วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1975

“ฮึ่ม ถ้าคุณไม่อยากให้ ทำไมต้องไล่ฉันไปไกลๆ ด้วย”

“ฉันไม่ใช่ลูกบอล ที่จะถูกแตะให้ไปไกลๆ ได้?”

“ในฐานะอดีตจักรพรรดิของราชวงศ์ต้าโจว อารมณ์ของคุณช่างต่ำช้านัก? วิสัยทัศน์ก็คับแคบเกินไป”

อมตะชางเหม่ยทำปากยื่นและพูดว่า “ฉันมีความสามารถและหล่อเหลา ถ้าคุณไม่รับฉันเป็นลูกเขย คุณและราชวงศ์ต้าโจวก็คงจะเสียเปรียบ”

ฮึ่ม

ด้วยรูปลักษณ์ของคุณ กล้าเรียกตัวเองว่ามีความสามารถได้อย่างไร? อ้างว่าตัวเองหล่อเหลาได้อย่างไร?

อมตะชางเหม่ยกล่าวอย่างจริงจัง “ผู้อาวุโส พูดตามตรง ฉันมีความสามารถพิเศษ ถ้าคุณรับฉันเป็นลูกเขยของราชวงศ์ต้าโจว ราชวงศ์ต้าโจวจะต้องเจริญรุ่งเรืองอย่างแน่นอน”

“โอ้?” โจวอู่หวังถามด้วยความอยากรู้ “คุณมีความสามารถพิเศษอะไร?”

“ฉันสามารถปลูกเมล็ดพันธุ์ได้ และฉันก็เก่งมากด้วย” อมตะชางเหม่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คุณให้เจ้าหญิงแก่ฉัน ฉันจะคืนหลานให้คุณสามร้อยคน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของโจวอู่หวังก็เปลี่ยนเป็นสีหน้ามืดมน

หากไม่ใช่เพราะปัญหาการฝึกฝนของเขา เขาคงทุบตีอมตะชางเหม่ยจนแหลกเหลวอย่างแน่นอน

ไม่เคยเห็นใครไร้ยางอายเช่นนี้มาก่อน!

โจวอู่หวังสูดหายใจเฉันลึกๆ แล้วพูดว่า “อย่าพูดเรื่องนี้อีกเลย”

ถ้าเราไม่พูดเรื่องนี้ ใครสนใจเรื่องแต่งงานกับเจ้าหญิงกันล่ะ?

อมตะชางเหม่ยเหลือบมองเยี่ยชิวซึ่งยังคงกลั่นยาอยู่ โดยไม่รู้เลยว่าอมตะชางเหม่ยได้ขายเขาไปแล้ว

“เจ้าหนูเกลียดเวลาที่คนอื่นตัดสินใจแทนเขา ถ้าเขารู้ว่าฉันจัดการเรื่องหมั้นหมายให้เขา เขาจะต้องทุบตีฉันแน่ๆ”

“ดังนั้นนี่จึงเป็นสิ่งที่เขายังไม่รู้”

อมตะชางเหม่ยคิดสักครู่แล้วพูดกับโจวอู่หวัง “ผู้อาวุโส ขอให้เราเก็บเรื่องแลกเปลี่ยนใบทะเบียนสมรสเป็นความลับจากเจ้าหนูไว้ก่อน”

“เขายังไม่อยากแต่งงาน และฉันก็กังวลว่าถ้าเขารู้ เขาจะไม่อยากไปที่จงโจว”

“เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะบอกเขาหลังจากที่เราไปถึงต้าโจว”

“ตกลง” โจวอู่หวังตกลงอย่างเต็มใจ

“ผู้อาวุโส เอวของคุณเจ็บไหม? ให้ฉันนวดให้คุณ” หลังจากพูดจบ อมตะชางเหม่ยก็เริ่มกดเอวของโจวอู่หวัง

“เอวของฉันไม่เจ็บ ไม่จำเป็นต้องนวด.…..” โจวอู่หวังตะโกนด้วยความโกรธขึ้นมาทันใด “คุณทำอะไรอยู่? คุณลวนลามฉันทำไม?”

“ฉันจะนวดให้คุณ! อะไร คุณไม่ชอบเหรอ? ถ้าคุณไม่ชอบก็ลืมมันไปได้เลย” อมตะชางเหม่ยดึงมือกลับและยืนข้างๆ พลางด่าทอในใจ “ชายชราคนนี้เคยเป็นจักรพรรดิของต้าโจว แต่เขากลับไม่มีสมบัติสักชิ้นติดตัวเลย? แม้แต่แหวนมิติก็ไม่มีให้ค้นหา ช่างเป็นคนน่าสงสารจริงๆ”

“นวดเหรอ……”

“ไม่ได้อยากนวดซะหน่อย”

บูม

ในขณะนั้น เสียงดังก้องจากท้องฟ้าราวกับฟ้าร้องที่ซัดลงมา

หลังจากนั้นไม่นาน กลิ่นหอมอันเข้มข้นก็ฟุ้งกระจายไปในอากาศ เพียงแค่สูดหายใจเข้าเบาๆ ก็ทำให้รู้สึกสดชื่น

“มันได้ผล!” อมตะชางเหม่ยอุทานด้วยความประหลาดใจ “ฉันไม่คาดคิดว่าเจ้าหนูจะทำสำเร็จจริงๆ!”

โจวอู่หวังก็ประหลาดใจไม่แพ้กันและกล่าวว่า “ดูจากอายุของเยี่ยชิวแล้ว เขาน่าจะอายุต่ำกว่าร้อยปีไม่ใช่เหรอ? การเลื่อนขั้นเป็นปรมจารย์ยาระดับสวรรค์ในวัยที่ยังน้อยเช่นนี้ พรสวรรค์ของเขาช่างน่ากลัวจริงๆ!”

“ต่ำกว่าร้อยปีเหรอ?” อมตะชางเหม่ยหัวเราะและกล่าวว่า “เจ้าหนูคนนั้นอายุแค่ต้นยี่สิบเท่านั้น”

“อะไรนะ?” โจวอู่หวังตกตะลึง

อมตะชางเหม่ยเสริม “และเขาก้าวจากที่ไม่เคยกลั่นยาเลยไปสู่ระดับนี้ในเวลาไม่ถึงปี”

โจวอู่หวังถามว่า “คุณกำลังบอกว่า เยี่ยชิวใช้เวลาเพียงปีเดียวในการเป็นปรมจารย์ยาระดับสวรรค์?”

อมตะชางเหม่ยพยักหน้า “แน่นอน!”

“อัจฉริยะ! อัจฉริยะ!” โจวอู่หวังตื่นเต้นมากจนหน้าแดงก่ำราวกับว่าเขาเสพยาและกล่าวว่า “ด้วยพรสวรรค์ ลูกเขยต้าโจวของเราจะสามารถขยายสายเลือดออกไปได้อย่างหลายปีแน่นอน”

ตื่นเต้นมากเหรอ?

ให้ฉันทำให้ใจเย็นลงหน่อยไหม

อมตะชางเหม่ยพูดว่า “ผู้อาวุโส มีบางอย่างที่ฉันไม่แน่ใจว่าควรพูดถึงหรือไม่?”