เผยกังไม่ได้มองเยี่ยชิวในแง่ดี แต่เมื่อเขาเห็นเยี่ยชิวบรรลุต้งเทียนขั้นกลางได้ และยังรีบบรรลุขั้นต่อไป สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
ในฐานะอัจฉริยะ เขารู้ดีว่าต้องใช้พรสวรรค์ที่ทรงพลังเพียงใดในการฝ่าวงล้อมจากสูงสุดของขั้นแกนทอง ไปสู่ขั้นสูงสุดของต้งเทียน
"แม้ว่าเขาจะบรรลุไปถึงขั้นสูงสุดของต้งเทียนได้ ก็ปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ไม่ได้"
"พรสวรรค์ของเด็กชายคนนี้สุดยอดมาก เขาจะกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจ"
"ต้องฆ่าเขาตั้งแต่ตอนนี้เท่านั้น เราถึงจะมีอนาคตที่ดี"
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เผยกังก็กําค้อนทองแดงไว้ในมือและพร้อมที่จะดําเนินการทันทีหลังจากที่สวรรค์ลงโทษเสร็จสิ้น
อีกด้านหนึ่ง
สีหน้าของเว่ยอู๋จี้และคนอื่นๆ ก็เปลี่ยนไปเช่นกัน
"เด็กคนนี้ไม่ธรรมดา!" เว่ยอู๋จี้พูดอย่างเศร้าหมอง
ท่อป๋าซงตะคอกอย่างเย็นชา: "ไม่น่าแปลกใจที่หยุนซีชอบเขา เด็กคนนี้มีความสามารถ"
เฉาเม่าพูดด้วยสีหน้าพร้อมสู้ว่า "มันยากที่จะเห็นอัจฉริยะเช่นนี้ ผมอยากสู้กับเขา"
อันลั่วซีแห่งสำนักปู่เทียนดูสงบและดูถูกเหยียดหยาม: "แค่บรรลุสองขั้นติดต่อกัน ไม่มีอะไรเลย เมื่อก่อนผมก็บรรลุสองขั้นเพียงลมหายใจเดียว"
จากนั้นเฉาเม่าก็พูดว่า "คุ้นๆ เด็กคนนี้ โดยเฉพาะหลังของเขา ซึ่งคล้ายกับเด็กที่พรากหยุนซีไปก่อนหน้านี้มาก"
"นั่นคือเขา!" เว่ยอู๋จี้พูดว่า "เด็กคนนั้นเปลี่ยนหน้าจากเมื่อก่อน นี่น่าจะเป็นใบหน้าที่แท้จริงของเขา แต่ดวงตาของเขาไม่สามารถหลอกผมได้ และเด็กชายที่พรากหยุนซีไปก่อนหน้านี้ก็อยู่สูงสุดของขั้นแกนทองเช่นกัน"
"อย่าลืมว่าเด็กคนนี้มากับหยุนซี"
เว่ยอู๋จี้พูดแบบนี้ แล้วก็หันหน้าไปมองหยุนซี แสงชั่วร้ายวิบวับในดวงตาของเขา แล้วพูดว่า "ผู้ชายคนนี้ที่ชื่อเยี่ยฉังเชิงเก็บไว้ไม่ได้แล้ว"
"พี่เว่ย คุณกังวลใช่ไหมว่าถ้ายังมีผู้ชายคนนี้อยู่ คุณไม่สามารถครอบครองหยุนซีได้" เฉาเม่ารู้ความคิดของเว่ยอู๋จี้ในพริบตาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ไม่ต้องกังวล ถ้าเผยกังฆ่าเขาไม่ได้ ผมจะฆ่าเขาให้คุณเอง"
เผยกังตะคอกอย่างเย็นชา: "คุณไม่จําเป็นต้องลงมือ สําหรับผมฆ่าเขาง่ายนิดเดียว"
เฉาเม่าพูดด้วยรอยยิ้มว่า "อย่าลืมว่าเด็กชายคนนั้นยังโดน
สวรรค์ลงโทษอยู่ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าบรรลุขั้นสูงสุดของต้งเทียนได้จริงๆ"
เผยกังพูดว่า "แม้ว่าเขาจะยังโดนสวรรค์ลงโทษอยู่ แต่ผมไม่คิดว่าเขาจะประสบความสําเร็จ ผมใช้เวลาถึงสามสิบปีในการบรรลุขั้นสูงสุดของต้งเทียน แม้ว่าเขาจะมีความสามารถ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะบรรลุขั้นสูงสุดของต้งเทียนจากสูงสุดของขั้นแกนทองภายในเวลาอันสั้นเช่นนี้"
เฉาเม่ายิ้มและพูดว่า "ถ้าเขาทําสําเร็จล่ะ"
"ถ้าทำสําเร็จก็หนีความตายไม่ได้" เผยกังพูดว่า "ผมจะไม่ปล่อยให้เขามีชีวิตรอด
ในระยะไกล
เมื่ออมตะชางเหม่ยเห็นว่าเยี่ยชิวบรรลุต้งเทียนขั้นกลางแล้ว เขาพูดด้วยสีหน้าตกใจว่า "ไอ้เด็กเปรต ได้เผชิญกับอะไรในสถานที่ลับ ทําไมเขาถึงดุร้ายขนาดนี้"
หลินต้าเหนี่ยวหัวเราะและพูดว่า "เมื่อสวรรค์ลงโทษของพี่ชายใหญ่จบลง อัจฉริยะต้องได้รับได้ร้ายแน่"
โม่เทียนจีจ้องไปที่เยี่ยชิวด้วยแววตาตื่นเต้น เขาแอบพูดว่า "เกล็ดสีทองไม่ใช่สิ่งของในสระ เมื่อมันเจอลมและเมฆ มันจะกลายเป็นมังกร ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ชื่อของพี่ชายใหญ่จะดังไปทั่วทั้งโลกฝึกเซียน!"
บูม...
ในขณะนี้ ฟ้าร้องกึกก้องดังไปทั่วโลก จนวิญญาณของผู้คนแทบจะแตกสลาย
สวรรค์ลงโทษเปรียบเสมือนมังกรตัวจริง นำมาซึ่งแสงไฟที่พล่าน เชื่อมต่อโลกอันกว้างใหญ่
"บูม!"
สวรรค์ลงโทษครั้งใหญ่เปรียบเสมือนทางช้างเผือกจิ่วเทียน ที่ทําลายเขื่อน ห่างออกไปหลายพันไมล์ และเหมือนกับดวงดาวนับพันที่ตกลงมา ซึ่งช่างเลวร้ายจริงๆ
สุญญากาศกําลังจะระเบิด
ฟ้าร้องพราวเต็มทุกตารางนิ้วของพื้นที่
เมื่อผู้คนเห็นเหตุการณ์นี้จากระยะไกล พวกเขากลั้นหายใจและรู้สึกขนลุก
แม้แต่สีหน้าของอัจฉริยะเหล่านั้นก็เคร่งขรึมมาก เพราะพวกเขาพบว่าสวรรค์ลงโทษของเยี่ยชิวนั้นเลวร้ายยิ่งกว่าเหตุการณ์ของพวกเขาในขณะนั้นอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...