วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1324

ทันใดนั้นทั้งห้าหัวก็ระเบิด สาดเลือดสดใส่ชายชราผมขาว ทำให้เขาดูสกปรกและดุร้าย

ผู้พิทักษ์ประเทศทั้งสิบแปดคน สิบสี่คนในจำนวนนั้นเสียชีวิตด้วยน้ำมือของเยี่ยชิวแล้ว

ผู้เชี่ยวชาญขั้นราชาแรกสี่คน

ผู้เชี่ยวชาญขั้นราชากลางสิบคน!

แต่ถึงกระนั้น เยี่ยชิวก็ยังคงไม่ได้รับบาดเจ็บ

ไม่ พูดให้ถูกคือ บุคคลเหล่านั้นไม่มีโอกาสสกัดกั้นการโจมตีของเยี่ยชิวก่อนที่จะถูกสังหารทันที

เยี่ยชิวมองไปที่ขั้นราชาสูงที่เหลืออีกสี่คน กล่าวว่า “คำพูดก่อนหน้านี้ของฉันยังคงอยู่ พวกคุณจะหลบไป หรือจะตาย!”

บุคคลทั้งสี่ยืนนิ่งโดยไม่ขยับตัว

“ดูเหมือนพวกคุณพร้อมที่จะตายแล้ว เอาล่ะ เข้ามาหาฉันได้เลย!” เยี่ยชิวกวักมือเรียกอย่างหยิ่งผยอง

“ฉันไม่ได้เห็นใครแข็งแกร่งเช่นนี้มานานแล้ว ขอฉันทดสอบคุณหน่อย”

ชายชราตัวเตี้ยมีใบหน้าแปลกตา พูดด้วยภาษาจีนได้คล่อง

“ภาษาจีนของคุณดีมาก” เยี่ยชิวชมเชย

“ฉัน.…..” ชายชราร่างเตี้ยกำลังจะพูด แต่เยี่ยชิวก็ขัดจังหวะ “ฉันจะปล่อยให้คุณตายอย่างมีศักดิ์ศรีเพราะภาษาจีนที่ดีของคุณ”

“หยิ่ง!”

ชายชราตัวเตี้ยคำรามด้วยความโกรธ โบกมือขวา และขวานต่อสู้ก็ปรากฏขึ้นในมือ

ขวานต่อสู้มีความยาวประมาณสองเมตร มีสีแดงราวกับเลือดและดูน่าเกรงขาม

ชายชราตัวเตี้ยสูงไม่ถึงหนึ่งเมตรครึ่ง ถือขวานต่อสู้ขนาดใหญ่ ดูค่อนข้างตลก

“ไอ้หนู ฉันไม่ได้เคลื่อนไหวมาหลายปีแล้ว ฉันหวังว่าคุณจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง” ชายชราร่างเตี้ยพูดพร้อมแกว่งขวานต่อสู้

“บูม!”

ขวานต่อสู้ฟันไปข้างหน้าราวกับแยกสวรรค์และโลก มาถึงหน้า เยี่ยชิวทันที

“บูม!”

เยี่ยชิวเหวี่ยงหมัด ปะทะกันด้วยขวานต่อสู้ที่แข็งแกร่ง

“ปัง!”

หมัดและขวานต่อสู้ชนกัน ทำให้เกิดเสียงอึกทึก ขณะที่ประกายไฟก็ปลิวไปทุกทิศทาง

“ความแข็งแกร่งไม่เลวเลย และหมัดของคุณก็ค่อนข้างแข็งแกร่ง คุณเป็นคู่ต่อสู้ที่คู่ควร”

ชายชราตัวเตี้ยพูดด้วยความยินดี พร้อมยกขวานต่อสู้ขึ้นเพื่อโจมตีเยี่ยชิวต่อไป

เยี่ยชิวไม่ลังเล หยิบหม้อต้มเฉียนคุนออกมา จับที่ขาหม้อต้มและกระแทกอย่างดุเดือดต่อชายชราร่างเตี้ย

ปัง! ปัง! ปัง!

