ตู๋กูอู๋ตี๋ ก้าวขึ้นไปในอากาศ
“บูม!”
เสียงอึกทึกก้องไปทั่วสวรรค์และโลก
เยี่ยชิวรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าในขณะนี้ ออร่าของตู๋กูอู๋ตี๋ได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ราวกับดาบเทพที่หลุดออกมาจากฝัก เผยให้เห็นความคม
“บูม!”
ตู๋กูอู๋ตี๋ก้าวที่สอง มีเสียงดังอีกเสียงหนึ่ง ดังก้องราวกับว่าเขาไม่ได้เหยียบบนอากาศ แต่เหยียบกลองสงคราม เขย่าแก้วหู
“ทรงพลังมาก!”
อมตะชางเหม่ยกล่าวด้วยความอิจฉาบนใบหน้าของเขา “ฉันสงสัยว่า ฉันจะกลายเป็นปราชญ์ที่มีอำนาจเช่นนั้นหรือไม่?”
ดวงตาของเยี่ยชิวลุกเป็นไฟ ขณะที่เขามองดูตู๋กูอู๋ตี๋ก้าว เขารู้สึกว่าตู๋กูอู๋ตี๋จงใจแสดงสิ่งนี้ให้เขาเห็น
“บูม!”
ก้าวที่สามของตู๋กูอู๋ตี๋ รัศมีของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ราวกับเทพมังกรปรากฏขึ้น
เยี่ยชิวรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า ในแต่ละย่างก้าวของตู๋กูอู๋ตี๋ ออร่าของเขาจะพุ่งสูงขึ้น เก้าที่หกของเขา แม้แต่อากาศก็สั่นสะท้าน
“บูม!”
ก้าวที่เจ็ดของตู๋กูอู๋ตี๋ ทำให้เกิดพายุขึ้น สวรรค์และโลกก็เปลี่ยนสี
“บูม!”
ก้าวที่แปดของตู๋กูอู๋ตี๋ ท่ามกลางอากาศ เสียงก็ดังก้องกังวาน
เสียงสวรรค์ลึกลับนั้นกว้างใหญ่และห่างไกล ราวกับข้ามแม่น้ำแห่งกาลเวลาและอวกาศ มาจากจักรวาลดึกดำบรรพ์ ราวกับเทพโบราณร้องเพลง เต็มไปด้วยปัญญาสูงสุด
ในทันที เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยมีความเข้าใจลึกซึ้งมากมายในใจ
อมตะชางเหม่ยรีบนั่งขัดสมาธิ หลับตา และฝึกฝน
“บูม!”
ก้าวที่เก้าของตู๋กูอู๋ตี๋ ออร่าของเขาทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า และในเวลาเดียวกัน แสงเจิดจ้าก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า
ในไม่ช้า วงกลมรูนลึกลับที่ส่องแสงแวววาวก็ปรากฏขึ้นราวกับประตู
“เก้าก้าว เก้าสวรรค์ อมตะในโลก”
“ไอ้หนู ฉันจะรอคุณอยู่ในโลกแห่งการฝึกเซียน!”
หลังจากที่ตู๋กูอู๋ตี๋พูดจบ เขาก็มองย้อนกลับไปที่เยี่ยชิว จากนั้นก้าวเข้าไปในวงกลมแสง ทันใดนั้น ร่างของเขาก็หายไปพร้อมกับวงกลมแสง
สวรรค์และโลกกลับมาสงบอีกครั้ง
เยี่ยชิวเหลือบมองอมตะชางเหม่ย เห็นว่าชายชราจมอยู่กับการตรัสรู้ ดังนั้นเขาจึงเริ่มเลียนแบบรอยเท้าของตู๋กูอู๋ตี๋
เขาสังเกตเห็นก่อนหน้านี้ว่า ในแต่ละย่างก้าวของตู๋กูอู๋ตี๋ ออร่าของเขาเพิ่มขึ้น เมื่อเดินได้เก้าก้าว ออร่าของเขาก็ถึงจุดสูงสุดแล้ว
แน่นอนว่า ตู๋กูอู๋ตี๋จงใจระงับฐานการฝึกเซียนของเขา มิฉะนั้น แค่ก้าวเดียวก็เพียงพอที่จะเขย่าภูเขาซูทั้งหมดแล้ว
“ก้าวนี้ลึกลับมาก เพียงเก้าก้าวก็สามารถยกระดับออร่าของคนหนึ่งให้อยู่ในสภาวะที่เหมาะสมได้ นี่หมายความว่า ก้าวเหล่านี้สามารถเพิ่มพลังการต่อสู้ของคนหนึ่งได้หรือไม่?”
เมื่อคิดเช่นนี้ เยี่ยชิวก็ลงมือทันที
นับตั้งแต่ทะลวงไปสู่ระดับที่สี่ของการตรัสรู้หลังจากวิชามังกรศักดิ์สิทธิ์เก้าชั้นเชิง ความสามารถในการรับรู้ของเยี่ยชิวก็เพิ่มขึ้นร้อยเท่า
เยี่ยชิวหลับตาและนึกถึงก้าวที่ตู๋กูอู๋ตี๋ทำ ทำในใจก่อนที่จะก้าวออกไป
“บูม!”
จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ระเบิดออกมาจากเยี่ยชิว
“บูม! บูม!”
เยี่ยชิวก้าวไปอีกสองก้าวติดต่อกัน แท้จริงแล้ว จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาเพิ่มขึ้นเป็นสามสิบเปอร์เซ็นต์
“บูม! บูม! บูม!”
จากนั้นเยี่ยชิวก็เดินต่อไปอีกสามก้าว และอีกครั้งที่จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง
“บูม! บูม!”
เยี่ยชิวก้าวไปอีกสองก้าว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...