วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1671

“ปัง!”

หมัดของเยี่ยชิวปะทะกับมีดบินอย่างดุเดือด ทำให้มันแตกกระจายในทันที ทันทีหลังจากนั้น คลื่นแห่งความเจ็บปวดก็พุ่งทะลุหมัดของเยี่ยชิว

เยี่ยชิวก้มศีรษะลงและเห็นรอยเลือดบนกำปั้น

“หืม?”

ความประหลาดใจแวบขึ้นมาในดวงตาของเยี่ยชิว เขาไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับบาดเจ็บจากมีดบิน

เมื่อเขาใช้หมัดฟาดมีดบินเมื่อสักครู่นี้ เขาสัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาลของมีดอย่างชัดเจน

“พลังของเหยาเมิ่งแข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

เยี่ยชิวรู้สึกสับสน

เขาเคยต่อสู้กับเหยาเมิ่งมาก่อนเพื่อปกป้องจิ้งจอกสวรรค์เก้าหาง ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับความแข็งแกร่งของเธอมาก อย่างไรก็ตาม พลังของมีดบินเมื่อกี้นี้แข็งแกร่งกว่าของเหยาเมิ่งมาก

เยี่ยชิวยกกำปั้นขึ้นมองไปที่บาดแผล และด้วยการกะพริบของแสงเทพ บาดแผลก็หายทันที

จากนั้น เยี่ยชิวก็มองขึ้นไปในระยะไกล

“สวูช!”

ร่างที่พร่ามัวซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยแสง บินไปที่โลงศพทองคำอย่างรวดเร็ว

ความเร็วนั้นเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!

เห็นได้ชัดว่าบุคคลนั้นกำลังเล็งไปที่โลงศพทองคำ

โดยไม่ลังเล เยี่ยชิวขวางโลงศพทองคำที่อยู่ข้างหลังเขา และพูดกับร่างที่พร่ามัวอย่างเย็นชา “หยุด! ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่งแล้วฉันจะเอาหัวของคุณ”

ร่างที่พร่ามัวหยุดลง แสงรอบตัวพวกเขากระจายออกไป เผยรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเธอต่อเยี่ยชิว

เหยาเมิ่ง!

“เป็นคุณจริงๆ!” เยี่ยชิวประหลาดใจและถามอย่างระมัดระวังว่า “ความแข็งแกร่งของคุณดีขึ้นมากได้อย่างไร?”

อย่างไรก็ตาม เหยาเมิ่งยังคงไม่ตอบสนอง

“ดูเหมือนคุณจะมีการผจญภัยอะไรบางอย่างใช่ไหม?” เยี่ยชิวยังคงสอบสวนต่อไป

เหยาเมิ่งยังคงไม่ตอบสนอง ไม่แม้แต่จะมองไปที่เยี่ยชิว

เยี่ยชิวเริ่มโกรธและอุทานว่า “ให้ตายเถอะ คุณหูหนวกเหรอ? ฉันกำลังคุยกับคุณอยู่ คุณไม่ได้ยินฉันเหรอ?”

คราวนี้เหยาเมิ่งก็ตอบสนองในที่สุด

“ฟ่อ……” ทันใดนั้น เหยาเมิ่งก็เปิดปากขึ้น กัดฟันใส่เยี่ยชิว ดูค่อนข้างดุร้าย

เยี่ยชิวผงะ “คุณมีอาการชักหรือเปล่า?”

จากนั้น เขาเห็นเหยาเมิ่งเริ่มบิดคอของเธอ ส่งเสียง “แคร็ก” น่าขนลุก และส่งเสียงสั่นไปตามกระดูกสันหลัง

“ผู้หญิงคนนี้กำลังทำอะไรอยู่?”

เยี่ยชิวรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เหยาเมิ่งไม่เพียงแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ยินเขาพูด แต่ยังทำการเคลื่อนไหวที่น่าขนลุก ซึ่งผิดปกติอย่างมาก

เขาสังเกตเหยาเมิ่งอย่างระมัดระวัง และยิ่งน่าสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ

“สีหน้าไร้อารมณ์ ดวงตาว่างเปล่า ดูเหมือนว่าสติของเธอจะมีปัญหา”

ทันใดนั้น เหยาเมิ่งก็คำรามขึ้นไปบนฟ้า

“อา”

ไม่นานหลังจากนั้น เหยาเมิ่งก็สบตากับเยี่ยชิว

ตอนนี้ดวงตาของเธอเป็นสีแดงเข้ม คล้ายเลือดสด และยังคล้ายกับสัตว์ร้ายที่โกรธแค้น

“บูม!”

เหยาเมิ่งพุ่งเข้าหาเยี่ยชิวอย่างกะทันหัน เจตนาฆ่ากวาดไปทั่วโลก

“อยากตายสินะ” เยี่ยชิวตะคอกอย่างเย็นชา

เขาอยู่ขั้นต้งเทียนเดียวกัน แม้ว่าร่างกายของเหยาเมิ่งจะผ่านการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาด แต่เขาก็ไม่กลัวเลย เขาเป็นเหมือนดาบเทพที่ดึงออกมาจากฝัก น่ากลัวและทรงพลัง เขากำหมัด และโจมตีไปที่เหยาเมิ่ง

ในพริบตาทั้งสองก็ปะทะกันอย่างดุเดือด

“บูม!”

เหยาเมิ่งถูกเยี่ยชิวส่งให้ลอยไปทันที และตกลงไปบนพื้นห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตร ทำให้เกิดปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่

“คุณประเมินตัวเองสูงเกินไป.…..”