เยี่ยชิวเดินตามจื่อหยางเทียนจุนเข้าไปในวิหาร เงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นว่าภายในวิหารนั้นว่างเปล่า แต่ตรงกลางกลับมีสระน้ำทรงกลมอยู่แห่งหนึ่ง
รอบๆสระน้ำถูกแกะสลักด้วยยันต์อักขระระยิบระยับไปทั่ว แม้ว่าเยี่ยชิวจะเปิดดวงตาสวรรค์แต่ก็ไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่อยู่ภายในสระได้
จื่อหยางเทียนจุนกล่าวว่า "ยันต์อักขระที่เห็นนี้คือผนึก ผู้ที่สร้างผนึกนี้มีพลังฝีมือไม่ด้อยไปกว่าฉัน"
อะไรนะ หรือว่าพื้นที่เทพฮุ่นตุ้นจะมีเตรียมจักรพรรดิอยู่?
เยี่ยชิวตกใจในตอนแรก แต่แล้วก็สงบลง หากพื้นที่เทพฮุ่นตุ้นมีผู้แข็งแกร่งระดับเตรียมจักรพรรดิ คนผู้นั้นก็คงปรากฏตัวออกมานานแล้ว
นี่สามารถสรุปได้ว่าผู้ที่สร้างผนึกนี้ต้องเป็นผู้วิเศษในยุคบรรพชนของพื้นที่เทพฮุ่นตุ้น
เป็นเช่นนั้นจริงๆ
จื่อหยางเทียนจุนกล่าวว่า "ผนึกเหล่านี้ดำรงอยู่นานแล้ว น่าจะเป็นฝีมือของบรรพชนที่แข็งแกร่งแห่งพื้นที่เทพฮุ่นตุ้น"
เยี่ยชิวอดสงสัยไม่ได้ ถามขึ้นว่า "ท่านอาจารย์ สิ่งที่ถูกผนึกอยู่ในสระนี้คืออะไรกันแน่?"
"อีกเดี๋ยวก็จะรู้เอง" จื่อหยางเทียนจุนทำท่าทีกลับ หลังพูดจบก็โบกมือทั้งสอง พลังดาบสายแล้วสายเล่าพุ่งออกมา ฟาดฟันไปยังผนึกนั้น
หนึ่งนาทีต่อมา
จื่อหยางเทียนจุนเตือนว่า "เยี่ยชิว ฉันกำลังจะส่งนายเข้าไป เตรียมตัวให้พร้อม"
เยี่ยชิวรีบรวมสมาธิให้ถึงขีดสุด
ผ่านไปอีกสิบวินาที
"แกร๊ก"
บนผนึกปรากฏรอยร้าวขึ้นทันที กลิ่นอายบางอย่างลอยออกมาจากภายใน
เยี่ยชิวสัมผัสได้ว่ากลิ่นอายนี้คุ้นเคยมาก "นี่มัน..."
"รีบเข้าไป!" จื่อหยางเทียนจุนคว้าบ่าของเยี่ยชิว แล้วเหวี่ยงเขาเข้าไปในรอยแยกทันที
ชั่วขณะต่อมา รอยแยกบนผนึกก็ปิดสนิท
จื่อหยางเทียนจุนหยุดมือ พูดกับตัวเองว่า "นายจะดูดซับได้มากเท่าไหร่ ก็ขึ้นอยู่กับวาสนาของนายเอง สู้เขานะ เยี่ยชิว!"
……
เมื่อเยี่ยชิวเข้าไปในรอยแยกผนึก กลับรู้สึกเจ็บปวดรุนแรงทั่วร่างกาย ราวกับมีคมมีดนับพันกำลังขูดกระดูกเขา
เจ็บเหลือเกิน!
ร่างกายแทบจะพังทลาย
เยี่ยชิวรีบใช้วิชามังกรศักดิ์สิทธิ์เก้าชั้นเชิง พร้อมกับปล่อยพลังชี่ฮุ่นตุ้นออกมาเล็กน้อย ทันใดนั้น ความเจ็บปวดก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
ในตอนนั้นเอง เขาถึงได้เห็นว่าภายในสระเต็มไปด้วยพลังชี่ฮุ่นตุ้นมากมาย
พลังชี่ฮุ่นตุ้นเหล่านี้ดูเหมือนสายรุ้งหลากสีที่ส่องแสงระยิบระยับ อีกทั้งยังเหมือนวิญญาณตัวน้อยๆที่กำลังบินวนอย่างร่าเริง
"ครั้งนี้ท่านอาจารย์ช่วยผมไว้มาก นี่คือรากฐานการก่อตั้งของพื้นที่เทพฮุ่นตุ้นเลยทีเดียว!"
เยี่ยชิวคิดได้เช่นนั้นก็ปล่อยพลังชี่ฮุ่นตุ้นทั้งหมดออกมาจากร่างกายทันที ชั่วพริบตา พลังชี่ฮุ่นตุ้นกว่าสามพันสายก็พุ่งออกมาจากตัวเขาไหลวนอยู่รอบๆ
ทันใดนั้น พลังชี่ฮุ่นตุ้นในสระก็ต่างกระโดดโลดเต้นและพุ่งเข้ามารวมตัวกัน ราวกับพบเพื่อนพ้อง
เยี่ยชิวฉวยโอกาสนี้ รีบเร่งพลังลมปราณอย่างแยบยลเพื่อดูดซับพลังชี่ฮุ่นตุ้นเข้าสู่ร่างกายทางรูขุมขน
แต่ไม่คาดคิดเลยว่าพลังชี่ฮุ่นตุ้นเหล่านี้ดูเหมือนจะรู้ว่าเยี่ยชิวต้องการดูดซับพวกมัน จู่ๆก็เกิดความบ้าคลั่งขึ้น บางส่วนที่ถูกดูดเข้าสู่รูขุมขนของเยี่ยชิวกลับพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว
“ฮึ!”
ทันใดนั้น เสียงเย็นชาดังขึ้น เยี่ยชิวรู้สึกเจ็บที่ดวงตาเล็กน้อย และในชั่วพริบตาโลงศพทองคำก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...