วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 215

หญิงชราประหลาดปากก็ร้องเสียงเวทนาขึ้นมา

ฉวยโอกาสนี้ เยี่ยชิวสาวเท้าพุ่งปราดเข้าไปอย่างรวดเร็ว“ผลัวะ”ถีบกลางหน้าอกของหญิงชราประหลาด

หญิงชราประหลาดก็ลอยออกไปไกล

ฉวยโอกาสที่คุณบาดเจ็บ เอาชีวิตคุณ

เยี่ยชิวรีบลุกขึ้น อยากจะฆ่าหญิงชราประหลาด เวลาที่ร่างหญิงชราประหลาดกำลังตกลงสู่พื้น เขาก็ต่อยหมัดไปที่ขมับของหญิงชราประหลาดอีก

ช่วงเวลาอันตราย หญิงชราประหลาดก็ใช้ไม้เท้าประคองร่างกายไว้ พลิกหลบตัวอย่างรวดเร็ว

หมัดของเยี่ยชิวก็ตกอยู่ในอากาศ

จนกระทั่งเวลานี้ หญิงชราประหลาดก็ก้มหน้ามองไปทางหมัดขวาของตัวเอง

พบว่าในฝ่ามือ มีรูเข็มเล็กๆ และรูเข็มล้อมรอบของผิวหนัง กำลังค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีดำ

ยาพิษ!

หญิงชราประหลาดหรี่ตามอง ใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางด้านซ้าย รีบแตะจุดเหลากงเซวี่ยในฝ่ามือขวา

ฉึก!

ฝ่ามือปรากฏบาดแผลเปิดอ้า

ฉับพลัน เลือดพิษสีดำก็ไหลออกมา

ตามมาด้วย สายตาของหญิงชราประหลาดจ้องมองบนตัวของเยี่ยชิว พูดด่าอย่างอาฆาตแค้น“คนเลว นึกไม่ถึงว่าจะโกง วางยาพิษฉัน ฉันโกรธมาก วันนี้ฉันจะถลกหนังนาย เอากระดูกไปเผา”

เยี่ยชิวพูดเยาะเย้ย“คุณทั้งแก่ทั้งขี้เหร่ คิดว่าผมจะไปหนานเตียนกับคุณจริงเหรอ นังโง่”

“นายพูดอะไร!นายพูดอีกครั้ง?”

หญิงชราประหลาดโกรธจนแทบกระอักเลือด มีชีวิตมาถึงตอนนี้ เธอเป็นครั้งแรกที่ได้ยินคนอื่นด่าตัวเองขนาดนี้

“ทำไม หูหนวกเหรอฟังไม่ได้ยิน?ได้ งั้นผมจะพูดอีกครั้งหนึ่ง นังโง่ นังโง่…”

“ไปตายซะ!”

หญิงชราประหลาดถูกยั่วให้โกรธ เท้าขยับเบาๆ คนก็ไปอยู่ตรงหน้าเยี่ยชิวแล้ว ราวกับหายตัวได้

รวดเร็วมาก

เยี่ยชิวหนังตากระตุก ถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้น ความเร็วของหญิงชราประหลาดก็ยิ่งเร็วมากขึ้น ชิงตัดหน้าไปหนึ่งก้าว ปิดกั้นทางหนีทีไล่ของเยี่ยชิว ชูมือขึ้นยกไม้เท้าทุบเข้าไป

เยี่ยชิวหลบได้อย่างรวดเร็ว

แต่ว่า เขาเพิ่งจะยืนได้มั่นคง ลมแรงก็ตกลงบนตัวเขา

“เพียะ!”

เยี่ยชิวลอยออกไป

พลั่ก!

ร่างของเยี่ยชิวตกลงบนพื้นอย่างรุนแรง แผ่นหลังกับพื้นซีเมนต์สัมผัสสนิทชิดเชื้อกัน เสียงกลัดกลุ้มก็ดังขึ้นมา

เขายังไม่ทันได้ลุกขึ้นยืน หญิงชราประหลาดก็มาถึงตรงหน้าแล้ว

“เพียะ!”

ฝ่ามือตบไปทางใบหน้าของเยี่ยชิว!

หญิงชราประหลาดโกรธเกลียดเยี่ยชิวแล้ว

เธออยากใช้โอกาสนี้ ระบายไฟแค้นที่อยู่ในใจ

เยี่ยชิวเห็น ในใจก็โกรธมาก คุณทำร้ายผมได้ ตอนนี้ยังอยากจะตบหน้าของผม แม่ง

ผลัวะ!

ในช่วงเวลาวิกฤติ เยี่ยชิวก็ตอบโต้อย่างรวดเร็ว ถีบฝ่ามือของหญิงชราประหลาด

คิดไม่ถึงว่า ความแข็งแกร่งของฝ่ามือหญิงชราประหลาดจะมีมากผิดปกติ เยี่ยชิวกลับถูกดีดตัวออกมา

พลั่ก

แผ่นหลังเสียดสีกับพื้น ถอยหลังไปหกเจ็ดเมตร

เวลาที่ร่างกายมั่นคงแล้ว เยี่ยชิวรู้สึกว่าแผ่นหลังปวดแสบร้อน ยื่นมือไปจับ เสื้อด้านหลังขาดแล้ว

ไม่สนใจสภาพอาการบาดเจ็บ เยี่ยชิวลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว

หญิงชราประหลาดในมือถือไม้เท้า ยืดตัวขึ้น พูดเสียงเย็นชา“ฆ่านายสำหรับฉัน เหมือนกับฆ่าไก่ ไม่ต่างอะไรกับห่านตัวหนึ่ง”

“ยายแก่ อย่าพูดมาก ฆ่าผมคุณยังไม่มีคุณสมบัติมากพอ”เยี่ยชิวพูดเสียงเย็นชา

“คุณสมบัติมากพอไหม เดี๋ยวฉันจะให้นายรู้ คนเลว ฉันจะบอกนาย…”

“จะพูดมากทำไม จะฆ่าก็ฆ่าเลย”

ยายคนนี้คงจะอยู่บนภูเขาลึกที่เมืองหนานเตียนมานานมากแล้ว ค่อนข้างจะชอบพูดแล้วพูดเล่า นี้ทำให้เยี่ยชิวไม่มีความอดทน

“ในเมื่อนายอยากตายจนรอไม่ไหว ฉันก็จะทำให้นายสมหวัง”

พรึบ!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