลือ

“โอ๊ย!”

เยี่ยชิวถูกส่งกระเด็นไปโดยแรงที่เหลือ พ่นเลือดสีทองออกมาเต็มปาก ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ถ้าเขายังเร็วไม่พอ และฝ่ามือของชายชราตกลงมาที่เขา เยี่ยชิวคงจะประสบกับความพ่ายแพ้อันขมขื่นในจุดนั้น

ในเวลาเดียวกัน เยี่ยชิวก็ตระหนักว่า ชายชรามีพลังมากกว่าคนอย่างมิยาโมโตะ โอกาวะ มาก

แม้ว่า มิยาโมโตะ โอกาวะ จะอยู่ขั้นเคารพสูง เพียงครึ่งก้าวจากขั้นราชา เมื่อเปรียบเทียบกับชายชรา คนหนึ่งก็เหมือนหิ่งห้อยบนพื้นดิน และอีกคนก็เหมือนดวงดาวบนท้องฟ้า เทียนกันไม่ติด

เมื่อเยี่ยชิวต่อสู้กับ มิยาโมโตะ โอกาวะ ยังคงมีกำลังที่จะต่อสู้กลับภายใต้การปะทุ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับชายชราที่อยู่ตรงหน้า เขาก็เหนือกว่าอย่างสิ้นเชิง!

ไม่ใช่ว่าเยี่ยชิวไม่แข็งแกร่งพอ แต่ชายชรามีพลังมากเกินไป

“ไอ้หนู หยุดซ่อนตัวและยอมจำนนอย่างเต็มใจ!”

หลังจากที่ชายชราพูด เขาก็ขยับมือทั้งสองข้างพร้อมกัน ทันใดนั้น แสงสีดำก็พุ่งออกมาจากมือ ราวกับตาข่ายขนาดใหญ่ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า

เยี่ยชิวรีบพุ่งไปยังระยะไกล ความเร็วถึงขีดจำกัดหลังจากใช้ยันต์สายฟ้า

แต่เขาตระหนักว่า เขาไม่สามารถหลบหนีจากบริเวณนี้ได้เลย

ภายในแสงสีดำที่ชายชราปล่อยออกมา มีพลังลึกลับเหมือนกรง ปิดผนึกบริเวณนี้ไว้อย่างสมบูรณ์ ทำให้เยี่ยชิวไม่สามารถทะลุผ่านได้

“คุณหนีไม่พ้น” ชายชราพูดอย่างเย็นชา น้ำเสียงของเขาเยือกเย็น “ถ้าคุณยอมจำนน ฉันสามารถไว้ชีวิตคุณได้ชั่วคราว อย่างน้อย ฉันจะไม่ฆ่าคุณจนกว่าเยี่ยหวู่ซวงจะมาถึง”

“แต่ถ้ายังฝืนอยู่ อย่าโทษฉันที่โหดเหี้ยม”

เยี่ยชิวตะโกนเสียงดัง “แม้ว่าฉันจะตาย ฉันก็ไม่ยอมคุณหรอก ไอ้ปีศาจ!”

“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะส่งคุณไปตามทาง” ชายชราพูด ฝ่ามือของเขากลายเป็นใบมีดขณะที่เขาสับลงอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น ลมหายใจเย็นก็ปกคลุมบริเวณนั้น

เยี่ยชิวตัวสั่น รู้สึกราวกับว่าเขาตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง ผิวหนังรู้สึกเสียวซ่าด้วยความเจ็บปวด

“โห่!”

เยี่ยชิวใช้คาถาล่องหนอย่างรวดเร็ว ร่างกายหายไปในอากาศ หลบเลี่ยงดาบของชายชรา

แคร็ก!

ดาบของชายชรากระแทกพื้น ทำให้เกิดร่องลึกขนาดใหญ่ที่ทอดยาวห้าสิบเมตร

“ฮึ่ม!”

ชายชราสูดจมูก รู้สึกโกรธที่เขาไม่สามารถทำร้ายเยี่ยชิวได้ แม้จะพยายามหลายครั้งก็ตาม

“บูม!”