วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1745

“คุณสองคนถอยไปเถอะ”

จิ้งจอกขาวตัวน้อยห่อเยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยด้วยหางเดียวแล้วส่งพวกเขาออกไปหลายพันเมตรอย่างรวดเร็ว

เวลาเดียวกัน มีหางอีกห้าหางปรากฏขึ้นข้างหลังเธอ

รวมเป็นหกหาง

“เธออยู่ขั้นนักบุญ ระวังตัวด้วย” หลี่เจาฮุยเตือนหนานกงจิงหยุน

เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยตกใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้

เพราะพวกเขารู้ว่า ภายในภูเขาอมตะ จิ้งจอกขาวตัวน้อยได้สูญเสียหางไปแล้วสองหาง

กล่าวอีกนัยหนึ่ง จิ้งจอกขาวน้อยแต่เดิมมีแปดหาง

“โอ้ ระดับพลังยุทธ์ดั้งเดิมของเธอคือเท่าไร?” อมตะชางเหม่ยอุทาน

“ระดับพลังยุทธ์ดั้งเดิมของเธอไม่ควรอ่อนแอไปกว่าอู่จี๋เทียนจุน” เยี่ยชิวก็ตกใจไม่แพ้กัน

ตอนนี้พวกเขาเสียใจอย่างสุดซึ้ง หากพวกเขารู้ว่าการฝึกฝนของจิ้งจอกขาวตัวน้อยนั้นแข็งแกร่งมาก พวกเขาไม่ควรปล่อยให้เธอสูญเสียสองหางในภูเขาอมตะ

มิฉะนั้น แม้จะเผชิญหน้ากับอู่จี๋เทียนจุน พวกเขาก็ไม่ต้องวิ่งหนี

หกหางของจิ้งจอกขาวตัวน้อยกวาดไปทั่วท้องฟ้า เปล่งแสงเทพอันไม่มีที่สิ้นสุด ราวกับเกราะป้องกันที่ห่อหุ้มร่างกายของเธอ

“บูม!”

การโจมตีของหนานกงจิงหยุนถูกขัดขวางโดยจิ้งจอกขาวตัวน้อยทั้งหกหาง

“หากฉันการฝึกฝนของฉันไม่ลดลง ฉันคงฆ่าคุณได้ในไม่กี่วินาที” จิ้งจอกขาวตัวน้อยพูดอย่างเย็นชา

“ในฐานะขั้นนักบุญเดียวกัน ฉันจะฆ่าคุณแน่” หนานกงจิงหยุน พูดขณะที่เธอจับดาบยาวไว้ในฝ่ามือ

นี่คือดาบเทพ!

“ด้วยหางจิ้งจอกทั้งหกของคุณ ซึ่งเป็นตัวแทนของชีวิตทั้งหก วันนี้ฉันจะใช้ดาบเทพนี้ตัดหางของคุณทั้งหมด และทำให้คุณพินาศที่นี่”

หนานกงจิงหยุนยกดาบยาวขึ้น แล้วแทงไปข้างหน้า

ทันใดนั้น ดาบก็จุดเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ ราวกับว่ามันสามารถเผาไหม้ผ่านอากาศ คมดาบของมันแหลมคม และเจตนาฆ่าอาละวาด

พลังของดาบนี้แข็งแกร่งเกินไป ตัดผ่านอากาศราวกับสายฟ้า มุ่งตรงไปที่ปลายหางจิ้งจอก

“บูม!”

จิ้งจอกขาวตัวน้อยขยายหางอย่างรวดเร็วเพื่อสกัดกั้นดาบยาวในมือของหนานกงจิงหยุน

ทันใดนั้น ประกายไฟก็พุ่งออกมาจากหางจิ้งจอก เสียงดังกึกก้องไม่สิ้นสุด ราวกับอาวุธเทพสองชิ้นปะทะกัน

“มีแค่นี้เหรอ?” จิ้งจอกขาวตัวน้อยหัวเราะเยาะ

“ฮึ่ม” หนานกงจิงหยุนพ่นลมอย่างเย็นชา มีแสงแวววาวกะพริบบนฝ่ามือซ้าย มีดาบเทพอีกเล่มปรากฏขึ้น

หนานกงจิงหยุนเหวี่ยงดาบอีกเล่มหนึ่ง

“บูม!”

จิ้งจอกขาวตัวน้อยใช้หางอีกข้างขวางไว้

“นี่คือผู้อาวุโสของพื้นที่เทพฮุ่นตุ้นเหรอ ทำได้แค่นี้? คุณทำให้ฉันผิดหวังอย่างมาก” คำพูดของจิ้งจอกขาวตัวน้อยเต็มไปด้วยความดูถูก

“คุณอย่าเย่อหยิ่งเกินไป วันนี้คุณถึงวาระแล้ว” หนานกงจิงหยุนกล่าว พร้อมเรียกดาบเทพอีกหกเล่มออกมา

ดาบเทพทั้งหกเล่มปลดปล่อยความคมที่ไม่มีใครเทียบได้ ฟันไปทางจิ้งจอกขาวตัวน้อยจากทิศทางที่ต่างกัน

ท่าทางของจิ้งจอกขาวตัวน้อยเปลี่ยนไปเล็กน้อย โดยใช้สี่หางที่เหลือและสองมือเพื่อป้องกันดาบทั้งหกเล่ม

“คุณมีเคล็ดลับอะไรอีกไหม?” จิ้งจอกขาวตัวน้อยตะโกน

หนานกงจิงหยุนยิ้ม จู่ๆ แสงก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผาก พลังงานดาบพันฟุตระเบิดออกมา

ดาบเทพอีกเล่มหนึ่ง!

ยิ่งไปกว่านั้น ดาบเทพนี้ได้รับการบำรุงเลี้ยงด้วยจิตวิญญาณเทพ ซึ่งมีพลังมากกว่าดาบเทพที่หนานกงจิงหยุนเรียกมาก่อนหน้านี้

ดาบเทพเหมือนกับมังกร ฉีกแนวป้องกันของจิ้งจอกขาวตัวน้อย และไปถึงด้านหน้าของมันทันที

แม้ว่าหางและมือของจิ้งจอกขาวตัวน้อยจะถูกครอบครอง แต่ก็ไม่มีความตื่นตระหนกบนใบหน้าของมัน ผมยาวของมันยืนขึ้น แต่ละเกลียวเหมือนมังกร พันดาบเทพของหนานกงจิงหยุน

“โอ๊ย!”

ในขณะที่ดาบพันกัน ทันใดนั้น แสงเทพก็พ่นออกมาจากปลายดาบ แทงทะลุกระดูกไหปลาร้าของจิ้งจอกขาวตัวน้อย เลือดกำลังไหล

“จิ!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