วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1981

ทันทีที่ผู้อาวุโสตระกูลเฉินพูดจบ ทั้งสถานที่ก็เงียบลงชั่วครู่ จากนั้นผู้เชี่ยวชาญนักบุญที่อยู่ที่นั่นก็แสดงความไม่เชื่อทีละคน

“เป็นไปไม่ได้! เยี่ยฉังเซิงยังอยู่กับเผ่าปีศาจเมื่อไม่นานนี้ เมื่อไหร่กันที่เขาหลุดเข้าไปในสุสานมังกร?”

“แม้ว่าเยี่ยฉังเซิงจะสามารถแทรกซึมเข้าไปในสุสานมังกรได้ แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขาคงไม่สามารถฆ่าเฉินเทียนมิ่งได้”

“เรื่องนี้ดูน่าสงสัย”

“ผู้อาวุโส คุณคงเข้าใจผิดใช่ไหม?” ทันทีที่หลี่ชางชิงพูดจบ ผู้อาวุโสตระกูลเฉินก็จ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา จนเขาขนลุก

“คุณกำลังบอกว่า คนแก่คนนี้กำลังสูญเสียการมองเห็นใช่หรือไม่?” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าวอย่างเย็นชา

หลี่ชางชิงเหงื่อแตกพลั่กและรีบพูดว่า “ผู้อาวุโส โปรดอย่าเข้าใจผิด ฉันแค่รู้สึกว่า ด้วยความแข็งแกร่งของเยี่ยฉังเซิง เขาไม่สามารถฆ่าเฉินเทียนมิ่งได้”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินตอบว่า “ฉันได้ทิ้งร่องรอยของสัมผัสเทพไว้ในจิตวิญญาณดั้งเดิมของเทียนมิ่ง ฉันได้เห็นเยี่ยฉังเซิงฆ่าเทียนมิ่งด้วยตัวเอง”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินไม่ได้บอกหลี่ชางชิงว่า เยี่ยฉังเซิงมีไฟพิเศษระดับจักรพรรดิ เขาต้องการจับเยี่ยฉังเซิง เพื่อให้ได้ไฟพิเศษระดับจักรพรรดิ จากนั้นก็ฉีกเยี่ยฉังเซิงออกเป็นชิ้นๆ เพื่อล้างแค้นให้เฉินเทียนมิ่ง

เมื่อได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสตระกูลเฉิน ผู้เชี่ยวชาญนักบุญที่อยู่ที่นั่นก็รู้สึกสับสน

หากผู้อาวุโสตระกูลเฉินได้ทิ้งร่องรอยของสัมผัสเทพไว้ในจิตวิญญาณดั้งเดิมของเฉินเทียนมิ่ง แล้วเหตุใดเฉินเทียนมิ่งจึงยังคงถูกเยี่ยฉังเซิงฆ่าอยู่?

นี่มันไม่สมเหตุสมผล!

จู่ๆ หลี่ชางชิงก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้และพูดว่า “เป็นไปได้ไหม ที่เยี่ยฉังเซิงได้รับมรดกจากจักรพรรดิมังกร?”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าวว่า “ฉันไม่รู้ว่าเยี่ยฉังเซิงได้รับมรดกจากจักรพรรดิมังกรหรือไม่ สิ่งที่ฉันรู้ก็คือ เด็กคนนี้ช่างน่ารังเกียจและเจ้าเล่ห์ เขาใช้ประโยชน์จากการบาดเจ็บของเทียนมิ่งและเปิดฉากโจมตีแบบกะทันหัน ทำให้เทียนมิ่งเสียชีวิต”

“ฉันรู้ว่ากลุ่มของคุณทั้งหมดกำลังตามล่าเยี่ยฉังเซิง แต่ฉันตัดสินใจแล้วเกี่ยวกับชีวิตของเยี่ยฉังเซิง”

“ถ้าใครกล้าเข้ามาแทรกแซง อย่าโทษฉันที่หยาบคาย”

ทันใดนั้น ทุกคนก็เริ่มคิดคำถามหนึ่งขึ้นมา

ถ้าเฉินเทียนมิ่งถูกเยี่ยฉังเซิงฆ่า แล้วใครล่ะที่ฆ่าบุตรเทพคนอื่นๆ จากกลุ่มอื่นๆ ?

อาจเป็นฝีมือของเยี่ยฉังเซิงด้วย?

หากเยี่ยฉังเซิงทำอย่างนั้นจริงๆ ก็พูดได้ว่า เขาเป็นคนกล้าหาญอย่างเหลือเชื่อ กล้าที่จะท้าทายกลุ่มหลักทั้งหกของตงฮวงด้วยตัวเขาเอง นั่นเป็นการประเมินตัวเองสูงเกินไปอย่างแท้จริง

หากเยี่ยฉังเซิงทำจริง เขาจัดการฆ่าบุตรเทพมากมายได้อย่างไร?

“ผู้อาวุโสตระกูลเฉิน คุณสัญญาอะไรกับฉันได้ไหม?” เซียวฉงโหลวกล่าว “คุณสามารถฆ่าเยี่ยฉังเซิงได้ และฉันจะไม่หยุดคุณ แต่เมื่อคุณจับเยี่ยฉังเซิงได้ โปรดถามเขาว่าใครฆ่าลูกชายของฉัน”

“ตกลง” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินตกลงทันที

“ขอบคุณ” เซียวฉงโหลวกล่าว

ทันใดนั้น ทั้งเซียวฉงโหลวและผู้อาวุโสตระกูลเฉินดูเหมือนจะรู้สึกบางอย่าง มองขึ้นไปในอากาศ ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“ใคร?”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินตะโกน ปลายนิ้วของเขาปลดปล่อยพลังดาบที่โจมตีเข้าไปในอากาศ

บูม!

พลังดาบสร้างรอยร้าวขนาดใหญ่ในอากาศ และร่างที่คลุมเครือก็หลุดเข้าไปในช่องว่าง

“พยายามหลบหนี?”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินปลดปล่อยพลังดาบอีกครั้ง ทำลายรอยร้าวนั้น จากนั้นแขนของเขาก็ยืดออกอย่างกะทันหัน เอื้อมไปที่ด้านหลังของร่างที่คลุมเครือนั้น

“ปัง!”

ร่างที่คลุมเครือหันกลับมา ต่อยมือของผู้อาวุโสตระกูลเฉินอย่างแรง

“คุณกำลังประเมินตัวเองสูงเกินไป!” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินรับการโจมตีด้วยฝ่ามือของเขา

บูม!

หมัดและฝ่ามือปะทะกัน และร่างที่คลุมเครือกลับไม่ถูกผลักกลับอย่างน่าประหลาดใจ

“หืม?”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะอย่างเย็นชา โดยกางนิ้วทั้งห้าออกกว้าง

ในทันใดนั้น พลังดาบอันสูงตระหง่านห้าพลังก็ปะทุออกมาจากปลายนิ้วของเขา ก่อตัวเป็นชุดดาบที่กักขังร่างที่มองไม่เห็นไว้ภายใน

ร่างที่มองไม่เห็นนั้น ออกหมัดอย่างสิ้นหวัง โจมตีชุดดาบ

อย่างไรก็ตาม มันไร้ผล

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินเป็นนักบุญขั้นราชาและนักดาบที่มีพลังอำนาจมหาศาล