วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1225

หลังจากที่เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยได้ยินเสียงหัวเราะนี้เเล้ว แก้วหูของพวกเขาก็แตกทันที เลือดก็ไหลออกมา

แม้ว่าเสียงหัวเราะนี้จะไม่ดังมาก แต่มีพลังมหาศาล ทำให้ข้างในหัวสมองของคนส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่คือผู้แข็งเเกร่งไร้เทียมทัน!

เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยหันกลับไปพร้อมกัน มองไปที่ประตู และเห็นเงาคนเงาหนึ่งเดินเข้ามาจากนอกประตู

เป็นชายวัยกลางคน!

รูปร่างเขาผอมเพรียว ใบหน้าผอม คิ้วดาบของเขาดูเหมือนจะย้อมน้ำค้างแข็งไป มองออกได้ว่า อายุที่แท้จริงของเขาไม่สอดคล้องกับใบหน้าของเขาอย่างจริงจัง

ดวงตาของเขาสว่าง สวมชุดสีขาว ซึ่งทําให้เขาดูเหมือนลุงวัยกลางคนในละครที่ดึงดูดใจหญิงสาวหลายหมื่นพันคน

“เชี่ย มีคนที่หล่อกว่าฉันมาอีกคนแล้ว!”

อมตะชางเหม่ยแอบด่า

“ทั้งสอง สวัสดี!”

ชายวัยกลางคนยิ้มอ่อน เผยให้เห็นฟันขาวเรียบร้อยของปาก ซึ่งทําให้รู้สึกประดุจอาบน้ำในช่วงฤดูใบไม้ผล

ถ้าไม่ใช่เลือดออกในหู เยี่ยชิวคงคิดว่าชายคนนี้เป็นคนใจดี

“นายเป็นใคร”เยี่ยชิวถามอย่างระแวดระวัง

ชายวัยกลางคนยิ้มพูด “ข้ามาจากเกาหลี แซ่หลี่ ชื่อเฉิงตี้!”

เมื่อได้ยินคำนี้ สีหน้าของเยี่ยชิวก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมาก แต่สีหน้าของอมตะชางเหม่ยที่อยู่ข้างๆเปลี่ยนไปอย่างมาก

“นายคือผู้ดูวิหารจินเซียนหลี่เฉิงตี้?”อมตะชางเหม่ยถามด้วยความตกใจ

ชายวัยกลางคนยิ้มพูดว่า “ไม่คาดคิดว่า ในที่ที่ทรุดโทรมแห่งนี้ ยังสามารถที่จะได้พบกับคนที่รู้จักข้าจากคนในลัทธิ ยินดีที่ได้รู้จัก ยินดีที่ได้รู้จัก!”

เมื่อเยี่ยชิวเห็นสีหน้าของอมตะชางเหม่ยแล้ว ก็รู้ว่าชายวัยกลางคนคนนี้มีความเป็นมาไม่ธรรมดา เเล้วถามด้วยเสียงลับ“ไอ้เเก่ นายรู้จักความเป็นมาของเขา?”

อมตะชางเหม่ยพยักหน้าเล็กน้อย แล้วพูดว่า“ หลี่เฉิงตี้เป็นประธานสมาคมลัทธิเต๋าเกาหลี ”

“เขาได้รับการยกย่องเป็นผู้อัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดของเกาหลีมาในแปดร้อยปี เป็นผู้ปราบไปทั่วหล้าที่เเท้จริง”

“ได้ยินมาว่า ตอนที่คนนี้เกิดมา นิมิตจากฟ้า มีดอกบัวทองหนึ่งร้อยดอกปรากฏบนหลังคา ฉีสีม่วงก็ไม่แยกย้ายกันไปเป็นเวลาสามวัน ซึ่งทําให้ผู้แข็งแกร่งในเกาหลีตื่นตระหนกกันไปหมด ”

