อู่ชิ่งหาวเสียชีวิต
ในขณะที่ร่างของเขาเปลี่ยนเป็นหมอกเลือด อมตะชางเหม่ยพุ่งไปข้างหน้าเหมือนสายฟ้าแลบ และพุ่งไปที่หมอก
เยี่ยชิวรีบดึงพลังชี่ฮุ่นตุ้นและเปลวไฟพิเศษออกไป พร้อมตะโกนว่า “ผู้เฒ่า คุณเต็มใจเสี่ยงชีวิตเพื่อสมบัติจริงๆ เหรอ”
“เจ้าหนู คุณเข้าใจฉันผิดแล้ว! ฉันจะทุบมันด้วยอิฐ แต่ฉันไม่คิดว่าคุณจะลงมือเร็วกว่าฉัน” อมตะชางเหม่ยตอบ แม้ว่าดวงตาของเขาจะมองหมอกเลือดอย่างกระตือรือร้นก็ตาม
พรึบ!
อมตะชางเหม่ยเอื้อมมือขวาออกไปอย่างรวดเร็วและคว้าแหวนมิติไว้ ทันใดนั้นก็ยิ้มออกมา
“เจอแล้ว!”
เมื่อเห็นท่าทีร่าเริงของอมตะชางเหม่ย เยี่ยชิวก็รู้สึกโกรธขึ้นมาและพ่นเสียงเย็นชาออกมาอย่างหนัก
เยี่ยชิวเพิกเฉยต่ออมตะชางเหม่ย เริ่มไตร่ตรองถึงพลังชี่ฮุ่นตุ้น
พลังชี่ฮุ่นตุ้นไม่เพียงแต่สามารถนำมาใช้เพื่อปรับแต่งร่างกายและอาวุธเท่านั้น แต่ยังสามารถใช้เป็นอาวุธที่ไม่มีใครเทียบได้อีกด้วย แต่ละเส้นนั้นหนักมาก และมีพลังชี่ฮุ่นตุ้นทั้งหมดสามหมื่นสามพันเส้น
ไม่หรอก ถ้าจะให้แม่นยำ มันควรจะเป็นสามหมื่นสามพันหนึ่งเส้นของพลังชี่ฮุ่นตุ้น
เยี่ยชิวคิดกับตัวเองว่า ถ้าเขากลายเป็นนักบุญผู้ทรงพลังและปลดปล่อยพลังชี่ฮุ่นตุ้นมากมาย พลังนั้นจะน่ากลัวขนาดไหนกันนะ?
“สักวันหนึ่ง เมื่อฉันกลายเป็นผู้หลอมอาวุธระดับจักรพรรดิ ฉันจะต้องใช้พลังชี่ฮุ่นตุ้นนี้ เพื่อหลอมสิ่งประดิษฐ์เทพที่สามารถตัดผ่านสวรรค์และทำลายล้างโลก!”
ขณะที่เยี่ยชิวไตร่ตรองเรื่องนี้ เขาก็มองไปที่อมตะชางเหม่ยและถามว่า “ผู้เฒ่า มีของดีอะไรอยู่ในแหวนมิติของอู่ชิ่งหาวไหม?”
อมตะชางเหม่ยตอบว่า “มีเพียงสองอย่างเท่านั้น ยาเม็ดจิตวิญญาณสวรรค์ระดับกลางและม้วนคัมภีร์ลับ”
“ช่างน่าเวทนาจริงๆ และเขาเป็นถึงบุตรเทพของพื้นที่เทพฮุ่นตุ้น แต่มีเพียงสองอย่างในแหวนมิติ”
“น่าสงสาร!”
หลังจากที่อมตะชางเหม่ยพูดจบ เขาก็กำลังจะเก็บแหวนมิติของอู่ชิ่งหาว แต่ได้ยินเยี่ยชิวพูดว่า “ขอฉันดูแหวนมิติหน่อย”
“เจ้าหนู แหวนมิติเป็นของฉัน” อมตะชางเหม่ยเริ่มพูด แต่ทันทีที่เขาเห็นแววตาไม่เป็นมิตรในดวงตาของเยี่ยชิว กลัวว่าเยี่ยชิวอาจลงมือกับเขา เขาก็รีบหยิบยาเม็ดจิตวิญญาณสวรรค์ระดับกลางออกมา แล้วโยนให้เยี่ยชิว
“เจ้าหนู มีเพียงสองชิ้นในแหวนมิติของอู่ชิ่งหาว เราจะแบ่งกันเท่าๆ กัน ยาเม็ดจิตวิญญาณนี้เป็นของคุณ และฉันต้องการม้วนคัมภีร์”
เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจ
“ผู้เฒ่าคนนี้ให้ความสำคัญกับเงินมากกว่าชีวิต เมื่อสมบัติตกอยู่ในมือของเขา เขาจะไม่ยอมสละมันโดยไม่ต่อสู้”
“แต่ทำไมเขาถึงยอมสละยาเม็ดจิตวิญญาณสวรรค์ระดับกลางตอนนี้?”
หลังจากคิดสักครู่ เยี่ยชิวก็ตระหนักได้ว่า การกระทำของอมตะชางเหม่ยบ่งบอกว่า ม้วนคัมภีร์ลับนั้นสำคัญกว่ายาเม็ดวิญญาณสวรรค์ระดับกลาง
“ม้วนคัมภีร์ลับนั้นคืออะไร?” เยี่ยชิวถาม “ให้ฉันดูหน่อย”
อมตะชางเหม่ยจับม้วนคัมภีร์ลับแน่นขึ้นแล้วพูดว่า “พูดตามตรง ม้วนคัมภีร์ลับนี้ มีค่ายกลต่างๆ มากมาย”
“ในจำนวนนั้น มีค่ายกลสังหารระดับนักบุญหลายรูปแบบ”
“เจ้าหนู คุณรู้ว่าฉันชอบเรียนรู้วิธีการที่ไม่ธรรมดา ดังนั้นม้วนคัมภีร์ลับนี้จึงเป็นของฉัน อย่าพยายามแย่งมันไปจากฉัน”
เยี่ยชิวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
เป็นที่รู้กันดีว่า พื้นที่เทพไท่ชูก่อตั้งขึ้นจากค่ายกลต่างๆ และหลี่เจียน บุตรเทพพื้นที่เทพไท่ชู ไม่มีแม้แต่ม้วนคัมภีร์ลับแห่งค่ายกลในวงแหวนมิติของเขา โดยไม่คาดคิด แหวนมิติของอู่ชิ่งหาวกลับมีม้วนคัมภีร์ลับแห่งค่ายกลต่างๆ อยู่
“เจ้าหนู เรามาพักกันที่นี่เถอะ” อมตะชางเหม่ยกล่าว
เยี่ยชิวถาม “เหนื่อยแล้ว?”
“ไม่ ฉันแค่ต้องการดูคัมภีร์ลับนี้” อมตะชางเหม่ยตอบ “มีศัตรูมากมาย ฉันไม่สามารถพึ่งพาคุณให้ทำทุกอย่างได้เสมอไป ฉันต้องการช่วยคุณ”
“ฉันจะศึกษาค่ายกลต่างๆ”
“เพื่อที่ฉันจะสามารถช่วยคุณฆ่าศัตรูได้”
“อย่ากังวลนะเจ้าหนู ฉันจะไม่เสียเวลามากเกินไป แค่ประมาณสิบห้านาทีเท่านั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...