วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2117

มีเท้าก้าวออกมาจากประตูทองแดงที่ชั้นหนึ่งของเจดีย์ฮวงกู่ ดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที

เมื่อทุกคนเงยหน้าขึ้น พวกเขาก็เห็นเท้านั้นเปล่งประกายแวววาวราวกับทำจากทองคำแท้ ราวกับว่ามันมีน้ำหนักมากกว่าหมื่นปอนด์

เห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่คนมีชีวิต

“เกิดอะไรขึ้น?”

ขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึง เท้าอีกข้างก็ก้าวออกมาจากประตูทองแดง เป็นเท้าที่ทำด้วยทองคำอีกเช่นกัน

ในขณะนี้ ร่างสูงใหญ่ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านนอกประตูทองแดงแล้ว คนนั้นถูกล้อมรอบด้วยแสงสีทองที่แวววาว คล้ายกับรูปปั้นทองคำที่แกะสลักจากทองคำ

รูปปั้นทองคำสูงประมาณสองเมตร มีรูปร่างสง่างามและมีลักษณะเหมือนจริง

มันดูเหมือนเทพเจ้าที่ถูกโอบล้อมด้วยแสงสีทอง แผ่รัศมีอันพิเศษ

โดยเฉพาะดวงตาของเขา แม้จะแกะสลักไว้ แต่ก็ให้ความรู้สึกกดดันราวกับว่ามันสามารถมองเห็นทุกสิ่งในโลกได้

เหล่าศิษย์ของนิกายดาบชิงอวิ๋นอ้าปากค้าง

“รูปปั้นทองคำ?”

“คุณกำลังพยายามใช้รูปปั้นทองคำเพื่อต่อสู้กับผู้อาวุโสสูงสุดอยู่เหรอ? คุณเสียสติไปแล้วเหรอ?”

“แม้แต่คนที่มีชีวิตก็ยังเทียบไม่ได้กับผู้อาวุโสสูงสุด แล้วรูปปั้นทองคำจะดีกว่านี้ได้อย่างไร?”

“……”

ในขณะนั้น

“บึ้ม!”

จากประตูทองแดงบนชั้นสองของเจดีย์ฮวงกู่ มีเท้าอีกข้างก้าวออกมา

จากนั้น รูปปั้นทองคำที่เหมือนกันก็ปรากฏขึ้นในสายตาของทุกคน

“รูปปั้นทองคำสองรูป?”

“เป็นไปได้ไหมที่แต่ละชั้นจะมีรูปปั้นทองคำหนึ่งรูป?”

แน่นอน

หลังจากนั้น รูปปั้นทองคำก็ปรากฏขึ้นในแต่ละชั้น โดยแต่ละชั้นมีรูปร่างและความสูงที่เหมือนกัน

ทั้งหมดมีสิบแปดรูป!

พวกเขาเปล่งประกายแสงสีทอง คล้ายกับเทพเจ้าสิบแปดองค์

“แปลกจัง ทำไมนักบุญฮวงกู่ถึงสร้างรูปปั้นทองคำเหล่านี้ขึ้นมาเพื่อจัดการกับผู้อาวุโสสูงสุด แม้ว่ารูปปั้นทองคำเหล่านี้จะพิเศษ แต่รัศมีของพวกมันดูไม่แข็งแกร่งมากนัก”

“เป็นไปได้ไหมที่รูปปั้นทองคำทั้งสิบแปดรูปสามารถสร้างค่ายกลใหญ่ได้?”

“นักบุญฮวงกู่กำลังวางแผนที่จะใช้ค่ายกลเพื่อต่อต้านผู้อาวุโสสูงสุดหรือไม่?”

ทันทีที่พูดคำเหล่านั้น

“บึ้ม!”

ทันใดนั้น รูปปั้นทองคำทั้งสิบแปดร่างก็ระเบิดแสงเทพออกมา โดยแต่ละร่างปลดปล่อยรัศมีอันท่วมท้น

“นี่มันแย่มาก รัศมีของรูปปั้นทองคำเหล่านั้นแข็งแกร่งมาก ดูเหมือนจะไม่อ่อนแอไปกว่ารัศมีของผู้เชี่ยวชาญขั้นนักบุญ”

ลูกศิษย์ของนิกายดาบชิงอวิ๋นอุทาน

การฝึกฝนของพวกเขาอ่อนแอเกินไป ถ้าเทียบกับรัศมีเพียงอย่างเดียว พวกเขาไม่สามารถระบุความแข็งแกร่งที่แท้จริงของรูปปั้นทองคำเหล่านั้นได้ รู้เพียงว่าทรงพลังมากเพียงใด

แต่หยุนซานแตกต่างออกไป เขาเห็นมันได้ในพริบตา

“ขั้นนักบุญใหญ่!”

ท่าทางของหยุนซานเปลี่ยนไปอย่างมาก

เขาตระหนักว่ารูปปั้นทองคำแต่ละร่างอยู่ในขั้นนักบุญใหญ่

ด้วยรูปปั้นทองคำเหล่านี้เพียงอย่างเดียว สามารถก่อตั้งสำนักของตนเองและบรรลุสายเลือดอมตะได้

แม้ว่านักบุญใหญ่จะยังห่างไกลจากความเป็นคู่ต่อสู้ของราชานักบุญอยู่มาก แต่เมื่อมีพวกเขารวมกันถึงสิบแปดคน ก็ไม่เพียงแต่สามารถต่อกรกับราชานักบุญได้เท่านั้น แต่ยังสามารถสังหารราชานักบุญได้ถึงสองคนด้วย

หยุนซานไม่แน่ใจว่าจื่อหยางเทียนจุนได้รับบาดเจ็บหรือไม่ และเขาไม่รู้ด้วยว่าจื่อหยางเทียนจุนได้ก้าวข้ามขั้นตอนสำคัญนั้นไปหรือไม่?

เขาเหลือบมองแผ่นหลังของจื่อหยางเทียนจุนและอดไม่ได้ที่จะเริ่มกังวล “ผู้อาวุโสสูงสุด……”

ในขณะนั้น เสียงของจื่อหยางเทียนจุนก็ดังขึ้น

“นักบุญฮวงกู่ คุณคิดจะใช้หุ่นเชิดมาสู้กับฉันจริงเหรอ คุณเสียสติไปแล้ว?”