หลังจากโจมตีหม้อเฉียนคุนสามครั้ง ขวานต่อสู้ในมือของชายชราตัวเตี้ยก็แตกออกเป็นชิ้นๆ

“เป็นไปได้ยังไง?”

ชายชราตัวเตี้ยอุทานด้วยความประหลาดใจ

ขวานรบในมือของเขาถูกสร้างขึ้นโดยอุกกาบาตจากนอกโลก ซึ่งมีความทนทานอย่างยิ่ง แต่เยี่ยชิวก็ทุบหม้อต้มจนแตก

ทันใดนั้น ชายชราตัวเตี้ยก็เต็มไปด้วยความโกรธ

ขวานรบนี้อยู่กับเขามาเป็นเวลาร้อยปีแล้ว อาจกล่าวได้ว่าขวานนั้นเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของเขา เมื่อเห็นมันถูกทำลายโดยเยี่ยชิว แสงอันเยือกเย็นก็กะพริบในดวงตาของชายชราตัวเตี้ย

“คุณต้องตาย!”

ชายชราตัวเตี้ยพูดเสร็จ ก็พร้อมยกกำปั้นขึ้นและพุ่งไปที่เยี่ยชิวอีกครั้ง

ต้องบอกว่า ผู้ชายคนนี้อาจดูตัวเล็กและดูไม่ธรรมดา แต่การฝึกฝนของเขาช่างน่ากลัวจริงๆ

เขาสามารถปะทะแบบตัวต่อตัวกับหม้อต้มเฉียนคุนได้โดยใช้เพียงหมัด ไม่ตกอยู่ในตำแหน่งที่เสียเปรียบ

หลังจากแลกเปลี่ยนการเคลื่อนไหวกันเล็กน้อย เยี่ยชิวก็ถอยกลับไปหนึ่งร้อยเมตร และเก็บหม้อต้มเฉียนคุนออกไป

“ทำไม เห็นพลังของฉันแล้ว รู้สึกอยากยอมแพ้เหรอ?”

ชายชราตัวเตี้ยพูดอย่างเย็นชา “การยอมแพ้ไม่มีประโยชน์ วันนี้คุณจะต้องตาย”

เยี่ยชิวตอบอย่างใจเย็น “คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันคงไม่มาที่นี่ถ้าฉันวางแผนที่จะยอมแพ้ ฉันแค่รู้สึกว่าคุณดูเหมือนจะมีทักษะด้านความแข็งแกร่งมาก ฉันต้องการเปรียบเทียบและดูว่าความแข็งแกร่งของใครมากกว่ากัน”

“เปรียบเทียบความแข็งแกร่งกับฉันเหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า…...” ชายชราร่างเตี้ยหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

เบื้องหลัง ชายชราผมขาวยังหัวเราะเบาๆ “เจ้าหนู คุณกำลังเล่นกับไฟ ความแข็งแกร่งของบรูลนั้นเหนือจินตนาการของคุณ ครั้งหนึ่งเขาเคยฆ่าควายป่าในแอฟริกามากกว่าพันตัวด้วยหมัดของเขา”

ขั้นราชาสูงอีกสองคนก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าเช่นกัน

เห็นได้ชัดว่า ในสายตาของพวกเขา การที่เยี่ยชิวท้าทายชายชราตัวเตี้ยในการแข่งขันด้านความแข็งแกร่งนั้นคือการแสวงหาความตาย

“ถ้าอย่างนั้นขอฉันดูหน่อยว่า คุณจะทนต่อหมัดของฉันได้กี่หมัด!”

เมื่อเยี่ยชิวพูดเสร็จ ใช้หมัดสังหารมังกร ทำให้แสงสีทองระเบิดออกจากหมัดของเขา

“บูม!”