วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1984

ก่อนที่เยี่ยชิวจะเดินออกมาจากสุสานมังกร เขาได้กินยาแปลงโฉมไปหนึ่งเม็ด จนกลายเป็นหลงผู้ซ่า

จากนั้นเขาก็หาชุดของสำนักหยินหยางมาใส่

ถึงแม้เขาจะรู้ว่าการที่จะหลบหนีจากพิกัดสายตาของเหล่านักปราชญ์เป็นเรื่องที่ยาก แต่ถ้ามันเป็นไปได้ล่ะ?

หลังจากเตรียมพร้อมทุกอย่างแล้ว

เยี่ยชิวสูดหายใจเข้าลึกๆ และเดินออกจากสุสานมังกร

เขาเพิ่งจะเดินออกมา ทันใดนั้นความเย็นยะเยือกก็แผ่ซ่านมา

วินาทีนี้ เยี่ยชิวรู้สึกว่าเหมือนโดนมีดแหลมคมกรีดที่กระดูก ผิวหนังฉีกออก เจ็บปวดทรมานอย่างมาก

“โอ๊ย ลูกศิษย์ของสำนักหยินหยาง!”

เฉินเสวียนของพื้นที่เทพไท่ชูตกตะลึง จากนั้นถามผู้อาวุโสสามของสำนักหยินหยางว่า“ฉีเทียนจากสำนักหยินหยางเข้าไปคนเดียวไม่ใช่เหรอ เจ้าหนูคนนี้เข้าไปตั้งแต่เมื่อไหร่?”

ผู้อาวุโสสามสีหน้าลังเลใจ ถามว่า“เจ้าหนู นายเป็นใคร?”

เยี่ยชิวโค้งเอวทำความเคารพผู้อาวุโสสาม พูดว่า“หลงผู้ซ่า น้อมเคารพผู้อาวุโสสาม”

ผู้อาวุสามโสชะงัก

หลงผู้ซ่า?

เทียนจุนรับลูกศิษย์ใหม่เหรอ?

เขาเข้าไปตั้งแต่เมื่อไหร่?

หรือเทียนจุนใช้วิชาลับส่งเขาเข้าไป?

เวลานี้ผู้อาวุโสตระกูลเฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เยี่ยชิว นายคิดว่าตัวเองแอบอ้างเป็นลูกศิษย์ของสำนักหยินหยางแล้วจะหนีไปจากที่นี่ได้เหรอ?”

“เลิกฝันได้แล้ว”

“วันนี้นายหนีไม่รอดหรอก”

เยี่ยชิวเงยหน้าขึ้นมา ภายในใจรู้สึกหนักอึ้ง

ผู้อาวุโสตระกูลเฉิน!

“แม่งเอ๊ย ตาแก่นี่มาเร็วมาก”เยี่ยชิวแอบด่าในใจ เขารีบกวาดสายตามอง นอกเหนือจากผู้อาวุโสตระกูลเฉินกับนักปราชญ์ยอดฝีมือ ยังมีอีกสองคน

หนึ่งคนในนั้นเยี่ยชิวรู้จัก เขาคือท่านอาจารย์ของหลี่เจียน ตอนที่หลี่เจียนใช้ทักษะเทพในสุสานมังกร เยี่ยชิวเคยเห็นใบหน้าแก่ๆของหลี่ชางชิง

ส่วนอีกคนหนึ่งเยี่ยชิวไม่เคยเห็น

คนผู้นั้นสวมชุดสีม่วง บนศีรษะมีมงกุฎทอง มองดูแล้วน่าจะฐานะสูงส่ง

คนผู้นี้เป็นใคร?

ดูอย่างนี้แล้วไม่น้อยหน้าไปกว่าผู้อาวุโสเฉินหรอก

ขณะที่เยี่ยชิวกำลังคิด คนนั้นก็พูดขึ้น

“เยี่ยฉังเซิง ฉันเซียวฉงโหลวเป็นเจ้าสำนักของสำนักปู่เทียน บอกฉันมา ใครเป็นคนฆ่าเซียวยี่เฉิน?”

อะไรกัน ไอ้คนนี้เป็นเจ้าสำนักปู่เทียนเหรอ?

แย่แล้ว

เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เยี่ยชิวขี้เกียจสวมรอยเป็นหลงผู้ซ่าแล้ว เขาเลยแปลงโฉมเปิดเผยหน้าจริง

ตอนที่ผู้อาวุโสตระกูลเฉินเห็นใบหน้าจริงของเยี่ยชิวจนตอนนี้ดวงตาแดงก่ำแล้ว

“เยี่ยฉังเซิง นายฆ่าหลานชายฉัน นายต้องตาย”

ผู้อาวุโสยกดาบขึ้น ฟาดฟันไปทางเยี่ยชิว

“เพี๊ยะ!”

เซียวฉงโหลวปัดพลังแห่งดาบของผู้อาวุโสตระกูลเฉิน และพูดว่า“อาจารย์ รอสักพักหนึ่งก่อน”

“เยี่ยฉังเซิงบอกฉันมา ใครเป็นคนฆ่าลูกชายของฉัน?”

เยี่ยชิวมองเซียวฉงหลงแล้วยิ้มเล็กน้อย พูดว่า“อยากรู้เหรอ? ช่วยผมฆ่าเขาสิ”

เยี่ยชิวชี้ไปทางผู้อาวุโสตระกูลเฉิน และพูดกับเซียวฉงโหลวว่า“แค่คุณฆ่าเขา ผมก็จะบอกคุณว่าเซียวยี่เฉินตายยังไง”

เซียวฉงโหลวหัวเราะอย่างเยือกเย็น“อยากจะยืมมือฉันไปฆ่าคน นายกล้ามาก”