ผู้อาวุโสรองเงยหน้าขึ้นอย่างเร็ว เห็นแต่เมฆฝนบนฟ้า ทำให้บรรยากาศที่หนักอึ้งปกคลุมไปทั่วทั้งฟ้า
“ไม่ดีแล้ว… หวู่ซวงจะมาเเล้ว”
ผู้อาวุโสรองรู้สึกถึงลางร้าย
“หวู่ซวงสามารถสังหารศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าตัวเองได้ ตอนที่เขาเพิ่งเข้าสู่ระดับทงเสินแรก เขาก็ฆ่าผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในระดับสุดยอดขั้นทงเสินได้หลายคนแล้ว หากเขาเข้าสู่ระดับปราชญ์ได้สำเร็จ การสังหารเขาคงเป็นเรื่องยาก”
“ต้องจัดการเขาก่อนที่เขาจะพ้นการลงทัณฑ์สวรรค์”
เมื่อคิดแบบนี้ ผู้อาวุโสรองจึงสั่งผู้แข็งแกร่งที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวในวังพิทักษ์วิญญาณ ที่อยู่ระดับสุดยอดขั้นทงเสินว่า “เจ้าลงมือขัดขวางหวู่ซวง ข้าจะใช้โอกาสนี้สังหารเขา”
หลังจากสั่งเสร็จกลับไม่มีการตอบกลับ
ผู้อาวุโสรองโกรธมาก “เจ้รหูหนวกหรือไง? ข้าพูดกับเจ้าไม่ได้ยินหรอ?”
เมื่อหันไปมอง เห็นผู้แข็งแกร่งในระดับสุดยอดขั้นทงเสินหมอบที่พื้น ร่างกายสั่นกลัว
“เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า?” ผู้อาวุโสรองถาม
ผู้แข็งแกร่งในระดับสุดยอดขั้นทงเสินตอบ “ท่านผู้อาวุโสรอง แรงกดดันของสวรรค์ลงโทษมันรุนแรงเกินไป ข้าหายใจลำบาก เลือดก็ไหลช้าลงจนไม่สามารถขยับได้”
“พวกขยะ!” ผู้อาวุโสรองพูดอย่างโกรธแล้วเตะเขากระเด็น แล้วเงยหน้ามองท้องฟ้าอีกครั้ง
ตอนนี้ เมฆฝนบนท้องฟ้าหมุนแรงขึ้น
แม้ว่าสวรรค์ยังไม่ลงโทษ แต่บรรยากาศกดดันนั้นกลับรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนแม้แต่ผู้อาวุโสรองเองก็รู้สึกมีหินหนักกดทับหน้าอก
ผู้อาวุโสรองคิดได้ทันทีว่าการลงโทษของสวรรค์ที่หวู่ซวงจะต้องเผชิญนั้นรุนแรงกว่าที่เขาเคยเจอตอนเข้าสู่ระดับปราชญ์มาก
“หวู่ซวง นี่ไม่ธรรมดาจริงๆ”
“การลงลงโทษของสวรรค์ของเขาดูเหมือนจะแกร่งกว่าที่ข้าเคยเผชิญอีก”
“บางทีข้าไม่จำเป็นต้องลงมือ เขาอาจจะพ่ายแพ้ต่อสวรรค์นี้เอง”
ทันใดนั้นเสียงดาบดังขึ้น หวู่ซวงที่นั่งสมาธิ ยืนพร้อมกับการสั่นสะเทือนรอบตัว
ชุดขาวที่เปื้อนเลือดของเขาปลิวไปตามลม เส้นผมยุ่งเหยิงพลิ้วไหว ออร่าปะทุออกมาจากร่างกาย ราวกับดาบเทพถูกชักออก เผยแหลมคมที่ไม่มีผู้ใดเทียบ
“โครม!”
เสียงฟ้าร้องดังขึ้นอย่างรุนแรง สายฟ้าสีม่วงพุ่งลงมาจากเมฆฝนตรงดิ่งไปยังหวู่ซวง
การลงโทษของสวรรค์มาแล้ว!
ผู้อาวุโสรองถอยอย่างรวดเร็ว กลัวว่าจะโดนการลงโทษของสวรรค์ไปด้วย
แต่หวู่ซวงยังคงยืนอยู่ในอากาศ มือไขว้หลัง แหงนมองสายฟ้าที่พุ่งลงมาอย่างไม่หลบหนีหรือต่อสู้
ผู้อาวุโสรองหัวเราะ “โง่จริง เผชิญหน้ากับการลงโทษสวรรค์ แต่ยังกล้าบ้าบิ่นแบบนี้ เจ้าตายแน่!”
โครม — —
สายฟ้าสายแรกของการลงทัณฑ์สวรรค์ฟาดลงบนตัวหวู่ซวง
เห็นแต่พลังดาบวนรอบตัวหวู่ซวง แสงเทพส่องประกายทั่วร่าง แม้ว่าร่างกายจะถูกเผาไหม้เป็นสีดำ แต่ก็ไม่เกิดสิ่งผิดปกติ
ใบหน้าของผู้อาวุโสรองมืดลง
ผู้แข็งแกร่งระดับสูงสุดของทงเสินในวังพิทักษ์วิญญาณมองด้วยความตกใจจนลูกตาแทบหลุดออกมา เขาพึมพำกับตัวเอง “บ้าชะมัด บ้ามากจริงๆ…”
“โครม!”
ท้องฟ้าเหนือเก้าชั้นสะเทือนทั่ว เสียงฟ้าร้องดังขึ้นอีกครั้ง การลงโทษของสวรรค์ครั้งที่สองกำลังจะมาถึง
ครั้งนี้ไม่ใช่เพียงสายฟ้าสายเดียว แต่เป็นสายฟ้ามหาศาลดุจมังกรเทพคำรามน่าสะพรึงกลัว
หวู่ซวงยังคงยืนอยู่บนอากาศโดยไม่ตอบโต้
ผู้อาวุโสรองมองด้วยแววตาเย็นชา คิดในใจ “ข้าไม่เชื่อหรอกว่าเจ้าจะต้านทานการลงโทษสวรรค์นี้ได้”
แม้แต่ผู้อาวุโสระดับปราชญ์เช่นผู้อาวุโสรอง ก็ยังไม่กล้าต้านสายฟ้าด้วยร่างกาย เพราะการลงโทษสวรรค์ครั้งที่สองนั้นน่ากลัวมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...