วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 118

ในขณะนี้เยี่ยชิวรู้สึกว่าหัวใจของเขาเจ็บปวดอย่างมาก เหมือนกับมีดที่ถูกแทงเข้ามาแล้วบิด และน้ำตาของเขาไม่สามารถหยุดไหลได้

แม้แต่ตัวเขาเอง ก็ไม่รู้ว่าทำไมสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น?

เป็นเพราะคนตรงหน้าฉันที่ชื่อว่าทาสผีหรือไม่?

ฉันไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ การตายของเขาเกี่ยวอะไรกับฉัน?

แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เยี่ยชิวรู้สึกเสียใจราวกับว่าเขาสูญเสียญาติที่สำคัญมากไป

หลังจากผ่านไปสามนาที อารมณ์ของเยี่ยชิวค่อย ๆ สงบลง ในเวลานี้ เขาจำคำพูดสองสามคำสุดท้ายที่ทาสผีพูดได้

"ของอยู่ที่เตียงหิน อะไรกัน?"

"เขายังบอกว่า เขาทิ้งมันไว้ให้ฉัน แต่ฉันไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ!"

จิตใจของเยี่ยชิวเต็มไปด้วยความสงสัย เขาเดินไปที่เตียงหิน และหยิบไฟฉายขึ้นมาดู

ไม่นานเขามาอยู่ที่เตียงหิน ซึ่งมีอิฐก้อนหนึ่ง

ด้านในของอิฐนี้ถูกขุดออกมา ถ้าเยี่ยชิวไม่ลืมตา เขาอาจจะไม่ได้สังเกตเห็นมันมาสักระยะแล้ว

เยี่ยชิวหยิบอิฐขึ้นมา และเห็นบางสิ่งที่ดูเหมือนผ้าวางอยู่ข้างใน เขาหยิบมันออกมา และเปิดออก แล้วพบว่ามันคือแผนที่

แม้ว่าแผนที่จะเก่ามาก และเปื้อนเลือด แต่คุณสามารถมองเห็นภูเขาและแม่น้ำได้อย่างชัดเจน

มีอักขระผนึกเล็ก ๆ สองตัวอยู่ที่มุมซ้ายล่างของแผนที่ เยี่ยชิวใช้เวลาสักครู่เพื่อระบุมัน ก่อนที่เขาจะจำมันได้

"สมบัติ!"

เยี่ยชิวตกตะลึง

เป็นไปได้ไหมว่านี่คือแผนที่สมบัติ?

เขาถือแผนที่ไว้ในมือ พลิกดูไปมา และพบว่ามีกลิ่นหอมจาง ๆ ไหลออกมาจากแผนที่ สิ่งนี้ทำให้เยี่ยชิวประหลาดใจ และเขาก็ก้มศีรษะลงแล้วคิด

ทันใดนั้น กลิ่นหอมจาง ๆ ก็ลอยเข้าจมูก

ทันใดนั้น เยี่ยชิวรู้สึกว่าความเหนื่อยล้าหายไปหมดแล้ว และเขาก็รู้สึกผ่อนคลาย และมีความสุข

"นี่คือ... ผ้ายก!"

เยี่ยชิวตกตะลึง

ผ้ายกมีประวัติยาวนานกว่า 2,000 ปี วัตถุดิบคือผ้าไหมซึ่งมีค่ามหาศาล ขั้นตอนการผลิตยุ่งยาก และประสิทธิภาพการผลิตต่ำ ดังนั้น ในสมัยโบราณจึงมีคำกล่าวว่า "ผ้ายกทุกตารางนิ้ว คือทองคำ"

ในอดีต ผ้ายกเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยที่มีเฉพาะในราชวงศ์ และบุคคลสำคัญเท่านั้น

แผนที่ขุมทรัพย์นี้จริง ๆ แล้วทำจากผ้าที่เสฉวน ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามันต้องมีต้นกำเนิดที่ไม่ธรรมดา

เยี่ยชิวมองดูมันอย่างระมัดระวังเป็นเวลานาน แต่ไม่พบเบาะแสใด ๆ จากนั้นจึงเก็บแผนที่สมบัติออกไป

ตอนนั้นเองที่เขาจำได้ว่า เขาลืมถามคำถามสำคัญกับทาสผี

พิษของมานทูร่าไม่ใช่โรคติดต่อ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ห้าครัวเรือนและสิบสองคนในอาคารที่พักอาศัยเสียชีวิตจากการสัมผัสพิษมานทูร่าโดยตรง

แต่พวกเขาสัมผัสกับพิษของมานทูร่าได้อย่างไร?

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทาสผีคือต้นตอของพิษ

สิ่งที่เยี่ยชิวไม่เข้าใจคือ วิธีการถ่ายทอด

เขาหยิบไฟฉาย และค้นหาไปรอบ ๆ และในที่สุดก็เห็นสระน้ำสี่เหลี่ยมตรงมุมห้อง

ในเวลานี้ น้ำในสระกลายเป็นสีดำ และมีกลิ่นเหม็น เห็นได้ชัดว่า มีพิษจากโพลงอยู่ในน้ำ

ต่อมา เยี่ยชิวเห็นท่ออีกท่อในสระ

ท่อนี้จะเจาะเศียรพระพุทธรูปจากด้านในสระ แล้วขยายออกไปด้านนอก

นอกจากนั้น ไม่มีเบาะแสอันทรงคุณค่าอื่นใด

"สันนิษฐานว่า พิษของคนเหล่านั้นต้องเกี่ยวข้องกับท่อส่งนี้"

เยี่ยชิวกำลังจะออกไปสำรวจบริเวณที่ท่อส่งน้ำมันขยายออกไป แต่ทันใดนั้น เขาก็หยุดอีกครั้ง

สายตาของเขามองไปที่ทาสผี

"หลังจากถูกพิษมานทูร่า คุณยังคงสามารถอยู่รอดได้นานกว่ายี่สิบปี ความอดทนแบบนี้ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน"

"แม้ว่าคุณและผมจะเป็นคนแปลกหน้า แต่ผมก็ได้แผนที่ขุมทรัพย์จากคุณ ผมจะไม่ขอของขวัญชิ้นนี้โดยเปล่าประโยชน์"

"ผมจะตามหาคนที่วางยาพิษคุณ และล้างแค้นให้กับคุณเอง"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