วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1794

ที่พักอาศัยของผู้อาวุโสวัวก็เป็นวังเช่นกัน แต่มีขนาดเล็กกว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับวังของผู้อาวุโสลิง และเต็มไปด้วยปีศาจวัวจำนวนมาก

พวกเขาทั้งหมดสูงตระหง่าน สูงถึงหลายฟุต

เมื่อปีศาจวัวเห็นเยี่ยชิวยืนอยู่ข้างหลังผู้อาวุโสวัว พวกมันก็ยืนอยู่ไม่ไกล ชี้และกระซิบกันเอง เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“หุบปากไปเลยทุกคน!”

เสียงที่รุนแรงของผู้อาวุโสวัวทำให้ปีศาจวัวปิดปากด้วยความกลัว จากนั้นเขาก็พูดว่า “ให้ฉันแนะนำคุณ นี่คือเยี่ยฉังเซิงจากเผ่ามนุษย์”

จากคำพูดของเขา ปีศาจวัวแสดงความเกลียดชัง บางคนถึงกับหักข้อนิ้ว ไม่สามารถต้านทานแรงกระตุ้นที่จะโจมตีได้

ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาได้รับการสอนตั้งแต่อายุยังน้อยว่า เผ่าปีศาจและเผ่ามนุษย์เป็นศัตรูกัน

“พวกคุณคิดว่ากำลังทำอะไรอยู่?”

ผู้อาวุโสวัวจ้องมองปีศาจวัวสองสามตัวที่กำลังจะลงมือ พูดว่า “เยี่ยฉังเซิงเป็นศิษย์น้องของฉัน และเป็นเพื่อนของผู้นำ”

ทันใดนั้น ความกลัวก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของปีศาจวัว

ผู้นำเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในเผ่าปีศาจ และพวกเขาไม่กล้ายั่วยุเพื่อนของผู้นำ

“พวกคุณทุกคนจำได้ แสดงความเคารพต่อศิษย์น้องเยี่ยทุกครั้งที่คุณเจอเขาในอนาคต ใครก็ตามที่กล้าสร้างปัญหาให้ศิษย์น้องเยี่ย ฉันจะจัดการกับพวกเขาเป็นการส่วนตัว”

จากนั้นผู้อาวุโสลิงก็ยิ้มแล้วพูดกับเยี่ยชิวว่า “ศิษย์น้องเยี่ย ได้โปรดอย่ารังเกียจ”

“ผู้เยาว์เหล่านี้จำนวนมากเสียชีวิตด้วยน้ำมือของเผ่ามนุษย์ ดังนั้นพวกเขาจึงมีความขุ่นเคืองต่อมนุษย์อยู่บ้าง”

“แต่คุณเป็นศิษย์น้องของฉัน ดังนั้นพวกเขาจะไม่กล้าทำอะไรโดยประมาท”

เยี่ยชิวยิ้มและพูดว่า “ผู้อาวุโสวัว ฉันเข้าใจ”

“ยังไงก็ตาม ศิษย์น้องเยี่ย คุณคิดอย่างไรกับคนไม่กี่คนเหล่านั้น?” ผู้อาวุโสวัวชี้ด้วยมือ

เยี่ยชิวเงยหน้าขึ้นมอง เห็นปีศาจวัวสองสามตัว สูงประมาณสองเมตร ปรากฏตัวค่อนข้างเล็กท่ามกลางกลุ่มปีศาจวัวที่สูงตระหง่าน

ผู้อาวุโสวัวกล่าวว่า “ศิษย์น้องเยี่ย ไม่กี่คนเหล่านั้นเพิ่งเข้าสู่วัยผู้ใหญ่และยังไม่มีประสบการณ์ หากคุณต้องการ ฉันสามารถให้พวกเขารับใช้คุณได้”

เยี่ยชิวกลัวมากจนขาของเขาอ่อนแรง ใครสามารถจัดการกับสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่เช่นนี้ได้อย่างไร?

“ผู้อาวุโสวัว คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนั้น ฉัน……”

“ศิษย์น้องเยี่ย คุณคิดว่ามันน้อยเกินไปหรือเปล่า? ฉันหาให้คุณได้ยี่สิบคน”

เยี่ยชิวรู้สึกปวดหัวขึ้นมา

ถ้ามีคนล้นหลามอยู่แล้ว ยี่สิบจะไม่บดขยี้เขาหรือ?

เยี่ยชิวรีบพูดว่า “ผู้อาวุโสวัว ฉันมาที่นี่เพื่อเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้จากคุณ ฉันไม่มีเวลาหรือพลังงานสำหรับสิ่งเหล่านั้น”

ผู้อาวุโสวัวคิดว่าเยี่ยชิวแค่สุภาพและยิ้มกว้าง “ศิษย์น้องเยี่ย เมื่อคุณอยู่ที่นี่กับฉัน มันเหมือนกับอยู่ที่บ้านของคุณเอง อย่าอดกลั้น”

“ช่วงนี้คุณคงเหนื่อยกับการเรียนศิลปะการเล่นแร่แปรธาตุ”

“วันนี้อย่าทำอะไรเลย ฉันจะหาปีศาจตัวน้อยมาติดตามคุณและปล่อยให้คุณผ่อนคลายอย่างเหมาะสม”

เยี่ยชิวคิดว่าเป็นการดีกว่าถ้าปฏิเสธการผ่อนคลายแบบนี้

เยี่ยชิวกล่าวว่า “ผู้อาวุโสวัว ไม่จำเป็นเลย”

“ทำไมจะไม่ล่ะ?” ผู้อาวุโสวัวงงงวยแล้วเบิกตากว้าง “ศิษย์น้องเยี่ย คุณชอบผู้ชายหรือเปล่า?”

ห่า!

เยี่ยชิวกล่าวว่า “ผู้อาวุโสวัว คุณรู้เกี่ยวกับเรื่องระหว่างฉันกับผู้นำของคุณไหม?”

ผู้อาวุโสวัวส่ายหัวอย่างแรง

เยี่ยชิวกล่าวว่า “ฉันไม่สามารถสนิทสนมกับปีศาจสาวมากเกินไป ไม่เช่นนั้น จิ้งจอกขาวตัวน้อยจะโกรธถ้าเธอรู้”

“ถ้าคุณจัดเตรียมปีศาจตัวน้อยให้ฉัน และจิ้งจอกขาวตัวน้อยรู้ เธอจะฆ่าคุณ”

ในที่สุดผู้อาวุโสวัวก็เข้าใจ ดวงตาของเขาเบิกกว้างมากขึ้นในขณะที่เขาชี้ไปที่เยี่ยชิว “คุณกับผู้นำ...…ให้ตายเถอะ ศิษย์น้องเยี่ย คุณยอดเยี่ยมมาก!”

เย้..….สุดยอด...…

เยี่ยชิวกระตุกปาก คิดกับตัวเองว่า “ผู้ชายคนนี้กำลังด่าฉันแบบวงเวียนหรือเปล่า?”

ผู้อาวุโสวัวกล่าวว่า “ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้นำห่วงใยคุณมาก ปรากฏว่าคุณสองคนเป็นคู่รักกัน”