เสียงสนั่นดังกึกก้อง——
รถสีดำหลายสิบคันเข้ามาอย่างน่ากลัว
ฉากนี้ ทำให้แขกตกใจ
"ช่างเป็นขบวนการที่ใหญ่โตจริง ๆ!"
"ใครกำลังมา?"
"ตระกูลโจวและตระกูลหลี่มีใบหน้าที่ใหญ่โตจริง ๆ!"
ไม่นาน รถทั้งหมดได้มาจอดเรียงรายที่ด้านหน้าโรงแรมแล้ว
จากนั้น ประตูรถก็เปิดออก
ชายในชุดดำลงจากรถทีละคน และภายในครึ่งนาที พวกเขาทั้งหมดก็รวมตัวกันเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส
รวมสามร้อยคน!
พวกเขาดูเย็นชา และไม่สนใจทุกคน
ทันใดนั้น ออร่ามหาศาลก็เพิ่มขึ้น เต็มไปด้วยพลังงานแห่งการฆ่า
"โอ้พระเจ้า นี่ใครน่ะ?"
ใครบางคนในที่เกิดเหตุอุทาน
ผู้ที่ระมัดระวังมากขึ้นจะพบว่า มีลายหัวมังกรปักอยู่ที่หน้าอกด้านซ้ายของเสื้อผ้าของคนเหล่านี้
"ฉันรู้ พวกเขามาจากหลงเหมิน"
ซี้ด--
ผู้คนในงานสู้ดปากตกใจ
"ฉันไม่ได้คาดหวังว่าตระกูลโจวและตระกูลหลี่จะมีชื่อเสียงมากขนาดกระทั่งหลงเหมินก็มาเข้าร่วมงานเลี้ยงที่พวกเขาจัดขึ้นด้วย"
"ฉันได้ยินมาว่า เจ้านายของเราในเจียงโจวคือลูกชายบุญธรรมของไท่เจี้ยนผู้นำแห่งหลงเหมิน และเขายังคงเป็นเพื่อนสนิทกับคุณเฝิงนะ"
"ฉันเป็นเพื่อนสนิทกับคุณเฝิง ดังนั้นฉันต้องเป็นเพื่อนกับคุณโจวและคุณหลี่ด้วย"
"เจ้าเด็กตัวปัญหานั่นตายแน่!"
แขกในงานต่างพากันกระซิบ
หลี่ลี่เหรินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นฉากนี้ และกระซิบกับโจวจื่อเหลียงที่อยู่ข้าง ๆ เธอ "คุณได้เชิญผู้คนจากหลงเหมินหรือเปล่า?"
โจวจื่อเหลียงส่ายหัว แล้วพูดว่า "ฉันไม่ได้เชิญพวกเขา ฉันไม่คุ้นเคยกับลูกชายบุญธรรมไท่เจี้ยนด้วย"
"แล้วทำไมคนจากหลงเหมินถึงมาที่นี่ล่ะ?"
"ฉันเดาว่าเป็นห่าวเอ๋อร์น่าจะเชิญมา"
หลี่ลี่เหรินแสดงความอิจฉาบนใบหน้าของเธอ และพูดว่า "ฉันไม่คิดว่าห่าวเอ๋อร์จะมีเพื่อนดีขนาดนี้ จากนี้ไปหลงเหมินจะปกป้องตระกูลโจวของคุณ และตระกูลโจวของคุณจะเจริญรุ่งเรือง"
"ฮ่าฮ่าฮ่า ตระกูลโจวและตระกูลหลี่เป็นพันธมิตรกัน หากตระกูลโจวของพวกเราเจริญรุ่งเรือง ตระกูลหลี่ของพวกคุณก็จะเจริญรุ่งเรืองด้วย" โจวจื่อเหลียงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หลี่ลี่เหรินจึงแสดงรอยยิ้มที่มีเสน่ห์บนใบหน้าของเธอ และจงใจดึงคอเสื้อของเธอ เผยให้เห็นผิวที่ขาวกระจ่างใส
"คุณโจว ฉันรู้ว่ามีร้านอาหารฝรั่งเศสที่เพิ่งเปิดใหม่ รสชาติดีมาก คืนนี้ฉันจะเลี้ยงอาหารฝรั่งเศสให้คุณดีไหม?" หลี่ลี่เหรินริเริ่มเชิญ
"โอ้?" โจวจื่อเหลียงเหลือบมองหน้าอกของหลี่ลี่เหริน แล้วพูดว่า "คุณรู้ไหม ฉันไม่ชอบอาหารฝรั่งเศส"
"แล้วคุณจะไปกับฉันไหม?" หลี่ลี่เหรินพูด "หลังอาหารเย็น ฉันจะไปดื่มเครื่องดื่มกับคุณที่โรงแรม"
คำใบ้ที่ชัดเจนมาก
โจวจื่อเหลียงเข้าใจทันที เหลือบมองหน้าอกของหลี่ลี่เหริน และตอบตกลงทันที
"ดี!"
…
อีกด้าน
โจวห่าวถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อเห็นผู้คนจากหลงเหมินมา
เมื่อเขาขึ้นไปชั้นบนก่อนหน้านี้ เมื่อเขารู้ว่าเยี่ยชิวอยู่ที่นี่พร้อมโลงศพสองโลง เขารู้ว่าเยี่ยชิวมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาให้กับเขาและหลี่เฉียนเฉิง
ก่อนจะลงไปชั้นล่าง เขาโทรหาหานหลง
สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ คนจากหลงเหมินมาเร็วเกินไป
ราวกับฝนที่ตกลงมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
"เยี่ยชิว นายไม่ได้หยิ่งมากนักเหรอ? ฉันอยากรู้ว่านายจะหยิ่งต่อไปได้นานแค่ไหน"
โจวห่าวชี้ไปที่ผู้คนในหลงเหมิน และพูดกับเยี่ยชิว "เจ้านายของพวกเขาคือเพื่อนของฉัน วันนี้นายจบเห่แน่"
หลี่เฉียนเฉิงยังกล่าวอีกว่า "เยี่ยชิว ไอ้สารเลว นายเตะฉัน ฉันจะเตะนายให้ตายทีหลัง เตะคุณให้ตายเลย..."
เยี่ยชิวดูเหมือนเขาไม่ได้ยิน
ในเวลานี้ มีรถอีกคันมาจอดอยู่หน้าโรงแรม
ป้ายทะเบียนก็สะดุดตามาก
เจียง A88888
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...