วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1358

“เกิดอะไรขึ้น?”

ฝูงชนตกตะลึง

ทันใดนั้นเปลือกตาของอมตะชางเหม่ยก็กระพือ และก็สลบไปอย่างสิ้นเชิง

เยี่ยชิวก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว จับชีพจรของอมตะชางเหม่ย จากนั้นหยิบเข็มทองออกมา แล้วสอดเข็มสองสามเข็มเข้าไปในร่างกายของอมตะชางเหม่ยอย่างรวดเร็ว

ไม่กี่วินาทีต่อมา

อมตะชางเหม่ยลืมตาขึ้น

สิ่งแรกที่เขาทำหลังจากตื่นนอนคือ ถือแท่งทองคำไว้ในอ้อมแขนแล้วประกาศเสียงดังว่า “ฉันมีสมบัติอยู่ครึ่งหนึ่งที่นี่ และไม่มีใครได้รับอนุญาตให้แข่งขันกับฉัน”

เซียวจ้านเต้ากล่าวว่า “ผู้อาวุโส ปล่อยมือ”

“ฮึ่ม อย่าคิดที่จะให้ฉันปล่อยนะ สมบัติเป็นของฉัน อ่า...…”

จู่ๆ อมตะชางเหม่ย ก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และเมื่อมองลงไป เขาเห็นว่ามือของเขากลายเป็นสีดำสนิท ราวกับว่าเพิ่งเอาออกมาจากถ่านหิน

“คุณถูกวางยาพิษ” เยี่ยชิวดุอย่างโกรธๆ “นี่คือสิ่งที่คุณจะได้จากการเป็นคนโลภ!”

อมตะชางเหม่ยโยนทองคำออกไป และพูดอย่างเร่งด่วนว่า “เจ้าหนู ช่วยฉันเร็วๆ”

เยี่ยชิวหยิบเข็มทองคำออกมาอีกครั้ง สอดเข็มสองสามเข็มเข้าไปในมือของอมตะชางเหม่ย และในไม่ช้า เลือดสีดำก็ไหลออกมาตามเข็ม สักพักเลือดก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

“ถอนพิษแล้ว”

เยี่ยชิวดึงเข็มทองคำออกมา

อมตะชางเหม่ย ดูงุนงง “แปลก ด้วยระดับพลังยุทธ์ของฉัน ฉันมักจะตรวจพบพิษใดๆ ก็ได้ ทำไมฉันจึงไม่สังเกตเห็นพิษบนแท่งทองคำเลย”

ชงซวีเต้าเหรินเยาะเย้ย “นั่นเป็นเพราะสิ่งที่คุณเห็นคือแท่งทองคำ”

“ฉันไม่ได้ถามคุณนะ หุบปากซะ!” อมตะชางเหม่ยจ้องมองไปที่ชงซวีเต้าเหริน และถามเยี่ยชิวต่อไปว่า “เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

เยี่ยชิวกล่าวว่า “ผู้อาวุโสชงซวีพูดถูก สิ่งที่คุณเห็นคือแท่งทองคำไ

อมตะชางเหม่ย “……”

เยี่ยชิวเตือนทุกคนว่า “ของที่นี่มีพิษ อย่าจับต้องมัน จำไว้นะ”

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น หู่จื่อก็เดินขึ้นไปที่ขวานต่อสู้

ขวานรบนี้ยาวประมาณสามเมตร หนักกว่าพันกิโลกรัม เป็นสีดำทั้งหมด เปล่งแสงที่เย็นชาและแหลมคม

พิเศษ!

เยี่ยชิวมองเห็นได้อย่างรวดเร็วว่า หู่จื่อสนใจขวานรบนี้มาก และเตือนว่า “หู่จื่อ อย่าแตะ”

คลิก!

ก่อนที่เยี่ยชิวจะพูดจบประโยค หู่จื่อก็ยื่นมือขวาออกมาแล้วคว้าขวานรบ

ทันใดนั้น มือขวาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีดำสนิท

“อา...…”

หู่จื่อกรีดร้อง มีหมอกสีดำเล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเขา ขวานรบก็ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีดำในเวลาเดียวกัน

เยี่ยชิวเปิดใช้งานตาสวรรค์ทันที การมองเห็นของเขาทะลุผ่านหมอกสีดำ เห็นยันต์ชีวิตและความตายบนหลังของหู่จื่อไหลออกมา ออร่าสีม่วงกระจายพิษบนมือของหู่จื่ออย่างรวดเร็วผ่านเส้นลมปราณ

หลังจากนั้น ออร่าสีม่วงก็พุ่งออกมาจากฝ่ามือของหู่จื่อราวกับสายฟ้า พันขวานต่อสู้ และในทันใด มันก็กลับมาที่ร่างของหู่จื่อ

“หัวหน้า หู่จื่อจะโอเคไหม?”

ขณะที่เซียวจ้านพูด หมอกสีดำก็สลายไป มือขวาของหู่จื่อก็กลับมาเป็นปกติ และเขาก็ถือขวานรบไว้ในมือ

หู่จื่อทดสอบมัน จากนั้นหันไปหาเยี่ยชิวแล้วพูดว่า “อาจารย์ ฉันชอบขวานรบนี้มาก ฉันรับได้ไหม?”

“ของที่นี่ไม่มีเจ้าของ แน่นอนคุณสามารถรับมันได้” เยี่ยชิวเดินขึ้นไป และแตะขวานต่อสู้ด้วยมือของเขา แสดงความประหลาดใจในดวงตา

เขาพบว่า พิษบนขวานรบหายไปจนหมด

“ยันต์แห่งชีวิตและความตายบนร่างกายของหู่จื่อคืออะไรกันแน่? ดูเหมือนว่ามันสามารถทำอะไรก็ได้?”

ควรรู้ว่า พิษบนสมบัติเหล่านั้นซับซ้อนมาก แม้แต่เยี่ยชิวก็ตรวจประวัติของมันไม่ได้

ขอกล่าวอย่างนี้ ผู้เชี่ยวชาญทั่วไปก็ยังตายเมื่อสัมผัสมัน

แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขั้นราชา หากพวกเขาแตะต้องมัน ก็จะถูกวางยาพิษ โดยมีผลที่ตามมาตั้งแต่ความพิการเล็กน้อยไปจนถึงการเสียชีวิต