“ผู้นำ มีบางอย่างแปลกๆ เกี่ยวกับผู้อาวุโสใหญ่” จิ่วเจี้ยนเซียนพูดเบาๆ หลังจากผู้อาวุโสตระกูลเฉินจากไป
“คุณสังเกตเห็นไหม?” หยุนซานถาม
จิ่วเจี้ยนเซียนพยักหน้าและกล่าวว่า “ตั้งแต่ผู้อาวุโสใหญ่ก้าวเข้าสู่ขั้นราชานักบุญ เขาไม่เคยโค้งคำนับคุณเลย ไม่ต้องพูดถึงการพูดจาให้เกียรติเลย อย่างไรก็ตาม วันนี้เขากลับสุภาพกับคุณผิดปกติ ซึ่งแปลกมาก”
“ยิ่งกว่านั้น ผู้อาวุโสมักใหญ่จะดูถูกฉันเสมอ สำหรับกิจการภายในของนิกาย เขาได้จัดการให้เฉพาะคนที่เขาไว้ใจเข้ามาเกี่ยวข้องเท่านั้น”
“แต่ในวันนี้ เขาขอให้ฉันช่วยแบ่งเบาภาระ ซึ่งไม่ถูกต้อง”
“แน่นอน บางทีฉันอาจจะคิดมากเกินไป เพราะท้ายที่สุดแล้ว เฉินเทียนมิ่ง ก็ตายไปแล้ว..….”
ก่อนที่จิ่วเจี้ยนเซียนจะคิดจบ หยุนซานก็พูดขึ้นทันควัน “เมื่อกี้ฉันเห็นเจตนาฆ่าในดวงตาของผู้อาวุโสใหญ่”
“อะไรนะ?” ท่าทางของจิ่วเจี้ยนเซียนเปลี่ยนไปอย่างมาก “ผู้นำ คุณต้องเข้าใจผิดอย่างแน่นอน!”
หยุนซานยืนยัน “ฉันไม่ได้เข้าใจผิด”
“เป็นไปได้หรือไม่ ที่ผู้อาวุโสใหญ่มีเจตนาฆ่าคุณ?” ท่าทางของจิ่วเจี้ยนเซียนกลายเป็นจริงจังมากขึ้น
หยุนซานตอบว่า “ผู้อาวุโสใหญ่มาที่นี่ไม่ใช่เพราะเป็นห่วงผู้อาวุโสสูงสุด แต่เพื่อทดสอบสถานการณ์”
“หากเขามีเจตนาฆ่าต่อฉันหรือผู้อาวุโสสูงสุด นั่นก็เป็นปัญหาเล็กน้อย”
“สิ่งที่ทำให้ฉันกังวลมากที่สุดคือ เขาอาจหันเจตนาฆ่าของเขาไปที่ผู้คนในนิกาย”
จิ่วเจี้ยนเซียนกล่าวว่า “ไม่ควรเป็นเช่นนั้น เพราะผู้อาวุโสใหญ่อาศัยอยู่ที่นี่ตั้งแต่เด็ก เขามีเพื่อนและครอบครัวที่นี่ ดังนั้นเขาไม่ควรลืมความสัมพันธ์เก่าๆ ของเขา”
หยุนซานวิจารณ์จิ่วเจี้ยนเซียน “บางครั้งคุณก็ไร้เดียงสาเกินไป ถ้าผู้อาวุโสใหญ่กล้าที่จะกระทำการต่อต้านผู้อาวุโสสูงสุด คุณคิดว่าเขาจะยังสนใจมิตรภาพเก่าๆ อยู่หรือไม่?”
จิ่วเจี้ยนเซียนพูดไม่ออก
หยุนซานกล่าวต่อ “จากนี้ไป คุณต้องจับตาดูการเคลื่อนไหวของตระกูลเฉินอย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะทุกการเคลื่อนไหวของผู้อาวุโสใหญ่”
“นอกจากนี้ คุณควรจับตาดูผู้ที่อยู่ใกล้ชิดกับผู้อาวุโสใหญ่ภายในนิกายด้วย เตรียมพร้อมที่จะกำจัดพวกเขาได้ทุกเมื่อ เผื่อไว้”
“เข้าใจไหม?”
จิ่วเจี้ยนเซียนพยักหน้า “เข้าใจแล้ว!”
หยุนซานมองขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วถอนหายใจ “ฉันรู้สึกว่าพายุกำลังจะพัดผ่านตงฮวง และนิกายดาบชิงอวิ๋นของเราจะเป็นศูนย์กลางของพายุลูกนี้”
“นิกายดาบชิงอวิ๋นของเราจะอยู่รอดได้หรือไม่ ยังไม่แน่นอน”
“จิ่วเจี้ยนเซียน คุณควรเลือกศิษย์หลักที่มีแนวโน้มดีและเตรียมพร้อมสำหรับการถอย หากเราไม่สามารถช่วยนิกายดาบชิงอวิ๋นได้ อย่างน้อยเราก็ควรก็รักษาความหวังของสำนักไว้สำหรับอนาคตบ้าง!”
จิ่วเจี้ยนเซียนรู้สึกหนักใจและกล่าวว่า “มีเรื่องมากมายที่ต้องจัดการ ฉันเกรงว่าฉันจะจัดการทั้งหมดเองไม่ได้ ฉันขอความช่วยเหลือจากน้องชายได้หรือไม่?”
นิกายดาบชิงอวิ๋น มีเซียนดาบห้าคน ได้แก่ จิ่วเจี้ยนเซียน ฉินเจี้ยนเซียน ฉีเจี้ยนเซียน ชูเจี้ยนเซียน และฮว่าเจี้ยนเซียน
ฉินเจี้ยนเซียนเสียชีวิตไปแล้ว เหลือเพียงสี่คน
ทักษะพิเศษที่พวกเขาฝึกฝนนั้น สร้างขึ้นโดยจื่อหยางเทียนจุน
ก่อนที่จื่อหยางเทียนจุนจะเข้าสู่การฝึกฝน ได้เขียนทักษะลงในคู่มือและทิ้งไว้ในคลังดาบของนิกาย
ต่อมา จิ่วเจี้ยนเซียนและอีกสี่คนได้รับคู่มือ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาทั้งหมดจึงถือว่าจื่อหยางเทียนจุนเป็นที่ปรึกษาของพวกเขา
แม้ว่าจิ่วเจี้ยนเซียนจะอ้างถึงจื่อหยางเทียนจุนเป็นอาจารย์ต่อหน้าหยุนซานเป็นบางครั้ง แต่ในความเป็นจริง จื่อหยางเทียนจุนยังไม่ยอมรับพวกเขาอย่างเป็นทางการว่าเป็นลูกศิษย์จนถึงทุกวันนี้
“ตกลง คุณไปจัดการเถอะ!”
หลังจากพูดจบ หยุนซานก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้ากว้างใหญ่และพูดอย่างจริงจังว่า “พายุกำลังก่อตัว ลมกำลังพัดแรง!”
……
อีกด้านหนึ่ง
ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกำลังเดินทางกลับไปยังบ้านของตระกูลเฉิน รอยยิ้มเย็นชาปรากฏบนริมฝีปาก
“หยุนซาน คุณคงไม่รู้หรอก ฉันทำให้เจ้าแก่โง่เขลาคนนั้นบาดเจ็บสาหัสด้วยดาบสังหารเทพ เขาคงอยู่ได้ไม่นานหรอก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...