“คุณสองคนถอยไปเถอะ”
จิ้งจอกขาวตัวน้อยห่อเยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยด้วยหางเดียวแล้วส่งพวกเขาออกไปหลายพันเมตรอย่างรวดเร็ว
เวลาเดียวกัน มีหางอีกห้าหางปรากฏขึ้นข้างหลังเธอ
รวมเป็นหกหาง
“เธออยู่ขั้นนักบุญ ระวังตัวด้วย” หลี่เจาฮุยเตือนหนานกงจิงหยุน
เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยตกใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้
เพราะพวกเขารู้ว่า ภายในภูเขาอมตะ จิ้งจอกขาวตัวน้อยได้สูญเสียหางไปแล้วสองหาง
กล่าวอีกนัยหนึ่ง จิ้งจอกขาวน้อยแต่เดิมมีแปดหาง
“โอ้ ระดับพลังยุทธ์ดั้งเดิมของเธอคือเท่าไร?” อมตะชางเหม่ยอุทาน
“ระดับพลังยุทธ์ดั้งเดิมของเธอไม่ควรอ่อนแอไปกว่าอู่จี๋เทียนจุน” เยี่ยชิวก็ตกใจไม่แพ้กัน
ตอนนี้พวกเขาเสียใจอย่างสุดซึ้ง หากพวกเขารู้ว่าการฝึกฝนของจิ้งจอกขาวตัวน้อยนั้นแข็งแกร่งมาก พวกเขาไม่ควรปล่อยให้เธอสูญเสียสองหางในภูเขาอมตะ
มิฉะนั้น แม้จะเผชิญหน้ากับอู่จี๋เทียนจุน พวกเขาก็ไม่ต้องวิ่งหนี
หกหางของจิ้งจอกขาวตัวน้อยกวาดไปทั่วท้องฟ้า เปล่งแสงเทพอันไม่มีที่สิ้นสุด ราวกับเกราะป้องกันที่ห่อหุ้มร่างกายของเธอ
“บูม!”
การโจมตีของหนานกงจิงหยุนถูกขัดขวางโดยจิ้งจอกขาวตัวน้อยทั้งหกหาง
“หากฉันการฝึกฝนของฉันไม่ลดลง ฉันคงฆ่าคุณได้ในไม่กี่วินาที” จิ้งจอกขาวตัวน้อยพูดอย่างเย็นชา
“ในฐานะขั้นนักบุญเดียวกัน ฉันจะฆ่าคุณแน่” หนานกงจิงหยุน พูดขณะที่เธอจับดาบยาวไว้ในฝ่ามือ
นี่คือดาบเทพ!
“ด้วยหางจิ้งจอกทั้งหกของคุณ ซึ่งเป็นตัวแทนของชีวิตทั้งหก วันนี้ฉันจะใช้ดาบเทพนี้ตัดหางของคุณทั้งหมด และทำให้คุณพินาศที่นี่”
หนานกงจิงหยุนยกดาบยาวขึ้น แล้วแทงไปข้างหน้า
ทันใดนั้น ดาบก็จุดเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ ราวกับว่ามันสามารถเผาไหม้ผ่านอากาศ คมดาบของมันแหลมคม และเจตนาฆ่าอาละวาด
พลังของดาบนี้แข็งแกร่งเกินไป ตัดผ่านอากาศราวกับสายฟ้า มุ่งตรงไปที่ปลายหางจิ้งจอก
“บูม!”
จิ้งจอกขาวตัวน้อยขยายหางอย่างรวดเร็วเพื่อสกัดกั้นดาบยาวในมือของหนานกงจิงหยุน
ทันใดนั้น ประกายไฟก็พุ่งออกมาจากหางจิ้งจอก เสียงดังกึกก้องไม่สิ้นสุด ราวกับอาวุธเทพสองชิ้นปะทะกัน
“มีแค่นี้เหรอ?” จิ้งจอกขาวตัวน้อยหัวเราะเยาะ
“ฮึ่ม” หนานกงจิงหยุนพ่นลมอย่างเย็นชา มีแสงแวววาวกะพริบบนฝ่ามือซ้าย มีดาบเทพอีกเล่มปรากฏขึ้น
หนานกงจิงหยุนเหวี่ยงดาบอีกเล่มหนึ่ง
“บูม!”
จิ้งจอกขาวตัวน้อยใช้หางอีกข้างขวางไว้
“นี่คือผู้อาวุโสของพื้นที่เทพฮุ่นตุ้นเหรอ ทำได้แค่นี้? คุณทำให้ฉันผิดหวังอย่างมาก” คำพูดของจิ้งจอกขาวตัวน้อยเต็มไปด้วยความดูถูก
“คุณอย่าเย่อหยิ่งเกินไป วันนี้คุณถึงวาระแล้ว” หนานกงจิงหยุนกล่าว พร้อมเรียกดาบเทพอีกหกเล่มออกมา
ดาบเทพทั้งหกเล่มปลดปล่อยความคมที่ไม่มีใครเทียบได้ ฟันไปทางจิ้งจอกขาวตัวน้อยจากทิศทางที่ต่างกัน
ท่าทางของจิ้งจอกขาวตัวน้อยเปลี่ยนไปเล็กน้อย โดยใช้สี่หางที่เหลือและสองมือเพื่อป้องกันดาบทั้งหกเล่ม
“คุณมีเคล็ดลับอะไรอีกไหม?” จิ้งจอกขาวตัวน้อยตะโกน
หนานกงจิงหยุนยิ้ม จู่ๆ แสงก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผาก พลังงานดาบพันฟุตระเบิดออกมา
ดาบเทพอีกเล่มหนึ่ง!
ยิ่งไปกว่านั้น ดาบเทพนี้ได้รับการบำรุงเลี้ยงด้วยจิตวิญญาณเทพ ซึ่งมีพลังมากกว่าดาบเทพที่หนานกงจิงหยุนเรียกมาก่อนหน้านี้
ดาบเทพเหมือนกับมังกร ฉีกแนวป้องกันของจิ้งจอกขาวตัวน้อย และไปถึงด้านหน้าของมันทันที
แม้ว่าหางและมือของจิ้งจอกขาวตัวน้อยจะถูกครอบครอง แต่ก็ไม่มีความตื่นตระหนกบนใบหน้าของมัน ผมยาวของมันยืนขึ้น แต่ละเกลียวเหมือนมังกร พันดาบเทพของหนานกงจิงหยุน
“โอ๊ย!”
ในขณะที่ดาบพันกัน ทันใดนั้น แสงเทพก็พ่นออกมาจากปลายดาบ แทงทะลุกระดูกไหปลาร้าของจิ้งจอกขาวตัวน้อย เลือดกำลังไหล
“จิ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...