วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2149

บรรยากาศในที่เกิดเหตุค่อนข้างหนักหน่วง

จื่อหยางเทียนจุนกล่าวว่า “ทุกคนไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป ฉันเชื่อว่าอนาคตจะพัฒนาไปในทิศทางที่ดี แต่หลักการคือต้องปรับปรุงความแข็งแกร่งของตัวคุณเอง”

“ตราบใดที่คุณเองแข็งแกร่งพอ แม้ว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิด ก็สามารถตอบสนองได้อย่างใจเย็น”

“ฉันหวังว่าทุกคนจะทำงานหนักเป็นสองเท่าจากนี้ไป!”

ทุกคนตอบพร้อมกัน

จื่อหยางเทียนจุนกล่าวว่า “ตกลง หยุนซานคุณรับผิดชอบในการย่างสิงโตทองตัวนั้น คืนนี้ นิกายดาบชิงอวิ๋นจะเฉลิมฉลองร่วมกัน เยี่ยชิว ไปกันเถอะ!”

ขณะที่กำลังจะจากไป

อมตะชางเหม่ยก็ถามว่า “ผู้อาวุโส พวกคุณจะไปไหน?”

เยี่ยชิวตอบว่า “พวกเราจะไปจัดการเรื่องสำคัญบางอย่าง และเราจะกลับมาเร็วๆ นี้”

“ฉันก็อยากไปเหมือนกัน” อมตะชางเหม่ยกล่าว “ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน ฉันก็จะไป”

แม้ว่าอมตะชางเหม่ยจะไม่รู้ว่าเยี่ยชิวและคนอื่นๆ กำลังจะทำอะไร แต่เขาคิดว่า ตราบใดที่เขายังอยู่เคียงข้างเยี่ยชิว โชคของเขาคงไม่เลวร้ายเกินไป

“ผู้เฒ่า คุณอย่าก่อเรื่องนะ คุณควรอยู่ที่นี่และช่วยพ่อตาของฉันย่างสิงโตทอง ฉันจะให้เครื่องปรุงแก่คุณ” เยี่ยชิวกล่าวขณะหยิบยี่หร่า ซุปไก่ ไวน์ปรุงอาหาร ผงพริก และอื่นๆ ออกมาจากกระเป๋าเฉียนคุน……

เครื่องปรุงสิบกว่าชนิด

เขามีเครื่องปรุงหลายสิบชนิดบรรจุอยู่ในกล่อง เนื่องจากสิงโตทองมีขนาดค่อนข้างใหญ่และต้องใช้เครื่องปรุงจำนวนมากในการย่าง

เมื่อเยี่ยชิวออกจากโลกภายนอก รู้ว่าเขาจะไม่กลับมาในเร็วๆ นี้ ดังนั้นเขาจึงเตรียมอาหารและเสบียงไว้มากมาย ท้ายที่สุดแล้ว พื้นที่ในกระเป๋าเฉียนคุนนั้นกว้างใหญ่ไพศาลมาก ไม่ว่าเขาจะบรรจุไว้มากแค่ไหน ก็ยังไม่เต็ม

อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “ฉันไม่สนใจการย่างเนื้อ ฉันอยากติดตามคุณ”

เยี่ยชิวตอบว่า “พวกเราจะจัดการเรื่องจริงจังจริงๆ และไม่สะดวกที่จะพาคุณไปด้วย นอกจากนี้ สิงโตทองเป็นสัตว์เทพ เลือดและเนื้อของมันเต็มไปด้วยความเทพ แค่กินนิดหน่อยก็จะทำให้พลังของคุณดีขึ้นอย่างมาก”

อมตะชางเหม่ยทราบเรื่องนี้ดี แต่ยิ่งเยี่ยชิวเร่งเร้าให้เขาอยู่ต่อ เขาก็ยิ่งรู้สึกสงสัยมากขึ้น

“เจ้าหนู คุณบอกฉันมา พวกคุณจะทำอะไรกันแน่?”

จื่อหยางเทียนจุนพูดว่า “ฉันจะกำจัดต้นตอของปัญหา”

กำจัดต้นตอของปัญหา?

อมตะชางเหม่ยตกตะลึง จากนั้นก็ตระหนักได้ว่า จื่อหยางเทียนจุนจะกำจัดอู่จี๋เทียนจุนหรือเปล่า?

แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าเขาต้องการฆ่าอู่จี๋เทียนจุน คงไม่ปล่อยอู่จี๋เทียนจุนไปตั้งแต่แรกแล้ว

การกำจัดแบบนั้นคืออะไร?

ทันใดนั้น หัวใจของอมตะชางเหม่ยก็เต้นแรงขึ้น “เป็นไปได้ไหมว่าผู้อาวุโสต้องการที่จะ...…”

ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็คงมีประโยชน์มากมายที่จะได้รับไม่ใช่หรือ?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ การหายใจของอมตะชางเหม่ยก็เร็วขึ้น เขาคว้าขาของกางเกงของเยี่ยชิวไว้ทันที แล้วพูดว่า “ฉันไม่สนใจ ฉันจะไปกับคุณ คุณสลัดฉันออกไปไม่ได้หรอก”

เยี่ยชิวหงุดหงิด: “ผู้เฒ่าจริงๆเลย ทำไมคุณไม่ฟังล่ะ? รีบปล่อยฉันไป หรือไม่ก็อย่าโทษว่าฉันหยาบคาย...…”

ในขณะนั้น จื่อหยางเทียนจุนก็พูดขึ้น

“ไม่เป็นไร ปล่อยให้เขาไปด้วย!” จื่อหยางเทียนจุนหัวเราะ “มันเป็นเรื่องดีสำหรับเขาที่ได้เห็นโลก”

จากนั้นอมตะชางเหม่ยจึงปล่อยขาของกางเกงของเยี่ยชิว และจ้องมองเขาอย่างจ้องเขม็ง ก่อนจะยิ้มให้จื่อหยางเทียนจุน “ผู้อาวุโสยังคงดีกับฉัน”

“ไปกันเถอะ” จื่อหยางเทียนจุนกล่าว และในขณะที่เขากำลังจะพาเยี่ยชิวและคนอื่นๆ ออกไป เขาก็เห็นเรือรบสัมฤทธิ์ปรากฏขึ้นในอากาศทันที

เรือรบสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่ลำนั้น เป็นของพันธมิตรห้าฝ่าย

“ฉันจดจ่ออยู่กับการสังหารมาก จนลืมสมบัติบินนี่ไป ตามฉันมา” จื่อหยางเทียนจุนกล่าว และก้าวไปบนเรือรบด้วยก้าวเดียว

เยี่ยชิวและคนอื่นๆ รีบตามไป

เรือรบสัมฤทธิ์นั้นกว้างขวางมาก สามารถรองรับคนได้หลายพันคน และมีห้องต่างๆ มากมายที่ตกแต่งอย่างหรูหรา ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีห้องชา ผลไม้และขนมวิญญาณอันล้ำค่าต่างๆ อีกด้วย

“ผู้อาวุโส ฉันเคยได้ยินมาว่า ผู้มีอำนาจที่ไม่มีใครเทียบสามารถเทเลพอร์ตได้ ท่านทำได้ไหม?” อมตะชางเหม่ยถาม

จื่อหยางเทียนจุนพยักหน้า “ฉันทำได้”