วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2077

หลังจากการปรากฏตัวของค่ายกลสงครามจักรพรรดิสถานการณ์ภายในของนิกายดาบชิงอวิ๋นก็วุ่นวายเช่นกัน

ศิษย์นับหมื่นคนรีบวิ่งไปยังทิศทางของตระกูลเฉินด้วยความตื่นเต้น

จากระยะไกล พวกเขาเห็นหยุนซานและผู้อาวุโสตระกูลเฉิน ยืนอยู่ภายในเวทีการต่อสู้ ซึ่งทำให้ศิษย์ของนิกายดาบชิงอวิ๋น งุนงงอย่างมาก

“เกิดอะไรขึ้น?”

“ทำไมผู้นำนิกายและผู้อาวุโสใหญ่ถึงอยู่ในเวทีการต่อสู้?”

“เป็นไปได้ไหมว่า พวกเขาจะไปดวลกัน?”

“ในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้ ผู้นำนิกายและผู้อาวุโสใหญ่กำลังมีความขัดแย้ง ทุกอย่างจบลงแล้ว...…”

ชั่วขณะหนึ่ง ศิษย์นับไม่ถ้วนรู้สึกไม่สบายใจ

ด้วยศัตรูที่น่าเกรงขามที่ยังจัดการไม่ได้ ความขัดแย้งเกิดขึ้นระหว่างผู้นำระดับสูงของนิกายการต่อสู้ที่เป็นชีวิตและความตาย มันเกินกว่าจะจินตนาการได้

หากไม่ได้รับสายตาอันจับจ้องจากผู้มีอำนาจภายนอก ศิษย์หลายคนอาจออกจากนิกายดาบชิงอวิ๋นทันทีเพื่อเอาชีวิตรอด

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“ทำไมผู้นำและผู้อาวุโสใหญ่ถึงต้องต่อสู้เพื่อความเป็นความตาย”

“หรือว่าอุดมการณ์ของพวกเขาไม่เข้ากัน?”

ลูกศิษย์ที่ไม่ได้รับข้อมูลคิดว่าหยุนซานและผู้อาวุโสตระกูลเฉินขัดแย้งกันเนื่องจากมีมุมมองที่แตกต่างกันเกี่ยวกับศัตรู

“เป็นที่ทราบกันดีว่า ผู้อาวุโสใหญ่มักจะยืนกรานมาโดยตลอดและไม่พอใจกับทัศนคติเฉยเมยของปรมาจารย์นิกายมาช้านาน ตอนนี้ห้าพันธมิตรมาเคาะประตูบ้านเราแล้ว ถ้าเราล่าถอยโดยไม่สู้ หน้าตาของนิกายดาบชิงอวิ๋นของเราจะเป็นอย่างไร?”

“ถ้าเราไม่ยอมแพ้และต่อสู้กับพวกเขา พวกเราทุกคนจะต้องตาย และนิกายดาบชิงอวิ๋นจะถูกขับไล่ออกจากโลกฝึกฝนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ความอดทนของผู้นำนั้น เพื่อประโยชน์ของตัวเราเองและเพื่ออนาคตของนิกายดาบชิงอวิ๋น”

“ในฐานะลูกศิษย์ของนิกายที่ใหญ่ที่สุดในตงฮวง เราควรเต็มใจที่จะเสียสละชีวิต หลั่งเลือด เผชิญกับสถานการณ์อันตราย และแม้แต่เสียชีวิตในสนามรบเพื่อนิกายนี้ ฉันสนับสนุนผู้อาวุโสใหญ่ในการต่อสู้กับห้าพันธมิตรจนถึงที่สุด แม้ว่ามันจะหมายถึงการพ่ายแพ้ในสนามรบก็ตาม เพราะนั่นจะเป็นการตายอย่างมีเกียรติ”

“คุณเป็นผู้รู้แจ้งแล้วหรือ? ถ้าอย่างนั้นก็ออกไปฆ่าศัตรูซะ!”

“ทำไมคุณไม่ไปล่ะ?”

“ฉันกลัวความตาย”

“คนขี้ขลาดที่กลัวความตาย ไม่คู่ควรที่จะยืนเคียงข้างคุณ!”

“ทำไมคุณไม่ไปต่อสู้กับศัตรูล่ะ?”

“ฉันเลือกที่จะอยู่ที่นี่ เฝ้าสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งสุดท้ายของนิกายเรา”

“คุณไร้ยางอาย คิดข้อแก้ตัวที่ไร้สาระเช่นนี้เพราะคุณกลัวความตาย”

“คุณเรียกใครว่าไร้ยางอาย พูดอีกครั้งถ้าคุณกล้า แล้วฉันจะหักขาที่สามของคุณ”

“...…“

ฉากนั้นวุ่นวายมาก

ศิษย์หลายคนกำลังต่อสู้กันเอง และบางคนก็ได้ต่อสู้กันด้วยกำลังกายแล้ว

ด้วยศัตรูที่น่าเกรงขามที่หน้าประตูบ้านของพวกเขา และความขัดแย้งระหว่างผู้นำระดับสูงของนิกาย ทำให้หัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัวและความไม่สบายใจ

“เงียบ!”

เสียงของหยุนซานดังกึกก้องเหมือนฟ้าร้อง สะท้อนไปทั่วทุกแห่ง

ทันใดนั้น ทุกคนก็เงียบลง เงียบราวกับเข็มตก

ทุกคนมองไปที่หยุนซานภายในค่ายกลสงครามจักรพรรดิ คาดหวังว่าเขาจะพูดบางอย่างหรือให้คำอธิบาย อย่างไรก็ตาม หยุนซานกลับเพิกเฉยต่อพวกเขาโดยสิ้นเชิง และจ้องมองไปที่ผู้อาวุโสตระกูลเฉินเท่านั้น

“เฉินเป่ยโต่ว ลงมือซะ!” หยุนซานกล่าว

“หากคุณอยากตายขนาดนั้น ฉันจะให้ความปรารถนาของคุณเป็นจริง” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าวอย่างเย็นชา จากนั้นก็พุ่งเข้าหาหยุนซานเหมือนลูกปืนใหญ่

ขณะที่เขาพุ่งไปข้างหน้า พลังดาบอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ออกมาจากฝ่ามือของเขา พุ่งไปข้างหน้าเหมือนภูเขา ด้วยพลังอันสง่างามที่ทำให้อากาศสั่นไหว

ท่าทางของลูกศิษย์ของนิกายดาบชิงอวิ๋นเปลี่ยนไป

พวกเขาทั้งหมดตระหนักว่าผู้นำและผู้อาวุโสใหญ่ไม่ได้ล้อเล่น พวกเขากำลังจะต่อสู้เพื่อความเป็นความตายกันจริงๆ

“บูม!”

หยุนซานปล่อยหมัด

ขณะที่หมัดของเขาโจมตี หมัดนั้นมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวที่ทำให้ทั้งโลกสั่นสะเทือน

หมัดกระทบกัน

“ปัง!”