วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 120

ในขณะนี้ เสียงรถพยาบาลดังขึ้นข้างนอก

เยี่ยชิวมองผ่านหน้าต่างรถ และเห็นเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์จำนวนมากจากโรงพยาบาลเจียงโจววิ่งมาทางนี้

ผู้นำคือไป๋ปิง

ไป๋ปิงสวมเสื้อคลุมสีขาว ผมรวบขึ้น ใบหน้าสวยไม่แยแส เมื่อเธอเดิน ออร่าของเธอเต็มไปด้วยความสง่างาม แต่มีความสามารถ

ในเวลาเดียวกัน เยี่ยชิวยังสังเกตเห็นว่ามีนักข่าวหลายคนติดตามเขามาด้วยซึ่งกำลังติดตามการสัมภาษณ์

เยี่ยชิวปล่อยมือซ้ายของเขาจับแท่งเหล็ก

หลังจากรออยู่หลายสิบวินาที ไป๋ปิงขึ้นรถโรงเรียน ตรงไปหาเยี่ยชิว แล้วถามว่า "เป็นยังไงบ้าง?"

"เรื่องนี้ค่อนข้างลำบากนิดหน่อย" เยี่ยชิวชี้ไปที่เด็กน้อย

ไป๋ปิงมองดู ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย แล้วพูดว่า "ส่งเขาไปโรงพยาบาลเพื่อรับการผ่าตัดเดี๋ยวนี้"

เยี่ยชิวกล่าวว่า "แท่งเหล็กอยู่ห่างจากหัวใจของเขาเพียงสองมิลลิเมตร"

ทันใดนั้น ใบหน้าของไป๋ปิงก็เคร่งขรึม

เธอเป็นแพทย์แผนตะวันตก เธอเข้าใจความหมายของคำพูดของเยี่ยชิว เธอจึงถามทันที "นายคิดว่าต้องทำยังไง?"

เยี่ยชิวกล่าวว่า "จากสถานการณ์ปัจจุบัน ผมขอแนะนำให้เอาเหล็กเส้นที่นี่ออกก่อน"

"แต่มันเสี่ยงมาก"

"ผมรู้"

"นายมั่นใจแค่ไหน?" ไป๋ปิงถามอีกครั้ง

"แปดสิบเปอร์เซ็นต์!"

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ดวงตาที่สวยงามของไป๋ปิงก็ตกตะลึง เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้คาดหวังว่าเยี่ยชิวจะมั่นใจขนาดนี้

"รอก่อน ฉันจะโทรหาแพทย์ฉุกเฉินเพื่อตรวจดูผู้บาดเจ็บก่อน"

หลังจากที่ไป๋ปิงพูดจบ เธอจึงโทรหาแพทย์ฉุกเฉินทันที

แพทย์ปฐมพยาบาลได้ตรวจดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ อย่างระมัดระวังโดยใช้อุปกรณ์ทดสอบที่เขาพกติดตัวไปด้วย

"อัตราการเต้นของหัวใจ 170!"

"ความอิ่มตัวของออกซิเจนยังคงลดลงอย่างต่อเนื่อง ปัจจุบันอยู่ที่ 65%!"

"ทางเดินหายใจไม่ได้ถูกปิดกั้น!"

"..."

แพทย์ฉุกเฉินใช้เวลาเพียงหนึ่งนาทีสามสิบวินาทีในการตรวจทั้งหมดให้เสร็จสิ้น จากนั้นจึงพูดด้วยเสียงทุ้ม "ผู้อำนวยการไป๋ บาดแผลของเด็กน้อยมีเลือดออกอย่างต่อเนื่อง และเขาจะอยู่ได้ไม่นาน เขาจะต้องเข้ารับการผ่าตัดทันที ให้ถอดเหล็กเส้นออก แนะนำให้ส่งโรงพยาบาลด่วน"

"แท่งเหล็กอยู่ห่างจากหัวใจของเด็กน้อยเพียงสองมิลลิเมตร ร่างกายของเขาไม่สามารถขยับได้ มิฉะนั้น เมื่อแท่งเหล็กเบี่ยงเบนไปจากตำแหน่ง เด็กอาจตายได้" หลังจากที่ไป๋ปิงพูดจบ เขาก็บอกกับเยี่ยชิว "เตรียมตัวเริ่มลงมือได้เลย!"

"ตกลง" เยี่ยชิวพยักหน้า และหยิบเข็มทองคำออกมา

ใบหน้าของแพทย์ฉุกเฉินเต็มไปด้วยความสับสน เขาไม่รู้ว่าเยี่ยชิวกำลังจะทำอะไร

ทันใดนั้น เยี่ยชิวจึงสะบัดข้อมือ และสอดเข็มทองคำห้าเข็มเข้าไปในจุดฝังเข็มใกล้กับหัวใจของเด็กน้อยอย่างรวดเร็ว

จากนั้นด้วยการดีดนิ้ว

"บัซ!"

เข็มทองคำทั้งห้าสั่นอย่างรวดเร็ว และมีกระแสอากาศไหลระหว่างเข็มทองคำ

ไป๋ปิงสามารถบอกได้ทันทีว่า เทคนิคการฝังเข็มที่เยี่ยชิวใช้นั้นพิเศษมากและอดไม่ได้ที่จะถามว่า "จุดประสงค์ของการใช้การฝังเข็มคืออะไร..."

"ปิดผนึกเส้นเลือด!" เยี่ยชิวตอบ "ปิดผนึกเส้นเลือดรอบ ๆ หัวใจของเขา ซึ่งจะช่วยป้องกันไม่ให้เลือดออกมาก เมื่อถอดเหล็กเส้นออกในภายหลัง"

"ล้อเล่นเหรอ? เข็มทองสักสองสามเข็มก็ป้องกันเลือดออกมากได้งั้นเหรอ?" แพทย์ฉุกเฉินไม่เชื่อเลย

"คุณคิดว่าผมล้อเล่นงั้นเหรอ?" เยี่ยชิวพูดกับไป๋ปิง "ผมพร้อมที่จะเริ่มลงมือแล้ว"

"เอาล่ะ" ไป๋ปิงพยักหน้า และเตือน "ระวังตัวด้วย"

"ไม่ต้องกังวล" เยี่ยชิวคว้าแท่งเหล็กไว้