"แย่แล้ว!"
ใบหน้าของนางฟ้าไป๋ฮวาและลู่หลัวเปลี่ยนไปอย่างมากในเวลาเดียวกัน
“ท่านกงจู่รีบไป ให้ข้าหยุดมัน” หลังจากที่ลู่หลัวพูด เธอก็รีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและกระแทกรอยแตกบนหน้าผาด้วยฝ่ามือจากอากาศ
ในขณะนี้ มีเงาสีดำออกมาจากด้านในและทำให้ลู่หลัวโจมตีอย่างแรง
"บูม!"
อา — —
ลู่หลัวกรีดร้องและกระเด็นออกไปข้างหลัง
“ลู่หลัว!” ไป๋ฮวารีบก้าวออกมาและรีบคว้าลู่หลัวไว้
ใบหน้าของลู่หลัวซีดเซียว และดวงตาที่แดงก่ำก็ไหลออกมาจากมุมปากของเธอ
ใบหน้าของเยี่ยชิวเต็มไปด้วยตกตะลึง เขาเห็นว่าตอนนี้ลู่หลัวได้รับบาดเจ็บสาหัส
จากนั้นเสียงเศร้าหมองก็ดังมาจากช่องว่าง
“นางฟ้าไป๋ฮวา อย่าต่อต้านเลย มันไม่มีประโยชน์ เจ้านายและคนรับใช้ไม่อาจรอดพ้นจากเงื้อมมือของฉันได้”
เยี่ยชิวเงยหน้าขึ้นมองและเห็นชายชราคนหนึ่งปรากฏตัวที่รอยแตกของหน้าผา
ชายชราสวมชุดคลุมสีดำ มีผมสีขาวยาวพาดไหล่ ใบหน้าของเขาเหี่ยวย่นเหมือนเปลือกไม้แห้ง และเขาแก่มาก
นอกจากนี้ ชายชรายังมีรูปร่างเตี้ย มีผิวคล้ำและมีรูปร่างหน้าตาน่าเกลียดอย่างยิ่ง
ข้างจมูกมีไฝดำใหญ่เท่าหัวแม่มือและมีขนยาวขึ้นบนไฝดูน่าขยะแขยงมาก
“ผู้ชายแบบนี้จะมีนางสนมมากกว่าสามร้อยคนได้ยังไง ข้าไม่ได้โม้ รูปร่างหน้าตาของข้ายังดีกว่าเขาเลย” ฉางเหม่ยพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
เยี่ยชิวมีสีหน้ารังเกียจเช่นกัน โดยคิดว่ามันไร้ยางอายจริงๆ สำหรับเขาที่จะอยากได้เด็กสาวในวัยเดียวกับเขา
“เอ้ะ ทำไมพลังวิญญาณในโลกนี้มันบางนัก...”
ทันใดนั้นชายชราก็สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ตระหนักถึงบางสิ่งและพูดกับตัวเองว่า "นี่คือโลกฆราวาสหรือ"
บูม— —
เหนือสวรรค์ทั้งเก้าจู่ๆ ฟ้าร้องก็ดังขึ้น เมฆดำทะมึน และรัศมีอันท่วมท้นและกดขี่ปกคลุมท้องฟ้า
“แย่แล้ว ระดับพลังยุทธ์ของฉันสูงมาก หากฉันบุกเข้ามาในโลกฆราวาส ฉันจะถูกปราบปรามโดยกฎแห่งสวรรค์และโลก”
การแสดงออกของชายชราเปลี่ยนไปอย่างมาก และด้วยการ "พรวด" ร่างกายของเขาก็หดตัวลงในช่องว่าง
หลบหนีเหรอ?
เยี่ยชิวและฉางเหม่ยมองหน้ากัน
ทั้งสองมองดูท้องฟ้าพร้อมกัน และเห็นว่าเมฆฝนฟ้าคะนองบนท้องฟ้าหายไปในทันทีราวกับว่าพวกมันไม่เคยปรากฏมาก่อน
“ท่านกงจู่ ชายชราคนนั้นวิ่งหนีไปแล้ว” ลู่หลัวกล่าว
นางฟ้าไป๋ฮวาถอนหายใจด้วยความโล่งอก กัดฟันสีเงินของเธอแล้วพูดว่า "ฉันจะฆ่าเขาอย่างแน่นอนเมื่อพบเขาในครั้งต่อไป"
“ เอ้ะ นางฟ้าไป๋ฮวาโกรธมาก ฉันหวังว่าคุณจะโกรธบนเตียงของฉันแบบนี้เหมือนกัน” ทันใดนั้นเสียงของชายชราก็ดังขึ้น
หลังจากนั้นทันที ร่างของชายชราก็เดินออกมาจากรอยแตกบนหน้าผา
นางฟ้าไป๋ฮวาเลิกคิ้ว เห็นได้ชัดว่าไม่คิดว่าชายชราจะกล้าปรากฏตัว
ลู่หลัวดุ "ตาเฒ่า นี่คือโลกฆราวาสและไม่สามารถรองรับผู้ที่อยู่เหนืออาณาจักรกษัตริย์ได้ หากคุณคิดจะออกมา คุณไม่กลัวที่จะถูกกฎแห่งสวรรค์ทำลายจนตายเหรอ?"
ชายชราหัวเราะและพูด "ฉันได้ใช้เทคนิคลับเพื่อระงับการฝึกฝนของฉันจนถึงจุดสูงสุดของราชา สวรรค์จะไม่จัดการกับฉัน"
แน่นอนว่า หลังจากที่ชายชราปรากฏตัวในครั้งนี้ ก็ไม่มีเมฆฝนฟ้าคะนองปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า
ทันใดนั้นใบหน้าของลู่หลัวก็แสดงออกถึงความขยะแขยงมาก และเธอก็ถามอย่างกังวล "ท่านกงจู่ ฉันควรทำอย่างไรดีตอนนี้?"
นางฟ้าไป๋ฮวาดูเคร่งขรึมและกระซิบ "ลู่หลัวฉันจะหยุดเขาทีหลัง คุณไปก่อน"
“ไม่ ลู่หลัวจะต้องปกป้องกงจู่แม้ว่าลู๋หลัวจะตายก็ตาม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...