วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2013

“อะไรน่ะ?”

ผู้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดล้วนตกตะลึง

รวมถึงผู้อาวุโสรองด้วย ใคร ๆ ก็ไม่คิดว่าเยี่ยหวู่ซวงมีทักษะดาบที่ไม่ธรรมดา ทั้งทักษะการชกก็เก่งกาจ

โดยเฉพาะการต่อสู่ระหว่างเยี่ยหวู่ซวงและผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินท่านหนึ่ง เมื่อเห็นว่าสหายของตนถูกเยี่ยหวู่ซวงชกด้วยหมัด แล้วก็ตกตะลึงไปทั่วทั้งร่างกาย

“เป็นไปได้อย่างไร?”

“เขาเป็นเพียงทงเสินระดับแรกเท่านั้น จะมาชกสุดยอดขั้นทงเสินได้อย่างไร?”

“นี่มันไม่จริง....”

ตุ้บ!

ในเวลานั้นเอง หมัดของเยี่ยหวู่ซวงก็ถูกส่งออกมา หลังจากปะทะเข้าที่หัวของเขาแล้ว เลือดก็หลั่งไหลไปทั่วท้องฟ้า แล้วก็เสียชีวิตทันที

สุดยอดขั้นทงเสินทั้งเจ็ด ตายไปแล้วสองคน

เยี่ยหวู่ซวงอยู่ในพื้นที่ว่างทันใด มือข้างหนึ่งถือดาบไว้ ส่วนอีกข้างก็เตรียมต่อย เสื้อผ้าสีขาวเปื้อนเลือดล่าไปตามสายลมราวกับเทพแห่งการฆ่า

“ต่อไป ใคร?”

เสียงของเยี่ยหวู่ซวงไม่ได้ดัง แต่ทำให้ใจคนสั่นสะท้าน

“ดี! ดีมาก!” ผู้อาวุโสรองยกยิ้มอย่างโมโห เสียงแผ่กระจายออกไปหลายพันไมล์ สั่นสะเทือนกึกก้องไปทั่วท้องฟ้า

เขาคิดไม่ถึงเลยด้วยซ้ำ ว่าเยี่ยหวู่ซวงจะเก่งกาจเช่นนี้ แท้จริงแล้วผู้ที่อยู่ตรงหน้าเขา ได้สังหารผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินไปหลายคน

ก้นบึ้งหัวใจของผู้อาวุโสรอง มีเจตนาฆ่าพุ่งสูงขึ้น

หากอู่จี๋เทียนจุนไม่ได้บอกเขาว่า ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม จะต้องเอาเยี่ยหวู่ซวงกลับไปทั้งเป็นให้ได้ อย่างนั้นเขาก็จะลงมือ กำจัดเยี่ยหวุ่ซวงซะ

กำลังด้านการต่อสู้ของเยี่ยหวู่ซวง ทำให้ผู้อาวุโสรองถึงกับประหลาดใจ

“ไม่ใช่ว่าเขาเป็เนเพียงแค่ทงเสินระดับแรกหรือ แต่ทำไมสามารถลงมือฆ่าสุดยอดขั้นทงเสินได้ อย่างนั้นหากว่าเขาเป็นขอบเขตสุดยอดขั้นทงเสิน หมายความว่าเขาสามารถฆ่าปราชญ์ผู้แข็งแกร่งได้หรือไม่?”

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่ตามจับเขาไม่ได้มานาน อย่าประมาทต่อเขาเชียว เยี่ยหวู่ซวงผู้นี้ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ”

“หากว่าเยี่ยหวู่ซวงไม่ตาย อย่างนั้นสำนักหยินหยางก็จะวุ่นวาย”

“เสียเวลาไม่ได้แล้ว ข้าจะลงมือเอง จับเยี่ยหวู่ซวง เอากลับไปให้เจ้าสำนักลงโทษ”

“เมื่อถึงเวลานั้น ข้าจะรายงานทุกสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ให้/เจ้าสำนักตามความเป็นจริง หากเยี่ยหวู่ซวงไม่ยอมแพ้ อย่างนั้นจะขอแนะนำให้ผู้นำฆ่าเขา เพื่อหลีกเลี่ยงการที่เวลายิ่งยาวนานอุปสรรคยิ่งมากขึ้น”

เมื่อผู้อาวุโสรองคิดได้ถึงจุดนี้ ก็เอ่ยขึ้นเสียงแข็ง “เยี่ยหวู่ซวง ข้าผู้อาวุโสจะถามเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย ว่าเจ้าจะเดินทางเดียวไปสู่ด้านมืดเชียวหรือ?”

