วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2110

อู่จี๋เทียนจุนรู้จักปราชญ์ฮุ่นตุ้นเป็นอย่างดี เวลานั่งรถม้าสาธารณะ แล้วเมื่อเห็นผู้ชายหล่อๆก็อยากจะดึงเขาเข้ามา

ตั้งแต่แรกเริ่มก็รู้ว่าปราชญ์ฮุ่นตุ้นสนใจหยุนซาน

เป็นดังที่คาดไว้

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ปราชญ์ฮุ่นตุ้นก็กระตุนในใจ จึงเงยหน้าขึ้นมองหยุนซาน

ในตอนนี้ ผมหงอกของหยุนซาน พาดไหล่ของเขา และใบหน้าของเขามีริ้วรอยมากมาย แต่ด้วยเหตุนี้ เขาจึงมีลมและน้ำค้างแข็งแห่งปีมากขึ้นเล็กน้อย

ช่างเป็นผู้ชายที่หล่อเหลา!

ในขณะนี้ หยุนซานเงยหน้าขึ้นมองและเห็นว่าดวงตาของเขาราวกับดาบแหลมคม

“ตาแข็งมาก แต่อย่างอื่น...”

ทันใดนั้นปราชญ์ฮุ่นตุ้นก็อดไม่ได้ที่จะจับขาของเขาด้วยหัวใจก็เต้นรัว

“ปราชญ์ฮุ่นตุ้น เจ้าคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?” อู่จี๋เทียนจุนถาม

ปราชญ์ฮุ่นตุ้นตัดสินใจแล้วเอ่ยถามว่า "ข้าสามารถดำเนินการได้ แต่ข้าตกลงกันว่าหลังจากสังหารผู้เฒ่าแล้ว หยุนซานก็จะอยู่ในมือของข้า "

"ดี" อู่จี๋เทียนจุนเห็นด้วย

ในความเป็นจริง เมื่อเฟิงว่านหลี่ถูกฆ่า เขาต้องการฆ่าจื่อหยางเทียนจุนด้วยตัวเองจริงๆ

อย่างไรก็ตาม เขาไม่แน่ใจเล็กน้อยเกี่ยวกับความแข็งแกร่งที่แท้จริงของจื่อหยางเทียนจุน ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจอดทนกับมันสักพัก

เขาต้องการใช้ปราชญ์ฮุ่นตุ้น เพื่อทดสอบความตื้นลึกของจื่อหยางเทียนจุน

ปราชญ์ฮุ่นตุ้นสามารถสังหารจื่อหยางเทียนจุนได้ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะมอบหยุนซานให้นาง

หากปราชญ์ฮุ่นตุ้นไม่สามารถฆ่าจื่อหยางเทียนจุนได้ อย่างนั้นปราชญ์ฮุ่นตุ้นก็จะไม่รอดอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้จึงบรรลุจุดประสงค์ในการลดความแข็งแกร่งของพื้นที่เทพฮุ่นตุ้น

สำหรับอู่จี๋เทียนจุนไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไรก็จะเป็นประโยชน์ต่อเขา

ปราชญ์หวงกู่กล่าวว่า "ปราชญ์ฮุ่นตุ้นขอให้ท่านประสบความสำเร็จ และเราจะเฉลิมฉลองความสำเร็จของท่านเมื่อท่านสังหารผู้เฒ่านั้นเสีย ”

ปราชญ์ไท่เชิงกระซิบ “ปราชญ์ฮุ่นตุ้น รอให้กำจัดนิกายดาบชิงอวิ๋นได้แล้ว เมื่อกลับมาข้าจะหาชายรูปงามไว้ให้ พวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นศิษย์แห่งพื้นที่เทพไท่ชู ที่ร่างกายแข็งแรงกำยำ"

“ให้ตายเถอะ เจ้ากำลังพูดเหมือนไม่มีใครเคยเห็นผู้ชายมาก่อน” ปราชญ์ฮุ่นตุ้นกล่าวอย่างบริสุทธิ์ต่อปราชญ์ไท่เชิง เหลือบมองเขาแล้วเปลี่ยนเสียง "เป็นสัญญา เอามาให้ข้าทีหลัง ถ้ากล้าผิดสัญญา ข้าจะหักขาเจ้าให้หัก...เป็นสามท่อน!"

ปราชญ์ไท่เชิงเข้าครอบครองปกคลุมสถานที่แห่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว

การเคลื่อนไหวของเขาทำให้ปราชญ์ฮุ่นตุ้นหัวเราะเบา ๆ

เสียงหัวเราะแผ่ซ่านไปจากขบวนการต่อสู้ของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่หลายคนมองดูปราชญ์ฮุ่นตุ้น แล้วรู้สึกถึงคลื่นที่ซัดเข้ามาทำให้ลำคอแห้งผาก

"เอาล่ะ มาดูกันว่าข้าจะสามารถทำอะไรได้บ้าง!"

เบื้องหลังปราชญ์ฮุ่นตั้นมีปราชญ์ทั้งสาม เอ่ยว่า “พวกท่านจงลงมือปฏิบัติกับข้าเถิด”

“ดี!” ปราชญ์ทั้งสามพยักหน้าเห็นด้วย

ปราชญ์ฮุ่นตุ้นเคลื่อนไปทางจื่อหยางเทียนจุนเบาๆ แล้วเดินบิดตัวไปทางปราชญ์ไท่เชิงและปราชญ์หวงกู่ ก็อดไม่ได้ที่จะมองดูอีกสองสามครั้ง

"ไม่น่าแปลกใจเลยที่มีคนตกอยู่ภายใต้กระโปรงของเธอมากมาย รถม้าคันนี้เย้ายวนจริงๆ!"

ปราชญ์ทั้งสองแอบกล่าวว่า

เซียวฉงโหลวยังเฝ้าดูแผ่นหลังของปราชญ์ฮุ่นตุ้นอย่างเงียบ ๆ ดวงตาของเขามีสีแปลก ๆ วาบขึ้น โดยคิดว่า "ร่างเช่นนี้ ควรจะให้กำเนิดลูกชายได้ใช่ไหม?"

“ถ้าเจ้ากำจัดนิสัยแย่ๆ เหล่านั้นได้ ข้าอาจจะพิจารณาปล่อยให้เจ้าคลอดลูกชายให้ข้าก็ได้”

“เมื่อถึงตอนนั้น สำนักปู่เทียนและพื้นที่เทพฮุ่นตุ้นก็จะร่วมมือกัน เพื่อต่อต้านสำนักหยินหยาง”

......

ปราชญ์ฮุ่นตุ้นอยู่ห่างไกลจากจื่อหยางเทียนจุน เมื่อยังเหลืออีกสิบฟุตเขาก็หยุดลง

ดวงตาของเธอไม่ได้มองที่จื่อหยางเทียนจุน แต่มองที่ร่างกายของหยุนซานแทน

เธอกระแอมในลำคอและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนมาก "หยุนซาน เจ้าต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนี้ พันธมิตรทั้งห้านิกายของเรามาที่นี่ มีผู้คนมากมายเสียชีวิต ดังนั้นนิกายดาบชิงอวิ๋นจะไม่ได้รับอนุญาตให้มีดาบอยู่ต่อไป”

“ไม่เอาอย่างนี้สิ เจ้ามากับข้า”