วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1778

“ให้ตายเถอะ ถึงแม้คุณจะต่อต้านฉัน ฉันจะมีประโยชน์อะไรให้คุณ”

ผู้อาวุโสลิงโกรธมากและเตะประตูเป็นชิ้นๆ

เมื่อผู้อาวุโสแกะเห็นสิ่งนี้ จึงแนะนำว่า “ผู้อาวุโสลิง จะไปยุ่งกับประตูทำไม? คุณเตะมันลง คุณจะต้องซ่อมมันเองในภายหลัง”

อันที่จริง พระราชวังแห่งนี้ไม่มียาม และห้องนี้เป็นสถานที่สำคัญสำหรับจัดเก็บสูตรยา ปล่อยให้ปีศาจตัวน้อยๆ เหล่านั้นเข้ามาไม่ได้ ถ้าฉันไม่ซ่อม แล้วใครจะทำล่ะ?

ให้ตายเถอะ ฉันขุดหลุมศพของตัวเองแล้ว

ผู้อาวุโสลิงโกรธมากจนแทบจะกระอักเลือด รีบออกไปหายใจ

ขณะที่เขาจากไป ผู้อาวุโสแกะกล่าวว่า “ศิษย์น้องเยี่ย ฉันอยู่ในเผ่าปีศาจมานานแล้ว และฉันไม่เคยเห็นผู้อาวุโสลิงแบบนี้มาก่อน”

“คุณน่าทึ่งจริงๆ”

“เมื่อลองคิดดูตอนนี้ ผู้นำเป็นผู้ที่มองการณ์ไกลมากจริงๆ”

ผู้อาวุโสแกะกล่าวต่อว่า “ผู้นำอนุญาตให้คุณติดตามผู้อาวุโสลิงในการเล่นแร่แปรธาตุก่อน เธอต้องรู้พรสวรรค์ในการเล่นแร่แปรธาตุของคุณจากภายในสู่ภายนอก และคาดการณ์ว่าคุณจะได้รับประโยชน์อย่างมากจากผู้อาวุโสลิง”

“ฉันต้องบอกว่า ผู้นำดีต่อคุณจริงๆ!”

เยี่ยชิวยิ้มและพูดว่า “จิ้งจอกขาวตัวน้อยดีกับฉัน ฉันต้องขอบคุณเธอในภายหลัง”

“ไม่ต้องรีบขอบคุณผู้นำ คุณควรดูยาวิญญาณระดับสวรรค์ก่อน” ผู้อาวุโสแกะกล่าวว่า “ฉันสงสัยว่าผู้อาวุโสลิงให้ยาวิญญาณชนิดใดแก่คุณ?”

เยี่ยชิวมองไปที่กล่องไม้ รู้สึกอยากรู้อยากเห็น และตื่นเต้นอยู่ข้างใน

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นยาวิญญาณระดับสวรรค์

“ผู้อาวุโสแกะ ว่ากันว่ายาวิญญาณที่ทรงพลังสามารถปลุกภูมิปัญญาทางวิญญาณได้ ถ้าฉันเปิดกล่องไม้อย่างบุ่มบ่าม ยาวิญญาณจะบินหนีไปหรือไม่?” เยี่ยชิวถาม

ผู้อาวุโสแกะตอบว่า “ศิษย์น้องเยี่ย คุณคิดมากไป ฉันไม่เคยเห็นยาที่สามารถปลุกภูมิปัญญาทางวิญญาณได้ อย่างน้อยก็ต้องเป็นยาระดับนักบุญ สำหรับยาระดับสวรรค์ นอกเหนือจากผลกระทบที่รุนแรงแล้ว ก็ไม่ต่างจากยาเม็ดทั่วไปมากนัก”

“เข้าใจแล้ว” เยี่ยชิวไม่ลังเลอีกต่อไปและเปิดกล่องไม้โดยตรง

ชั่วขณะต่อมา กลิ่นอันแรงกล้าของยาก็กระทบเขา กระจายไปทั่วห้อง

ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็รู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมา

จากนั้น เขาตรวจดูและพบเม็ดยาสีเข้มอยู่ภายในกล่อง โดยมีรอยเม็ดหกเม็ดบนพื้นผิว หยาบและไม่สม่ำเสมอ ถ้าไม่ใช่เพราะกลิ่นแรง เขาคงคิดว่ามันเป็นยาไร้ค่า

ยาหยวนชี่!

เยี่ยชิวจำมันได้อย่างรวดเร็ว

“ผู้อาวุโสลิงตระหนี่จริงๆ ให้ยาหยวนชี่ระดับสวรรค์เกรดต่ำแก่คุณ”

ผู้อาวุโสแกะกล่าว “แม้ว่าจะเป็นเพียงยาระดับสวรรค์เกรดต่ำ แต่ผลของมันยังดีอยู่”

“ศิษย์น้องเยี่ย ถ้าคุณใช้ยาหยวนชี่ตอนนี้ คุณสามารถบุกทะลวงไปสู่ขั้นหยวนอิงได้ในครั้งเดียว”

เยี่ยชิวปิดกล่อง โยนยาหยวนชี่ลงในกระเป๋าของเขา

“ศิษย์น้องเยี่ย คุณหมายความว่าอย่างไร? ไม่ได้วางแผนที่จะทานยาหยวนชี่?” ผู้อาวุโสแกะรู้สึกประหลาดใจ

เยี่ยชิวยิ้ม “ขณะนี้ฉันอยู่ขั้นต้งเทียน ตราบเท่าที่จังหวะเหมาะสม ฉันสามารถบุกทะลวงไปสู่ขั้นหยวนอิงได้”

“คงจะเสียเปล่าหากรับประทานยาสวรรค์นี้ในเวลานี้”

“ฉันจะเก็บไว้เพื่อใช้ในภายหลัง!”

ผู้อาวุโสแกะพยักหน้า “ไม่เป็นไร ไม่ว่าในกรณีใด ยาหยวนชี่นี้สามารถเพิ่มประสิทธิภาพการฝึกฝนได้ ใครก็ตามที่อยู่ต่ำกว่าขั้นทงเสิน จะได้รับประโยชน์จากการใช้ยานี้”

“ศิษย์น้องเยี่ย ไปดูผู้อาวุโสลิงกันเถอะ!”

จากนั้นทั้งสองก็ออกจากห้องไป

ทันทีที่พวกเขาออกมา พวกเขาเห็นผู้อาวุโสลิงดื่มหนักอยู่ในลานบ้าน โดยไม่มีร่องรอยบาดแผลบนหน้าผากของเขาจากการชนประตู

“ผู้อาวุโสลิง อย่าดื่มคนเดียว ให้ฉันดื่มหน่อยสิ” ผู้อาวุโสแกะพูดว่า “มาฉลองให้ศิษย์น้องเยี่ยกันเถอะ“

ฉลองบ้าอะไร