เยี่ยหวู่ซวงตอบด้ยน้ำเสียงเยือกเย็น “เจ้านี่ นี่เจ้าหูหนวก หรือแค่สับสน?”

“คำเดิม ๆ จะให้ข้าพูดสักกี่รอบ?”

“ข้าเองก็จะตอบเป็นครั้งสุดท้าย ว่าถ้าไม่อยากไปกับข้า อยากจับข้า ก็มาจับเอง”

สีหน้าของผู้อาวุโสอึมครึม กล่าวว่า “เยี่ยหวู่ซวง โอกาสข้าก็ให้เจ้าแล้ว ในเมื่อเจ้าไม่รู้ว่าอะไรดีหรือไม่ดี ข้าผู้อาวุโสจะทำลายร่างของเจ้าก่อน เอาแก่นวิญญาณของเจ้ากลับไปให้เจ้าสำนัก”

เมื่อพูดจบก็ลงมือ

“สักครู่!”

ทันใดนั้น หนึ่งในผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินก็ออกมาพูดด้วยความเคารพว่า “ผู้อาวุโสรอง ขี่ช้างจัตั๊กแตน ท่านเป็นถึงปราชณ์ท่านหนึ่ง เยี่ยหวู่ซวงเป็นเพียงทงเสินระดับแรก มันเกินกำลังที่ท่านจะทำ ให้พวกข้าทำเถอะ!”

ผู้อาวุโสรองกล่าว “เยี่ยหวู่ซวงแข็งแกร่งนัก”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินไม่พอใจ จึงแย่งพูดออกมา

“ผู้อาวุโสรอง ข้ายอมรับว่าเยี่ยหวู่ซวงมีพลังมาก เขาเพิ่งจะสังหารศิษย์พี่ของพวกข้าไปสองคน แค่ศิษย์พี่สองคนนี้ก็มากเกินพอแล้ว”

“ใช่ หากว่าศิษย์พี่ทั้งสองลงมืออย่างเต็มกำลังตั้งแต่แรก เยี่ยหวู่ซวงจะไม่เหมาะเป็นคู่ต่อสู้เลยด้วยซ้ำ”

“ผู้อาวุโสรอง ท่านเชื่อพวกข้าเถอะ ว่าถ้าหากพวกข้าทั้งห้าคนลงมือพร้อมกัน จะต้องกำจัดเยี่ยหวู่ซวงได้อย่างแน่นอน”

“อีกทั้งยัง ศาย์พี่ทั้งสองที่ถูกเยี่ยหวู่ซวงฆ่าตาย พวกเขาตายอย่างอนาถต่อหน้าเรา หากเราไม่ได้รับอนุญาตให้ลงมือ เราจะคู่ควรกับศิษย์พี่สองคนที่เสียชีวิตไปได้อย่างไร?”

“ผู้อาวุโสรอง ขอร้องท่านล่ะ”

“หากท่านไม่วางใจ ให้ท่านเฝ้าดูจากข้างสนาม หากเกิดเหตุก็จะไม่สายเกินไป ที่ท่านจะลงมือ”

“……”

ผู้อาวุโสรองชัดเจนมาว่า คนเหล่านี้ต้องการลงมือ เพราะพวกเขารอมาหลายปีแล้ว ในที่สุดพวกเขาก็มีโอกาสได้แสดงความสามารถของตน แล้วพวกเขาก็ไม่อยากทำพลาด

ประการที่สอง การจับเยี่ยหวู่ซวงเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ หลังจากจับเขากลับมาแล้วอาจได้รับรางวัลจากเจ้าสำนัก