วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1228

"พึบ!"

โลงกระดูกน้ำแข็งพันปีสั่นอย่างรุนแรงราวกับว่าผู้หญิงในโลงน้ำแข็งกำลังจะออกมา

"ชิง!"

ทันใดนั้น สายรุ้งสองดวงก็ตกลงมาจากท้องฟ้าและอยู่ตรงหน้าเยี่ยชิว ปิดกั้นนิ้วของหลี่เฉิงตี้

หืม?

ดวงตาของหลี่เฉิงตี้หรี่ลง และเขามองไปที่สายรุ้งทั้งสองที่อยู่ตรงหน้าเยี่ยชิว และพบว่าจริงๆ แล้วพวกมันคือดาบสองเล่ม

ดาบนั้นยาวกว่าสามฟุต

เรียบง่ายและมีลวดลาย

สีเขียวบริสุทธิ์หนึ่งอัน สีม่วงบริสุทธิ์หนึ่งอัน

แน่นอนว่าดาบทั้งสองนี้เป็นคู่กัน

"นี่คือสมบัติของภูเขาซาน ดาบสีม่วงและสีเขียว!" ฉางเหม่ยรู้ข้อมูลเป็นอย่างดีและจำสิ่งเหล่านี้ได้ในพริบตา

เยี่ยชิวประหลาดใจเล็กน้อย นี่คือดาบสีม่วงและสีเขียวในตำนานใช่ไหม

อย่างไรก็ตาม ทำไมจู่ๆ ดาบสีม่วงและสีเขียวถึงปรากฏขึ้นเมื่อฉันเผชิญกับอันตรายเพื่อช่วยต่อสู้กับอันตราย?

เป็นไปได้ไหมที่ผู้หญิงในโลงน้ำแข็งทำแบบนั้น?

เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะมองไปที่โลงศพน้ำแข็ง

ฉันเห็นท่าทีของหญิงสาวสงบนิ่งไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ เลย

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ใบหน้าของเยี่ยชิวเต็มไปด้วยความสงสัย

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลี่เฉิงตี้ เขามองไปที่เยี่ยชิวแล้วพูด "คุณโชคดีมาก ฉันไม่คาดคิดว่าในช่วงเวลาวิกฤติ สมบัติของภูเขาซูจะออกมาช่วยคุณจริงๆ"

“คราวนี้ฉันมาที่ภูเขาซูเพียงเพื่อตามหาสมบัติของภูเขาซู”

“ฉันต้องการดาบสองเล่มนี้”

หลังจากที่หลี่เฉิงตี้พูดจบ เขาก็เอื้อมมือออกไปคว้าดาบสีม่วงและสีเขียว

"ชิง!"

จู่ๆ เยี่ยชิวก็ต่อยออกไปเพื่อหยุดลี่เฉิงตี้

นี่คือสมบัติของภูเขาซู หลี่เฉิงตี้ไม่สามารถรับมันได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

หลี่เฉิงตี้กดฝ่ามือลงบนหมัดของเยี่ยชิว

"ปัง!"

เยี่ยชิวกระเด็นออกไป การฝึกฝนของเขาอ่อนแอเกินไปและเขาไม่สามารถหยุดหลี่เฉิงตี้ได้เลย

“ภูเขาชูสาบศูนย์ไปนานแล้ว ดาบทั้งสองนี้ไม่มีเจ้าของ ตั้งแต่ฉันเจอพวกมัน พวกมันก็ควรจะเป็นของฉัน”

หลี่เฉิงตี้มาที่ด้านหน้าของดาบสีม่วงและเขียว เขาถอดเกราะป้องกันออก มองดูดาบศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองเล่มแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม "ตั้งแต่นี้ไป นี่เป็นของฉัน"

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่ฝังคุณ”

"เมื่อคุณออกจากที่นี่ คุณสามารถตามฉันไปที่ภูเขาคุนหลุนได้ ฉันจะใช้เลือดของผู้ฝึกฝนที่เป็นอมตะและเยี่ยหวู่ชวง เพื่อช่วยให้คุณลับคมดาบของคุณ"

หลังจากที่หลี่เฉิงตี้พูดจบ เขาก็ยื่นมือออกไปคว้าดาบสีม่วงและสีเขียว

"บูม!"

ทันใดนั้น สายฟ้าห้าลูกก็ตกลงมาจากท้องฟ้า

ฉางเหม่ยใช้พลังห้าหิมะอีกครั้ง

“หึ!” หลี่เฉิงตี้ตะคอกอย่างเย็นชาและชกท้องฟ้าด้วยมือขวา

พัฟ!

สายฟ้าห้าลูกแตกกระจาย และช่องว่างขนาดใหญ่ก็ระเบิดออกมาจากด้านบนของสุสานดาบ

ในขณะนี้ หลี่เฉิงตี้ขมวดคิ้ว และหันหลังกลับอย่างรวดเร็ว และจับดาบด้วยปลายนิ้วราวกับสายฟ้า

ดาบปีศาจ!

ฉางเหม่ยรู้ว่าห้าสายฟ้านี้ไม่สามารถทำอะไรกับหลี่เฉิงตี้ได้ เขาเพียงใช้มันอีกครั้งเพียงเพื่อสร้างความสับสนให้กับลี่เฉิงตี้ ท่าสังหารที่แท้จริงคือดาบปีศาจ

โดยไม่คาดคิด มันยังคงล้มเหลว

หลี่เฉิงตี้ไม่เพียงแต่มีทักษะในการฝึกฝนสูงเท่านั้น แต่ยังมีการรับรู้ที่เฉียบแหลมอีกด้วย ทันทีที่ฉางเหม่ยชักดาบออกมา เขาก็ถูกค้นพบ

“คุณคิดจะต่อต้านฉันเหรอ? ไร้เดียงสาเสียจริง!”

หลี่เฉิงตี้หัวเราะเยาะ สะบัดนิ้วของเขาบนขอบดาบ และด้วยเสียง "ติ๊ง" พลังมหาศาลก็ไหลเข้าสู่ร่างของฉางเหม่ยผ่านขอบดาบ

ทันใดนั้น ฉางเหม่ยรู้สึกเหมือนกำลังถูกทำร้าย และร่างของเขาก็กระเด็นออกไปและล้มลงอย่างแรงนอกประตู

พึบ — —

ฉางเหม่ยอ้าปากแล้วพ่นเลือดออกมาเต็มปาก ใบหน้าของเขาซีดราวกับกระดาษ

“ตาเฒ่า หนีไปซะ!”