"ค่ายกลดาบสวรรค์!"
เมื่อผู้อาวุโสตระกูลเฉินตะโกน พลังอันมหาศาลก็พวยพุ่งออกมาจากร่างกายเขา แสงสว่างเปล่งประกายราวกับเทพสงครามผู้ไร้เทียมทาน
วินาทีต่อมา
"ฟิ้วๆๆ..."
พลังแห่งดาบดุจสายรุ้ง
พลังแห่งดาบนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากร่างกายของผู้อาวุโสตระกูลเฉินแล้วปกคลุมทั่วทั้งค่ายกลสงครามจักรพรรดิในพริบตา
พลังแห่งดาบแต่ละสายล้วนเปล่งประกายคมกริบ ส่งเสียงดังก้อง ทั้งยังมีเจตนาดาบไม่ต่ำกว่าสิบล้านสาย
ยิ่งไปกว่านั้น ภายในค่ายกลดาบขนาดใหญ่นี้ ยังมีจิตสังหารมากมาย
ภาพตรงหน้าทำให้ทุกคนหวาดกลัว
"ค่ายกลดาบสวรรค์เป็นค่ายกลดาบอันดับสามของนิกายดาบชิงอวิ๋น ว่ากันว่าหลายพันปีมานี้ไม่มีใครฝึกฝนสำเร็จ"
"ไม่คิดเลยว่าเฉินเป่ยโต่วจะฝึกฝนสำเร็จ"
"โชคดีที่มีค่ายกลสงครามจักรพรรดิคุ้มครอง ไม่เช่นนั้น หากค่ายกลดาบสวรรค์โจมตีลงมา พวกเราคงตายกันหมด"
"เฉินเป่ยโต่วมีค่ายกลที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ประมุขแย่แล้ว"
"..."
เหล่าศิษย์นิกายดาบชิงอวิ๋นมีสีหน้าเคร่งเครียด พวกเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของหยุนซาน
"ค่ายกลนี้ไม่ธรรมดา หากพลังฝีมือระดับเดียวกัน คงไม่มีใครต้านทานได้" อมตะชางเหม่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
เขาเชี่ยวชาญด้านค่ายกล สามารถสร้างค่ายกลสังหารปราชญ์ได้ จึงมองออกว่าค่ายกลดาบสวรรค์นั้นไม่ธรรมดา
นี่คือค่ายกลสังหารขั้นสุดยอด
หยุนซีกล่าว "นิกายดาบชิงอวิ๋นมีค่ายกลดาบสิบอันดับ ค่ายกลดาบสวรรค์อยู่ในอันดับที่สาม ได้ยินมาว่าเมื่อหลายปีก่อน บรรพบุรุษของนิกายดาบชิงอวิ๋นเคยใช้ค่ายกลดาบสวรรค์สังหารผู้แข็งแกร่งแห่งเผ่าเทพ"
"ท่านพ่อเคยอยากฝึกฝนค่ายกลนี้ แต่เฉินเป่ยโต่วกลับได้วิธีฝึกฝนไป"
"ท่านพ่อตกอยู่ในอันตรายแล้ว"
ใบหน้าของหยุนซีซีดเผือด ดวงตาคู่สวยจ้องมองไปที่ค่ายกลสงครามจักรพรรดิด้วยหัวใจเต้นรัว
ทันใดนั้น อมตะชางเหม่ยก็พูดขึ้น "แม้ค่ายกลนี้จะไม่ธรรมดา แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำลายไม่ได้"
ได้ยินดังนั้น ทุกคนก็หันมามองอมตะชางเหม่ย
"วิธีไหน? ไอ้แก่ รีบพูดมาสิ" เยี่ยชิวเร่ง
อมตะชางเหม่ยกล่าว "เท่าที่ฉันรู้เรื่องค่ายกล มีอย่างน้อยสามวิธีที่จะทำลายค่ายกลนี้ได้"
"คำโบราณกล่าวไว้ว่า พลังอันแข็งแกร่งสามารถทำลายทุกสิ่ง ต่อหน้าพลังที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง วิชาหรือเวทมนตร์ใดๆ ก็ไร้ค่า"
"ตราบใดที่พลังฝีมือของประมุขหยุนซานเหนือกว่าเฉินเป่ยโต่ว ก็สามารถทำลายค่ายกลดาบสวรรค์ได้"
ทุกคนต่างพากันกลอกตา
หยุนซานมีระดับพลังฝีมือเท่ากับเฉินเป่ยโต่ว เป็นไปไม่ได้ที่จะมีพลังฝีมือเหนือกว่าเฉินเป่ยโต่วในเวลาอันสั้น ดังนั้นวิธีนี้จึงใช้ไม่ได้จริง
"วิธีที่สอง คือการใช้พลังจากภายนอกทำลายค่ายกล"
อมตะชางเหม่ยกล่าว "ดาบเทพในมือของประมุขหยุนซาน เป็นเทพศาสตราประจำนิกายดาบชิงอวิ๋น แค่ปลุกพลังเทพศาสตราเล่มนี้ เขาก็สามารถทำลายค่ายกลดาบสวรรค์ได้"
ทุกคนต่างกลอกตาอีกครั้ง
ถ้าปลุกพลังเทพศาสตราได้ง่ายๆ เยี่ยชิวคงไม่ต้องถูกไล่ล่าหรอก
อย่าลืมว่า เยี่ยชิวมีหม้อเฉียนคุนห้าใบ แค่ปลุกพลังหม้อเฉียนคุนหนึ่งใบ เขาก็สามารถสังหารปราชญ์ได้อย่างง่ายดาย
แม้หยุนซานจะมีพลังฝีมือระดับนักบุญใหญ่ แต่ก็ไม่สามารถปลุกพลังดาบเทพได้ แน่นอน เว้นแต่จะใช้เลือดบริสุทธิ์ของสัตว์เทพ ถึงจะทำให้ดาบเทพปลดปล่อยพลังออกมาได้หนึ่งในหมื่น
พลังหนึ่งในหมื่นของดาบเทพ น่าจะทำลายค่ายกลดาบสวรรค์ได้ แต่ผลลัพธ์ที่ตามมาก็คือ ต้องเสียสละสัตว์เทพหนึ่งตัว
นี่เป็นการแลกเปลี่ยนที่หนักหนาจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...