ทันใดนั้น เสียงอันแผ่วเบาก็ดังขึ้นในหูของผู้อาวุโสตระกูลเฉิน
“หยุด!”
เสียงนี้เบามาก มีเพียงผู้อาวุโสตระกูลเฉินเท่านั้นที่ได้ยิน แต่กลับเต็มไปด้วยพลังเวทย์มนตร์ที่ทำให้มือที่ยื่นออกมาของผู้อาวุโสตระกูลเฉินช้าลงโดยไม่ได้ตั้งใจ
อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสตระกูลเฉินไม่สนใจ
ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ไม่มีสิ่งใดหยุดยั้งความตั้งใจของเขาที่จะฆ่าเยี่ยชิวได้
เยี่ยชิวไม่เพียงแต่ฆ่าหลานชายเพียงคนเดียวของเขาเท่านั้น แต่ยังหลบหนีจากเขามาแล้วครั้งแล้วครั้งเล่า
เมื่อไม่นานนี้ เยี่ยชิวยังใช้สวรรค์ลงโทษเพื่อดักจับเขาและซุ่มโจมตีด้วยไฟพิเศษ ทำให้ผู้อาวุโสตระกูลเฉินต้องผ่าร่างของตัวเองออกเป็นสองส่วน เพื่อพยายามเอาชีวิตรอดอย่างสิ้นหวังและน่าอับอาย
ส่วนพ่อบ้านชราก็ถูกเยี่ยชิวเผาจนตาย...…
ไม่สำคัญ!
เขาเป็นเพียงคนรับใช้
โดยสรุป ผู้อาวุโสตระกูลเฉินเกลียดเยี่ยชิวถึงแก่นแท้
“ฆ่าเยี่ยฉังเซิง แล้วไฟพิเศษระดับจักรพรรดิก็จะเป็นของฉัน มรดกของจักรพรรดิมังกรก็จะเป็นของฉัน และสิ่งประดิษฐ์เทพก็จะเป็นของฉันเช่นกัน”
ด้วยความคิดนี้ เจตนาสังหารภายในผู้อาวุโสตระกูลเฉินก็พุ่งพล่านอย่างรุนแรง และพลังในฝ่ามือของเขาก็เหมือนกับภูเขาที่พังทลายหรือสึนามิ พุ่งลงมาที่ศีรษะของเยี่ยชิว
“เยี่ยฉังเซิง ตายซะ!”
ในขณะนั้น เยี่ยชิวรู้สึกราวกับว่าวิญญาณดั้งเดิมของเขาจะแตกสลายด้วยความเจ็บปวดที่ไม่อาจทนได้ และรอยร้าวนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของร่างกาย
“บ้าเอ๊ย ฉันจะลุยเต็มที่!”
แม้ว่าเยี่ยชิวจะไม่สามารถขยับร่างกายได้ทั้งหมด แต่เขาก็ยังสามารถเรียกไฟพิเศษระดับจักรพรรดิ ดาบเซวียนหยวน และหม้อเฉียนคุนออกมาได้...…
หากเลวร้ายที่สุด ก็จะตายไปด้วยกัน
ท้ายที่สุดแล้ว ด้วยร่างกายของเขา แม้ว่าเขาจะตาย เขาก็ยังฟื้นคืนชีพได้
ในขณะที่เยี่ยชิวกำลังเตรียมปลดปล่อยไพ่ที่ซ่อนอยู่ทั้งหมด เขาก็สังเกตเห็นทันทีว่า แรงกดดันอันท่วมท้นได้หายไปแล้ว
ไม่เพียงเท่านั้น เขายังสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระอีกด้วย
“เกิดอะไรขึ้น?”
เยี่ยชิวรู้สึกสับสนเล็กน้อยและเงยหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็ว เพียงเพื่อจะเห็นว่ามือของผู้อาวุโสตระกูลเฉินแขวนอยู่กลางอากาศอย่างแปลกประหลาด
“เขาไม่ได้พยายามฆ่าฉันเหรอ ทำไมเขาถึงหยุด?”
ในขณะนั้น เยี่ยชิวเห็นผู้อาวุโสตระกูลเฉินกดแขนของเขาลงอย่างแรง แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฝ่ามือของเขาไม่สามารถลงมาได้
ฉากนั้นช่างแปลกประหลาด
ราวกับว่ามีสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็น ปิดกั้นมือของผู้อาวุโสตระกูลเฉิน ป้องกันไม่ให้มันตกลงมา
ยิ่งกว่านั้น พลังที่ผู้อาวุโสตระกูลเฉินปลดปล่อยออกมาจากฝ่ามือของเขาถูกผลักออกไปอย่างสมบูรณ์ ทำให้เยี่ยชิวไม่รู้สึกถึงแรงกดดันใดๆ เลย
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“เป็นไปได้ไหมว่า โลงศพทองคำกำลังช่วยฉันอยู่?”
เยี่ยชิวรู้สึกประหลาดใจ เขารีบตรวจสอบและพบว่าโลงศพทองคำซ่อนอยู่ในตาขวาของเขา ไม่ขยับตัวและไม่ตอบสนอง
ชัดเจนว่า ไม่ใช่โลงศพทองคำที่กำลังช่วยเขาอยู่
“แล้วใครล่ะที่กำลังช่วยฉันอยู่?”
เยี่ยชิวรู้สึกงุนงง และทันใดนั้น เสียงอันแผ่วเบาก็ดังขึ้น
“ฉันบอกให้คุณหยุด คุณหูหนวกเหรอ?”
บูม
จู่ๆ พลังอันทรงพลังก็ปรากฏขึ้นจากที่ไหนก็ไม่รู้ ส่งผู้อาวุโสตระกูลเฉินให้กระเด็นออกไปทันที
ซวบ ซวบ ซวบ
ผู้อาวุโสตระกูลเฉินถูกผลักถอยหลังไปร้อยเมตร จ้องมองท้องฟ้าด้วยความตกใจ และถามด้วยเสียงทุ้มลึกว่า “คุณเป็นใครกันแน่?”
ป๊อก!
คลื่นประหลาดสะท้อนก้องในอากาศ เหมือนกับก้อนหินที่ถูกโยนลงไปกลางทะเลสาบ สร้างคลื่นที่แผ่กระจายออกไป
จากนั้น ร่างหนึ่งก็ก้าวออกมาจากคลื่นเหล่านั้น
เป็นชายชรา!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...