ตอนนั้น ผู้แข็งแกร่งทุกคนในเกาหลีเชื่อว่าหลี่เฉิงตี้ประสูติเพื่อตอบสนองต่อสวรรค์ จะนําความมงคลมาสู่เกาหลี และผู้ดูวิหารจินเซียนได้ตั้งชื่อเพื่อเขาเอง และรับเขาเป็นลูกศิษย์ ”

คําว่าเฉิงตี้ ก็หมายถึงชีวิตที่ไม่ธรรมดาของเขา ”

“ที่แท้แล้ว เฉิงตี้ก็เป็นปีศาจมหาศาลจริงๆ ”

“ตอนที่เขายังเด็ก สามารถอ่านสิบบรรทัดได้อย่างรวดเร็ว ดูแล้วไม่ลืม มีความจําที่น่าทึ่ง ”

“ตอนที่เป็นวัยรุ่น ได้อ่านพระคัมภีร์ลัทธิเต๋าทั้งหมดในเกาหลีให้หมด และตั้งใจฝึกทักษะที่วิหารจินเซียน”

“เมื่อเขาอายุสิบแปดปี วิหารจินเซียนได้ตั้งสังเวียนไว้ และเชิญปรมาจารย์เกาหลีมาท้าทายหลี่เฉิงตี้ ”

“หลี่เฉิงได้เอาชนะผู้คนเกาหลีสามร้อยสี่สิบสามคนภายในหนึ่งวัน คนที่พ่ายแพ้ในมือของเขา ล้วนเป็นผู้ยอดฝีมือตั้งแต่อันดับมังกรขึ้นไป”

นี่ช่วยเพิ่มความรุ่งโรจน์อย่างมากในพิธีก้าวสู่ความเป็นผู้ใหญ่ของหลี่เฉิงตี้ ”

“ตอนอายุยี่สิบเอ็ด หลี่เฉิงตี้กลายเป็นบุคคลแรกภายใต้ผู้ฝึกเป็นเซียน และชื่อเสียงสะเทือนโลก ”

ในเวลานั้น หลี่เฉิงตี้ได้ตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่ง พูดตามเหตุผลแล้ววถูกผู้ชายแบบนี้หลงรัก ตระกูลของผู้หญิงควรรู้สึกเป็นเกียรติ เเต่ตระกูลของผู้หญิงคนนี้มีความอาฆาตแค้นกับตระกูลของหลี่เฉิงตี้ ”

“ยิ่งกว่านั้น ผู้อาวุโสของตระกูลผู้หญิงคนนี้ เป็นปรมาจารย์ขั้นราชา”

เพื่อตัดชะตากรรมที่ชั่วร้ายนี้ ผู้อาวุโสของตระกูลของผู้หญิงคนนั้นได้ลงมือด้วยตนเอง ไปที่วิหารจินเซียน ฆ่าอาจารย์ของหลี่เฉิงตี้ตายไป นั่นคือผู้ดูของวิหารจินเซียนในตอนนั้น ”

เมื่อตอนที่ผู้อาวุโสคนนั้นกําลังจะฆ่าหลี่เฉิงตี้ ผู้แข็งเเกร่งเกาหลีหลายคนมาถึง และเกลี้ยกล่อมกันอย่างหนัก รวมทั้งผู้หญิงคุกคามด้วยชีวิตของตนเอง ผู้อาวุโสถึงไว้เมตตา ไม่ได้ฆ่าหลี่เฉิงตี้ ”

เเต่ว่า ตอนที่จากไป ผู้อาวุโสของตระกูลผู้หญิงได้ทําหักเส้นเอ็นมือและเส้นเอ็นขาของหลี่เฉิงตี้ไป หักเส้นลมปราณทั้งร่างกายของเขาไป ลบทักษะของเขาทิ้ง ทําให้หลี่เฉิงตี้ปลายเป็นคนไร้ประโยชน์ ”

“จากนั้นไป หลี่เฉิงนี้ได้ฝึกทักษะอย่างหนักที่วิหารจินเซียน”