ในขณะนี้เยี่ยชิวรู้สึกว่าหัวใจของเขาเจ็บปวดอย่างมาก เหมือนกับมีดที่ถูกแทงเข้ามาแล้วบิด และน้ำตาของเขาไม่สามารถหยุดไหลได้
แม้แต่ตัวเขาเอง ก็ไม่รู้ว่าทำไมสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น?
เป็นเพราะคนตรงหน้าฉันที่ชื่อว่าทาสผีหรือไม่?
ฉันไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ การตายของเขาเกี่ยวอะไรกับฉัน?
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เยี่ยชิวรู้สึกเสียใจราวกับว่าเขาสูญเสียญาติที่สำคัญมากไป
หลังจากผ่านไปสามนาที อารมณ์ของเยี่ยชิวค่อย ๆ สงบลง ในเวลานี้ เขาจำคำพูดสองสามคำสุดท้ายที่ทาสผีพูดได้
"ของอยู่ที่เตียงหิน อะไรกัน?"
"เขายังบอกว่า เขาทิ้งมันไว้ให้ฉัน แต่ฉันไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ!"
จิตใจของเยี่ยชิวเต็มไปด้วยความสงสัย เขาเดินไปที่เตียงหิน และหยิบไฟฉายขึ้นมาดู
ไม่นานเขามาอยู่ที่เตียงหิน ซึ่งมีอิฐก้อนหนึ่ง
ด้านในของอิฐนี้ถูกขุดออกมา ถ้าเยี่ยชิวไม่ลืมตา เขาอาจจะไม่ได้สังเกตเห็นมันมาสักระยะแล้ว
เยี่ยชิวหยิบอิฐขึ้นมา และเห็นบางสิ่งที่ดูเหมือนผ้าวางอยู่ข้างใน เขาหยิบมันออกมา และเปิดออก แล้วพบว่ามันคือแผนที่
แม้ว่าแผนที่จะเก่ามาก และเปื้อนเลือด แต่คุณสามารถมองเห็นภูเขาและแม่น้ำได้อย่างชัดเจน
มีอักขระผนึกเล็ก ๆ สองตัวอยู่ที่มุมซ้ายล่างของแผนที่ เยี่ยชิวใช้เวลาสักครู่เพื่อระบุมัน ก่อนที่เขาจะจำมันได้
"สมบัติ!"
เยี่ยชิวตกตะลึง
เป็นไปได้ไหมว่านี่คือแผนที่สมบัติ?
เขาถือแผนที่ไว้ในมือ พลิกดูไปมา และพบว่ามีกลิ่นหอมจาง ๆ ไหลออกมาจากแผนที่ สิ่งนี้ทำให้เยี่ยชิวประหลาดใจ และเขาก็ก้มศีรษะลงแล้วคิด
ทันใดนั้น กลิ่นหอมจาง ๆ ก็ลอยเข้าจมูก
ทันใดนั้น เยี่ยชิวรู้สึกว่าความเหนื่อยล้าหายไปหมดแล้ว และเขาก็รู้สึกผ่อนคลาย และมีความสุข
"นี่คือ... ผ้ายก!"
เยี่ยชิวตกตะลึง
ผ้ายกมีประวัติยาวนานกว่า 2,000 ปี วัตถุดิบคือผ้าไหมซึ่งมีค่ามหาศาล ขั้นตอนการผลิตยุ่งยาก และประสิทธิภาพการผลิตต่ำ ดังนั้น ในสมัยโบราณจึงมีคำกล่าวว่า "ผ้ายกทุกตารางนิ้ว คือทองคำ"
ในอดีต ผ้ายกเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยที่มีเฉพาะในราชวงศ์ และบุคคลสำคัญเท่านั้น
แผนที่ขุมทรัพย์นี้จริง ๆ แล้วทำจากผ้าที่เสฉวน ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามันต้องมีต้นกำเนิดที่ไม่ธรรมดา
เยี่ยชิวมองดูมันอย่างระมัดระวังเป็นเวลานาน แต่ไม่พบเบาะแสใด ๆ จากนั้นจึงเก็บแผนที่สมบัติออกไป
ตอนนั้นเองที่เขาจำได้ว่า เขาลืมถามคำถามสำคัญกับทาสผี
พิษของมานทูร่าไม่ใช่โรคติดต่อ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ห้าครัวเรือนและสิบสองคนในอาคารที่พักอาศัยเสียชีวิตจากการสัมผัสพิษมานทูร่าโดยตรง
แต่พวกเขาสัมผัสกับพิษของมานทูร่าได้อย่างไร?
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทาสผีคือต้นตอของพิษ
สิ่งที่เยี่ยชิวไม่เข้าใจคือ วิธีการถ่ายทอด
เขาหยิบไฟฉาย และค้นหาไปรอบ ๆ และในที่สุดก็เห็นสระน้ำสี่เหลี่ยมตรงมุมห้อง
ในเวลานี้ น้ำในสระกลายเป็นสีดำ และมีกลิ่นเหม็น เห็นได้ชัดว่า มีพิษจากโพลงอยู่ในน้ำ
ต่อมา เยี่ยชิวเห็นท่ออีกท่อในสระ
ท่อนี้จะเจาะเศียรพระพุทธรูปจากด้านในสระ แล้วขยายออกไปด้านนอก
นอกจากนั้น ไม่มีเบาะแสอันทรงคุณค่าอื่นใด
"สันนิษฐานว่า พิษของคนเหล่านั้นต้องเกี่ยวข้องกับท่อส่งนี้"
เยี่ยชิวกำลังจะออกไปสำรวจบริเวณที่ท่อส่งน้ำมันขยายออกไป แต่ทันใดนั้น เขาก็หยุดอีกครั้ง
สายตาของเขามองไปที่ทาสผี
"หลังจากถูกพิษมานทูร่า คุณยังคงสามารถอยู่รอดได้นานกว่ายี่สิบปี ความอดทนแบบนี้ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน"
"แม้ว่าคุณและผมจะเป็นคนแปลกหน้า แต่ผมก็ได้แผนที่ขุมทรัพย์จากคุณ ผมจะไม่ขอของขวัญชิ้นนี้โดยเปล่าประโยชน์"
"ผมจะตามหาคนที่วางยาพิษคุณ และล้างแค้นให้กับคุณเอง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...